Η ΜΕΓΑΛΗ ΠΙΣΤΗ
Σε τέσσαρες λέξεις που είπε ο Χριστός προς τη δυστυχισμένη γυναίκα Χαναναία : « μεγάλη σου η πίστις» υπάρχει το φάρμακο για τη θεραπεία της μεγάλης αρρώστιας της εποχής μας που είναι η απουσία επαρκούς πίστεως. Γιατί σήμερα πάσχουμε από έλλειψη βαθειάς και ζωντανής πίστεως, όπως και έλλειψη σταθερών πεποιθήσεων. Και το φάρμακο είναι η « μεγάλη πίστις».
Η Χαναναία του σημερινού ευαγγελίου ήταν πεπεισμένη, ότι η κόρη της θα θεραπεύονταν, αν ο Χριστός έκανε τη θαυματουργική Του επέμβαση. Και πράγματι η κόρη της θεραπεύτηκε « από της ώρας εκείνες».
Κατά τον ίδιο τρόπο για να θεραπευτεί η σημερινή τραγική κατάσταση του κόσμου, πρέπει να ενώσουν, έστω και οι λίγοι πιστεύοντες την πίστη τους, και να έχουν την πεποίθηση, ότι η θεραπεία της σημερινής κατάστασης θα επιτευχθεί μόνο αν έχουμε απόλυτη πίστη στο Θεό και θέσουμε ως οδηγό στη ζωή μας το νόμο του Θεού. Μας χρειάζεται μ’ αλλά λόγια η « μεγάλη πίστις».
Μπορεί κανείς να διαρωτηθεί μήπως δεν είναι η έλλειψη μεγάλης πίστεως, αλλά η έλλειψη πραγματικής αγάπης την οποία έχει τόσο μεγάλη ανάγκη ο σημερινός κόσμος. Δεν υπάρχει αμφιβολία, ότι απουσιάζει η αγάπη και ότι το φάρμακο που πρέπει να θεραπεύσει τις πληγές της σημερινής ανθρωπότητας, είναι το βάλσαμο της αληθινής στοργής του ενός ανθρώπου προς τον άλλο.
Αλλά δυστυχώς δεν υπάρχουν πολλοί που πιστεύουν βαθειά στην αποτελεσματικότητα αυτού του φαρμάκου. Λίγοι από μας που λέμε, ότι πιστεύουμε στη δύναμη της αγάπης, είμαστε έτοιμοι να θυσιάσουμε όχι τη ζωή μας, αλλά μια μόνο ώρα από την ψυχαγωγία μας ή την ησυχία μας, την άνεση μας και να θέσουμε σε εφαρμογή το πείραμα της αγάπης. Με την πρώτη δυσκολία είμαστε έτοιμοι να εγκαταλείψουμε τον αγώνα, γιατί η «μεγάλη πίστις» σαν αποτελεσματικότητα της αγάπης δεν υπάρχει πραγματικά μέσα μας. Γι’ αυτό όταν λέγει κανείς, ότι το φάρμακο για τη θεραπεία της σημερινής κατάστασης είναι η μεγάλη πίστη, δεν σημαίνει, ότι αναγκαστικά παραμερίζει την αγάπη και αντί της αγάπης να προτιμά την πίστη.
Απεναντίας όταν λέμε αυτό εννοούμε, ότι χρειαζόμαστε απαραίτητα τους ανθρώπους εκείνους, που θα πιστεύουν στερεά και βαθειά, ότι το φάρμακο για τη θεραπεία της σημερινής κακομοιριάς είναι μόνο η αγάπη η απεριόριστη και ανυπόκριτη χριστιανική αγάπη. Επομένως χρειάζεται η « μεγάλη πίστις» στην αγάπη.
Εδώ μπορεί να παρουσιασθεί μία άλλη αντίρρηση: μερικοί σήμερα έχουν κάτι περισσότερο και ορμητικότερο από την πίστη, τον φανατισμό. Πράγματι υπάρχει και ο φανατισμός. Αλλά ο φανατισμός είναι κάτι περισσότερο από την πίστη, αλλά δεν είναι πίστη και μάλιστα « μεγάλη πίστις». Γιατί η πίστη συνδυάζεται άριστα με την αγάπη, ενώ ο φανατισμός είναι συνυφασμένος με το μίσος και της μισαλλοδοξίας.
Συνεπώς είναι δυνατό να υπάρχει και φανατισμός και η πίστη να απουσιάζει. Και πράγματι σήμερα υπάρχουν πολλοί φανατικοί της μιας ή της άλλης κοινωνικής, πολιτικής ή ιδεολογικής κατεύθυνσης. Δυστυχώς όμως είναι πολύ λίγοι όσοι έχουν ακράδαντη πίστη και θρησκευτικές πεποιθήσεις με τις οποίες να ρυθμίζουν της ζωή τους.
Λ.χ. πόσοι από μας λέμε ότι πιστεύουμε στην αιώνια ζωή, αλλά στην πραγματικότητα δεν ζούμε σύμφωνα με αυτή την πεποίθηση. Οι περισσότεροι επιδιώκουμε τον επίγειο θησαυρισμό για ν’ απολαύσουμε στην επίγεια ζωή όσα περισσότερο μπορούμε. Δεν σκεπτόμαστε καθόλου, ότι μετά θάνατο συνεχίζεται η ζωή, ή όντως ζωή. Λησμονούμε ότι η επί γης παρουσία μας πρέπει να μας προπαρασκευάζει για την άλλη την αληθινή ζωή. Δηλ. οι πολλοί έχουμε κάποια πίστη στην αιώνια ζωή, δεν έχουμε όμως την «μεγάλη πίστη» γι’ αυτή.
Αν όλοι ή οι περισσότεροι από όσους έχουμε κάποια πίστη είχαμε και την « μεγάλην πίστιν» στην αιώνια ζωή, θα ρυθμίζαμε την εδώ ζωή μας μ’ ένα διαφορετικό τρόπο απ’ αυτό με τον οποίο ζούμε σήμερα, τότε ο κόσμος θα είχε γίνει παράδεισος.
Στα πρωτοχριστιανικά χρόνια είχε αρχίσει να πραγματοποιείται αυτό το όραμα. Τότε στη συνείδηση πολλών χριστιανών είχε εδραιωθεί η «μεγάλη», η συνεπής και απαρασάλευτη πίστη στην αιώνια ζωή και τ’ αποτελέσματα ήταν πρωτόγνωρα.
Σήμερα πρέπει ν’ αναβιώσει και να συνεχισθεί. Πρέπει δηλ. να βρεθούν άνθρωποι με την « μεγάλη πίστη» για να βρεθεί μια λύση στο δράμα της ανθρωπότητας. Και η λύση είναι η δυνατή πίστη στον Ιησού Χριστό.
Εκείνο που ευχόμαστε είναι να μην είναι μακριά η μέρα αυτή και ας προσευχηθούμε στο Θεό να μας προσθέτει πίστη και ν’ αξιωθούμε να βρισκόμαστε μεταξύ εκείνων που έχοντας ως εφόδιο την «μεγάλην πίστιν» ν’ αγωνισθούμε μέχρι τέλος για την εδραίωση της Βασιλείας του Θεού ως «εν ουρανώ και επί της γης».
π.γ.στ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου