Στην περίπτωση των φόβων υπάρχει κάτι άλλο. Βλέπει κανείς τους
μάρτυρες έναν ηρωισμό απερίγραπτο: Μικρά
παιδιά να μη δειλιούν μπροστά στον θάνατο. Αδύνατοι άνθρωποι να μπορούν να
συντρίβουν τους ισχυρούς της γης. Άνθρωποι με ελαττώματα να τολμούν να
αντιπαραταχθούν σε αυτά, και οι ίδιοι να μεταμορφώνονται, όπως πολύ όμορφα λέει
ο Παύλος, από αδύναμοι σε ισχυρούς, από εμπαθείς σε ελεύθερους: “Οι άγιοι
πάντες δια πίστεως κατηγωνίσαντο βασιλείας, ειργάσαντο δικαιοσύνην, επέτυχον
επαγγελιών, έφραξαν στόματα λεόντων, έσβεσαν δύναμιν πυρός”. Αυτή είναι μια
άλλη αρετή, η οποία ονομάζεται μετά συνέσεως και διακρίσεως αφοβία. Δεν
υπάρχουν φόβοι στην αγία ψυχή, ούτε πάλι επιπόλαια ανόητη αφοβία-υπάρχει
σύνεση, υπάρχει διάκριση. “Ει ο Θεός μεθ’
ημών, ουδείς καθ’ ημών”. Σκεφθείτε τον κόσμο χωρίς φόβους και
ανασφάλειες: Τα ψυχιατρεία θα έκλειναν
και οι ψυχίατροι θα έχαναν τη δουλειά τους.
ΝΙΚΟΛΑΟΥ,
Μητροπολίτου Μεσογαίας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου