Είναι κάποιες φορές που… το πρόγραμμα δεν ανταποκρίνεται. Έχει « βαρύνει» από τις πολύπλοκες εντολές που δώσαμε και πλέον δεν μπορεί να εκτελέσει καμιά λειτουργία.
Ο υπολογιστής « κολλάει». Απαιτείται επανεκκίνηση του συστήματος. Γνωστό φαινόμενο και αντιμετωπίσιμο.
Τι γίνεται όμως με ένα άλλο σύστημα, που κι’ αυτό συχνά « κολλάει»; Είναι ο οργανισμός μας που του επιβάλλουμε πολλά, τον φορτώνουμε με περισσότερα από όσα αντέχει, μέριμνες, άγχος, αγωνίες και δουλειά, πολλή δουλειά.
Η απληστία εξαντλεί. Η αγωνία για το αύριο κουράζει. Και το αποτέλεσμα, δυστυχώς, δεν είναι το αναμενόμενο…..
Χρειάζεται μάλλον να κάνουμε επανεκκίνηση…. Να πάψουμε για λίγο να λειτουργούμε με αυτόν τον ρυθμό. Κι’ ύστερα να ξεκινήσουμε με νέες δυνάμεις, πιο φρόνιμα, συνετά, ώριμα.
Ο Χριστός μας έδειξε τα πετεινά του ουρανού και τα κρίνα του αγρού ως παράδειγμα απόλυτης εμπιστοσύνης σ’ Εκείνον. Εμείς γιατί αναζητούμε σοφότερες μεθόδους επιτυχίας;
Επανεκκίνηση λοιπόν! Ποτέ δεν είναι αργά, να εγκαταλείψουμε την παράλογη μέριμνα, την οριζόντια, υλιστική ενατένιση των πάντων. Ας τοποθετήσουμε τα προβλήματα μας στις φυσιολογικές τους διαστάσεις και όχι σε μεγεθυμένες. Ας αποθέσουμε κάποιες από τις έγνοιες μας στην αγάπη του Θεού.
Τότε, το νέο ξεκίνημα θα είναι πιο ευχάριστο, ωφέλιμο και με θετικά όντως αποτελέσματα για μας και τον πλησίον μας.
( «ΛΥΔΙΑ» Ιούνιος 2011)
π.Γ.Στ
2 σχόλια:
Εξαιρετικο!!!
Ενδιαφέρον και Χρήσιμο.
Δημοσίευση σχολίου