ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ

“Δόξα, Κύριε, τω Σταυρώ Σου και τη Αναστάσει Σου”

          Όταν ο Χριστός εξέπνευσε πάνω στο Σταυρό, φάνηκε ότι οι δυνάμεις του σκότους είχαν υπερισχύσει. Για μια ακόμα φορά η ανθρωπότητα ήταν ένοχη, γιατί είχε συμμαχήσει με το κακό για την εξόντωση του πιο ιερού προσώπου που πέρασε από τον πλανήτη μας. Ενώ όμως ο πόνος και η απόγνωση κυριαρχούσαν στην καρδιά των φίλων του Χριστού, ξαφνικά ακούστηκε το πιο χαρμόσυνο και αισιόδοξο μήνυμα για τον άνθρωπο, που έγινε λάβαρο της πίστεώς μας: “Χριστός Ανέστη”!  Ένα κύμα χαράς γέμισε την καρδιά όλων, που είχε ραγίσει από την τραγωδία του Γολγοθά. Ο Κύριος ήταν και πάλι ζων ανάμεσα στους φίλους του. Ο θάνατος  είχε ηττηθεί και ο αναστημένος Χριστός έδωσε πίσω στην ανθρωπότητα το πλήρωμα της ζωής, που είχε χαθεί στην κήπο της Εδέμ.

          Ο Χριστός με την ανάσταση του εγκαινιάζει μια νέα εποχή για την ανθρωπότητα, θέλει να καταλύσει τη δύναμη του θανάτου με την αρχή-πηγή της ζωής, γι’ αυτό αναμετριέται ο ίδιος με τον θάνατο. Οι άνθρωποι σταύρωσαν τον αρχηγό της ζωής, αλλά ο θάνατος δεν μπόρεσε να τον κρατήσει στον τάφο.

          Ο θάνατος είναι το “το τέλος” των ανθρώπων που απομακρύνονται από την αλήθεια και τη ζωή. Η πνευματική και ηθική ποιότητα του Χριστού υπερνικά τη βιολογική δύναμη της φθοράς και του θανάτου, γιατί στη χριστιανική πίστη συνδέεται η πνευματική και ηθική κατάσταση του ανθρώπου με τη φυσική βιολογική του ύπαρξη. Ο Χριστός με το σταυρικό του θάνατο και την ανάστασή του θεράπευσε τη μόλυνση του θανάτου και έδωσε λύση στο πιο βασανιστικό πρόβλημα των ανθρώπων που είναι η φθορά και η εξαφάνιση.

          Γι’ αυτό και η Εκκλησία από τότε προσκαλεί τον άνθρωπο να συμμετέχει στο ευφρόσυνο αυτό μήνυμα, που αφορά όχι μόνο τον νικητή του θανάτου Χριστό, αλλά και όλους αυτούς που γίνονται μέλη της Εκκλησίας.

          Παρά ταύτα ο θάνατος φαίνεται ακόμα να κυριαρχεί και ο άνθρωπος παραμένει δέσμιος  του θανάτου. Η αλήθεια πάντως είναι, ότι αντικειμενικά έχει καταλυθεί το κράτος του θανάτου. Ο πιστός συμμετέχοντας στη ζωή του Χριστού, έχει τον αρραβώνα της αιώνιας ζωής. “Γιατί, εάν πιστεύουμε, ότι ο Ιησούς πέθανε και αναστήθηκε, έτσι πρέπει να πιστεύουμε πως και ο Θεός θα φέρει με τον Ιησού μαζί του εκείνους που κοιμήθηκαν” (Α΄ Θεσ. 4, 14). Η ανάστασή του είναι μια βεβαιότητα, αλλά και μια υπόσχεση που θα πραγματοποιηθεί στο τέλος της ιστορίας.

          Η χαρά που πηγάζει από την ανάσταση είναι μόνιμο αίσθημα του λαού του Θεού, το οποίο πολύ εκφραστικά παρουσιάζει ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος στον περίφημο κατηχητικό του λόγο: “Εισέλθετε πάντες εις την χαρά του Κυρίου υμών... η τράπεζα γέμει τρυφήσαντες πάντες.....πάντες απολαύσατε του συμποσίου της πίστεως..... μηδείς φοβείσθω θάνατον. ηλευθέρωσε γαρ ημάς ο του Σωτήρος θάνατος. Ανέστη Χριστός και νεκρός ουδείς εν τω μνήματι. Χριστός γαρ εγερθείς εκ νεκρών απαρχή των κεκοιμημένων εγένετο. Αυτώ η δόξα και το κράτος εις τους αιώνας των αιώνων”.

   Μυριάκις Χριστός ανέστη. Αληθώς Ανέστη!      

          π. γ. Στ.