Τρίτη 10 Ιανουαρίου 2012

ΝΕΟΕΙΔΩΛΟΛΑΤΡΙΑ- ΝΕΟΠΑΓΑΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ ΣΗΜΕΡΑ

Γεωργίου Μπαμπινιώτη
            Η συμπόρευση Χριστιανισμού και Ελληνισμού, ιδιαίτερα της Ορθοδοξίας, αποτελεί μία ιστορική πραγματικότητα, ενώ αντιθέτως ο διαχωρισμός ης Ορθοδοξίας από τον Ελληνισμό, που υποστηρίζεται από τη νεοειδωλολατρία- που είναι μία επαφή με τις αρχαίες θεότητες και την ειδωλολατρία- είναι τελείως ανιστόρητη τάση, η οποία δεν έχει καμία σχέση με την ιστορική συνείδηση του Ελληνισμού.
            Υπάρχουν ορισμένες ψευδείς εξισώσεις, π.χ. ότι εγώ είμαι Έλληνας και όχι Χριστιανός ή ότι ο Χριστιανισμός είναι Εβραϊσμός ή ότι Ελληνισμός  σημαίνει δωδεκάθεο. Όλα αυτά είναι έξω από την ιστορική πραγματικότητα και τη λογική. Είναι εκτός σοβαρής επιστημονικής συζητήσεως.
            Δεν χρειάζεται, όμως , επίθεση εναντίον των σύγχρονων ειδωλολατρικών – παγανιστικών κινήσεων, αλλά εδραίωση του θρησκευτικού φρονήματος. Αυτό πρέπει να γίνει από ανθρώπους που είναι ειδικοί και να περάσει μέσα από την παιδεία, μέσα από το σχολείο. Διότι στην εποχή μας αναπτύσσονται διάφορα κινήματα που έχουν σχέση με την ανάπτυξη διεξόδων, οι οποίες είτε οδηγούν στα ναρκωτικά και άλλες μορφές κοινωνικής εκτόνωσης είτε οδηγούν σε μορφές αποκρυφισμού και αναζήτησης λύσεων με αναγωγές στο παρελθόν των ειδώλων ή σε ανατολικές θρησκείες, που είναι έξω από την παράδοση μας, ην ιστορία μας, η λογική…
            Το μάθημα των Θρησκευτικών μέσα από τις αξίες, τις αρχές και τα διδάγματα της θρησκείας μας, της Ορθοδοξίας, μπορεί, χωρίς να κάνει κανενός είδους προπαγάνδα, να περάσει ό,τι είναι ουσιαστικό και ό,τι είναι σημαντικό για τη συνείδηση την υπόσταση του ανθρώπου. Θα πρέπει μάλιστα να δημιουργεί θρησκευτικό υγιές φρόνημα και θρησκευτική συνείδηση…
            Ο Ελληνισμός και ο Χριστιανισμός, δύο μεγάλα πολιτισμικά μεγέθη, κατόρθωσαν να περάσουν ήδη από τους πρώτους μεταχριστιανικούς χρόνους σε μία θαυμαστή, ιστορικά τεκμηριωμένη, συμπόρευση.
            Αυτό επιτεύχθηκε με πρωτοβουλία μεγάλων Πατέρων της Εκκλησία, όπως ο Μ. Βασίλειος και ο Γρηγόριος ο Θεολόγος, ο Μ. Φώτιος, ο Αρέθας, ο Ευστάθιος Θεσσαλονίκης και εκατοντάδες άλλοι…
            Είναι δε ιδιαίτερα λυπηρό και άδικο να προσπαθούν μερικοί νεοειδωλολάτρες να βάλλουν εναντίον του Χριστιανισμού εν ονόματι δήθεν του Ελληνισμού, να αγνοούν την ιστορική πραγματικότητα, αυτή της «αλληλοπεριχωρήσης» Ελληνισμού και Χριστιανισμού και να προβάλλουν ψευτοδιλήμματα, που ξεπέρασε ο Ελληνισμός στον ιστορικό του βίο, με ελάχιστες αποκλίσεις μερικών φανατικών ένθεν κακείθεν, που, όμως δεν επηρέασαν τη συμπόρευση.
     

Δεν υπάρχουν σχόλια: