Δευτέρα 9 Αυγούστου 2010

Μαυροντυμένη, μαυρομαντηλούσα




Αθανάσιος Κυριαζής


Μαυροντυμένη, μαυρομαντηλούσα,
και τα μάτια σου αστείρευτα κλαμένα,
Παρθένα, Μεγαλόχαρη, Ελεούσα,
ήσουν για μένα!


Μάνα, Πατέρας, Φίλος - τριπλή χάρη!
Και στις βαρειές δουλειές τρίζαν τα χέρια -
χήρα, δουλεύτρα, κάτου απ' το λυχνάρι,
στα κρύα νυχτέρια.


΄Ηταν βοριάς στη στέγη που βογγούσε,
κ' ήταν η ερμιά που αλύχταγε στην πόρτα,
μα μέσα ο θεός της φτώχειας μας βλογούσε
τα λίγα χόρτα.


Και σύ, κλαμένη, μαυροφορεμένη,
φιλί κι ορμήνεια ο λόγος σου καμπάνα
μες στην ψυχή μου Ανάσταση σημαίνει,
γλυκειά μου μάνα!..





1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Πολύ μου αρε΄σει αυτό το ποιητικό αφιέρωμα στην Παναγία μας.
Μακάρι να βοηθήσει και να γλυκάνει τις καρδιές όλων μας.
Πραγματικά μια όαση δροσιάς στην ξηρασία και τον καύσωνα του καλοκαιριού.