† Ἀρχιμ. Αἰμιλιανὸς Σιμωνοπετρίτης

Στὶς 9 Μαΐου 2019 παρέδωσε τὴν ψυχή του στὸν Κύριο ὁ προηγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Σίμωνος Πέτρας τοῦ Ἁγίου Ὄρους ἀρχιμανδρίτης Αἰμιλιανός, κατὰ κόσμον Ἀ­λέξανδρος Βαφείδης.

Ἀπὸ ἕνα ἐκτενὲς βιογραφικὸ σημείωμα, ποὺ εἶχε συντάξει ὁ πρόσφατα ἀποβιώσας ἱερομόναχος Σεραπίων Σιμωνοπετρίτης, σταχυολογοῦμε ὁρισμένα σημαντικὰ στοιχεῖα τῆς ἐπίγειας πορείας τοῦ ἀείμνηστου Γέροντα.

Ὁ π. Αἰμιλιανὸς γεννήθηκε στὴ Νίκαια Πειραιῶς τὸ 1934 ἀπὸ εὐσεβέστατους γονεῖς μικρασιατικῆς καταγωγῆς. Μετὰ τὴν ἐγκύκλια ἐκπαίδευσή του σπούδασε στὴ Θεολογικὴ Σχολὴ τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν, ἡ ὁποία ἀνταποκρινόταν στὶς μυστικὲς ἐφέσεις τῆς ψυχῆς του. Κατὰ τὴ διάρκεια τῶν φοιτητικῶν του χρόνων, μαζὶ μὲ ἄλλους ὁμόφρονες νέους, στὰ πλαίσια τῆς «Χριστιανικῆς Φοιτητικῆς Ἑνώσεως» ἀνέπτυξε σπουδαία κατηχητικὴ καὶ ἱεραποστολικὴ δράση.

Μετὰ τὴν ὁλοκλήρωση τῶν σπουδῶν του ἦλθε στὰ Τρίκαλα τὸ 1960, ὅπου ἐκάρη μοναχός, χειροτονήθηκε διάκονος καὶ κατόπιν ἱερέας, ἀπὸ τὸν ὀνομαστὸ Μητροπολίτη Διονύσιο Χαραλάμπους. Ἀρχικὰ ἐγκαταβίωσε στὴν Ἱερὰ Μονὴ Ἁγίου Βησσαρίωνος Δουσίκου, ἀλλὰ στὸ τέλος τοῦ 1961 ὁ Μητροπολίτης Τρίκκης τὸν ὅρισε ἡγούμενο τῆς Ἱε­ρᾶς Μονῆς Μεταμορφώσεως τῶν Μετεώρων. Ἐ­­κεῖ καλλιέργησε τὴν ἀσκητική, μυστικὴ καὶ μυστηριακὴ ζωή. «Νηστεία, ἀγρυπνία, προσ­ευχή» καὶ ἐμβριθὴς μελέτη πατερικῶν, ἀσκητικῶν καὶ ἐκκλησιαστικῶν ἔρ­­γων χαρακτηρίζουν τὴν καθημερινὴ μοναχικὴ πολιτεία του. Στὴ συνέχεια ὁ Μητροπολίτης τὸν χειροθέτησε ἀρχιμανδρίτη καὶ τοῦ ἀνέθεσε συστηματικὴ ποιμαντικὴ εὐθύνη στοὺς τομεῖς τοῦ κηρύγματος, τῆς ἐξομολογήσεως καὶ τῆς διαπαιδαγωγήσεως τῆς νεότητος, ὁρίζοντάς τον προϊστάμενο στὸν θεομητορικὸ Ναὸ Ἁγίας Ἐπισκέψεως Τρικάλων. Πλῆ­θος νέων καὶ παιδιῶν περικύκλωσαν τόν σεμνότατο πνευματικὸ π. Αἰμιλιανό, ὁ ὁ­ποῖος γιὰ χάρη τους προσέφερε κόπο, χρόνο, δάκρυα, προσευχή, «ἔτι δὲ καὶ τὴν ἑαυτοῦ ψυχήν». Μερικοὶ ἀπὸ αὐτοὺς στράφηκαν στὴ μοναχικὴ πολιτεία, ἐνῶ ἄλλοι στὸν ἱερὸ κλῆρο ἢ ἁπλῶς στὴ χριστιανικὴ οἰκογενειακὴ ζωή.

