ΑΛΛΟ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΚΑΙ ΑΛΛΟ ΕΚΚΛΗΣΙΑ

Μητροπολίτου Ναυπάκτου και Αγ. Βλασίου ΙΕΡΟΘΕΟΥ

            « Η θρησκεία στηρίζεται στην μαγεία,  την δεισιδαιμονία και τον μυστικισμό. Συνήθως οι άνθρωποι που ανήκουν σε μια θρησκεία πιστεύουν σε έναν ιδεατό, ανύπαρκτο, φανταστικό Θεό και ουσιαστικά αυτό είναι αθεΐα ,γιατί η πίστη σε ένα Θεό που δεν υπάρχει είναι αθεϊστική. Μια τέτοια πίστη διαστρέφει τον διανοητικό και νοερό κόσμο της ψυχής, δημιουργεί μίση, εχθρότητες, αντιπαλότητες και εξάπτει τον φανατισμό. Πρόκειται για μια ψυχική, σωματική και κοινωνική διαστροφή.

             Αντίθετα η Εκκλησία είναι μια κοινότητα που πιστεύει και λατρεύει έναν ζωντανό, υπαρκτό Θεό και οι άνθρωποι αποκτούν την αίσθηση της υπάρξεως Του με την κάθαρση της καρδιάς, τον φωτισμό του νου και τη θέωση.

Η Εκκλησία είναι το Σώμα του Χριστού και αυτή η εν Χριστώ οικογένεια  διατηρεί πραγματικές σχέσεις με τον Θεό και τον άνθρωπο, ένα πνευματικό θεραπευτήριο που θεραπεύει τον πνευματικά ασθενή άνθρωπο.

            Στην ορθόδοξη Εκκλησία διδάσκεται και βιώνεται η εμπειρία των Προφητών, Αποστόλων και Πατέρων και η αγωνιστικότητα των μαρτύρων και των ασκητών. Οι Αποστολικοί πατέρες και οι Πατέρες του 4ου αι. μ. Χ. διατύπωσαν την Αποκάλυψη του Χριστού με την εβραϊκή και ελληνική σκέψη, διέδωσαν το καλύτερο που συνάντησαν σε αυτούς τους πολιτισμούς. Έτσι ο Χριστιανισμός παρουσιάσθηκε στην ιστορία ως το « τρίτο γένος» δηλ. δεν έχει ούτε εβραϊκή ούτε ελληνική σκέψη, αλλά κάτι νέο. Έτσι η ορθόδοξη Εκκλησία είναι υπερεθνική και εναντίον κάθε εθνοφυλετισμού.

               Όσοι έχουν περάσει μέσα από τη λαίλαπα των καταστροφικών θρησκειών και σεκτών και όσοι ζουν πραγματικά μέσα στην Εκκλησία ως κοινότητα, οικογένεια και θεραπευτήριο καταλαβαίνουν τη διαφορά μεταξύ θρησκείας και Εκκλησίας, αλλιώς δεν εξηγούνται με λογικά επιχειρήματα. Ισχύει η αρχή « έρχου και ίδε», « γεύσασθε και ίδετε, ότι χρηστός ο Κύριος».

            Όταν οι διάφορες πολιτικές, οικονομικές ή εθνικιστικές δυνάμεις εκμεταλλεύονται τις θρησκείες, τότε αναφύονται χειρότερα προβλήματα και βασανίζονται πιο πολύ οι άνθρωποι και οι κοινωνίες.

            Σεβόμαστε τις θρησκείες, έστω και αν δεν συμφωνούμε με αυτές, αλλά αρνούμαστε τους ποικιλότροπους και επικίνδυνους « -ισμούς», που εκμεταλλεύονται πολιτικά, κοινωνικά και οικονομικά τα θρησκευτικά συναισθήματα των ανθρώπων και επιβάλλουν ποικιλώνυμες και ποικιλότροπες δικτατορίες στο όνομα του οποιουδήποτε Θεού».

                        « ΕΚΚΛ. ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ» τ. 175