ΘΥΣΙΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ

Μητροπολίτου Περιστερίου ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ

 

Στη ζωή μας τα δικαιώματα είναι αναγνωρισμένα ως νόμιμη αμοιβή των καθηκόντων και υποχρεώσεων μας, όταν αυτά έχουν εκπληρωθεί από μας κατά άψογο τρόπο. Κι’όμως, όχι σπάνιες φορές, απαιτείται η θυσία αυτών των αναγνωρισμένων δικαιωμάτων μας για ένα υψηλό σκοπό. Η ιδεολογική δεοντολογία, ο σεβασμός μας στις αρχές που πρεσβεύουμε και κηρύττουμε απαιτούν θυσία για να παρουσιασθεί το έργο άμεμπτο και εμείς με συνέπεια.

            Εκείνο όμως που παρατηρείται και σήμερα και σ’όλες τις εποχές είναι τούτο: ενώ οι άνθρωποι δεν είναι συνεπείς προς τις υποχρεώσεις τους και αποφεύγουν τα καθήκοντα τους είτε από φυγοπονία, είτε από έλλειψη υπευθυνότητας, όταν έρχεται η σειρά των δικαιωμάτων τους τα διεκδικούν με αναίδεια και θρασύτητα. Θυσιάζουν όχι τα δικαιώματα τους, αλλά τα καθήκοντα τους.

            Θα έπρεπε να κάναμε στο ακέραιο τα καθήκοντα μας και να είμαστε έτοιμοι να θυσιάζουμε τα δικαιώματα μας, όσες φορές απαιτεί τούτο μια άλλη υποχρέωση κι ευσυνειδησία. Ν’αρνούμεθα χάρη πνευματικών κι’ανωτέρων συμφερόντων τα μερικότερα δικαιώματα. Αν έτσι ενεργούσαν οι χριστιανοί, θ’αποτελούσαν την ισόρροπη δύναμη στο σύγχρονο υλιστικό πνεύμα που επικρατεί στην εποχή μας.

            Τα δικαιώματα πρέπει να είναι πάντοτε το αντίκρυσμα του καθήκοντος και της φιλεργίας μας. Ποτέ να μην απαιτεί κανένας αμοιβή και πληρωμή εκεί όπου οι υποχρεώσεις δεν καταργήθηκαν. Το πνεύμα και η νοοτροπία να πληρωνόμαστε χωρίς να εργαστούμε είναι ακριβώς το αντίθετο εκείνου να τρώγουν άλλοι άθελα μας και παρά τις διαμαρτυρίες μας τα δικαιώματα μας. Γιατί κι’αυτό το φαινόμενο παρουσιάζει το Κεφάλαιο.

            Αν επιστρέφαμε εργάτες, υπάλληλοι, τεχνίτες και πνευματικοί σκαπανείς σ’αυτές τις υγιείς βάσεις, αν το Κεφάλαιο κι’ ο καπιταλισμός θα σεβόταν το δίκαιο μόχθο του οποιουδήποτε εργάτη, τότε θα υπήρχε ισορροπία στην κοινωνική δικαιοσύνη. Θα μάθαιναν και οι άνθρωποι να θυσιάζουν, όταν χρειαζόταν, τα δικαιώματα τους σαν προσφορά και πνευματική ευωδία για την ευρυθμία και συνοχή της κοινωνίας.  

« Σχεδιάσματα Ομιλιών» 1972».δ

 π.Γ.Στ.