Ἀπὸ τὸ 1963 ἄρχισαν νὰ ἐγκαταβιώνουν νέοι μοναχοὶ κοντά του ἀπαρτίζοντας τὴ συν­­οδεία τοῦ Μεγάλου Μετεώρου. Ὕστερα ἀπὸ μία δεκαετία (τέλη τοῦ 1973) ἡ ἀδελφότης αὐτὴ μεταφυτεύθηκε στὴν Ἱερὰ Μονὴ Σίμωνος Πέτρας τοῦ Ἁγιωνύμου Ὄρους. Στὴν κενὴ θέση τοῦ ἡγουμένου ἐκλέχθηκε ὁ π. Αἰμιλιανός, ὁ ὁποῖος ἐνθρονίσθηκε μὲ χρη­στὲς ἐλπίδες. Ἐκεῖ ἐπιδόθηκε στὴν ἀναδιοργάνωση τῆς ἐσωτερικῆς ζωῆς τῆς νέας ἀ­δελ­φότητος, σύμφωνα μὲ τὴν ἁγιορείτικη πα­ράδοση. Στὴ συνέχεια ἐργάσθηκε μὲ πατρικὸ ζῆλο γιὰ τὴν ἐγκαταβίωση γυναικείας ἀδελφότητος στὴν Ὁρμύλια Χαλκιδικῆς, ὅ­που ἱδρύθηκε καὶ ἀνοικοδομήθηκε τὸ πασίγνωστο σήμερα Μετόχι Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου.

Ὁ π. Αἰμιλιανὸς ἔδειξε ἰδιαίτερη ἐπιμέλεια γιὰ ἑτερόδοξους ἀλλοδαπούς, οἱ ὁποῖοι προσέτρεχαν σ᾿ αὐτὸν προκειμένου νὰ ἀ­σπασθοῦν τὴν Ὀρθοδοξία. Ἀνάμεσά τους κορυφαία θέση κατεῖχε ὁ μακαριστὸς ἀρχιμανδρίτης π. Πλακίδας Desseille, ὑπεύθυνος ἑνὸς ἀπὸ τὰ τρία μετόχια τῆς Σιμωνόπετρας στὴ Γαλλία.

Στὶς ἀρχὲς τοῦ 1995 ἕνας σοβαρὸς καὶ μόνιμος κλονισμὸς τῆς ὑγείας του ὑποχρέωσε τὸν σεβαστὸ Γέροντα νὰ ἀποσυρθεῖ σταδια­κὰ ἀπὸ τὰ ἡγουμενικὰ καθήκοντά του καὶ νὰ παραμείνει τὰ ὑπόλοιπα χρόνια τῆς ζωῆς του στό μετόχι τῆς Ὁρμύλιας γιὰ τὴν ἀποτελεσματικότερη περίθαλψη καὶ γηροκόμησή του.

Τὸ πνευματικὸ ἔργο τοῦ ἀείμνηστου Γέροντα (ὁμιλίες, κηρύγματα, ἑρμηνεία ἔργων ἀσκητικῶν Πατέρων κλπ.) ἔχει ἀρχίσει νὰ ἐκδίδεται σταδιακὰ ἀπὸ τὸ 1995 καὶ συν­εχίζεται μὲ τὴν ἀνύστακτη ἐπιμέλεια τῶν πνευματικῶν τέκνων του. Ἡ ἡγουμενία τοῦ Γέροντος στὴν Ἱερὰ Μονὴ Σίμωνος Πέτρας ἀξιολογεῖται ὡς μία ἀπὸ τὶς εὐλογημένες περιόδους τῆς νεότερης ἱστορίας τῆς Μονῆς, συμπίπτει δὲ μὲ τὴν εὐρύτερη ἀθρόα ἐπάνδρωση καὶ ἀκτινοβολία ὁλόκληρου τοῦ Ἁγίου Ὄρους.

Ὁ ἀείμνηστος ἀρχιμανδρίτης Αἰμιλιανὸς δὲν ἦταν μία συνηθισμένη ἐκκλησιαστικὴ προσωπικότητα. Προικισμένος μὲ ἔξοχα ψυχικὰ καὶ διανοητικὰ χαρίσματα ἀπὸ τὸν δωρεοδότη Κύριο, ἔλαμψε στὸ πνευματικὸ στερέωμα τῆς ἑλληνικῆς Ἐκκλησίας σὰν ἕνας περίλαμπρος ἀστέρας πρώτου μεγέθους. Ἡ ὄψη τοῦ προσώπου του, τὸ ὁλοφώτεινο βλέμμα του, ἡ πατρικὴ ἀγάπη του πρὸς ὅσους τὸν πλησίαζαν, ἡ πανθομολογούμενη ἐνάρετη ζωή του ἀποτελοῦσαν πόλο ἕλξεως γιὰ κάθε καλοπροαίρετη ψυχὴ μοναχοῦ καὶ μή. Ἡ πνευματικὴ ἀκτινοβολία τοῦ θεοφώτιστου αὐτοῦ Γέροντα εἶναι φανερὴ ἐδῶ καὶ δεκαετίες μέσα στὴν ἑλληνικὴ κοινωνία καὶ θὰ συνεχίζεται μὲ τὴ μελέτη τῶν ἁγιοπνευματικῶν ἔργων του.

Τοῦ ἀοιδίμου π. Αἰμιλιανοῦ Σιμωνοπετρίτου ἂς εἶναι αἰωνία ἡ μνήμη!

Ο Σωτήρ