Δευτέρα 7 Σεπτεμβρίου 2009

Οι προτεραιότητες των γονέων !

Και όμως πολλοί από τους γονείς, και σε πολλές περιπτώσεις στη ζωή τους, κάνουν τα πάντα και παζαρεύουν τα πάντα ώστε το παιδί τους να αποκτήσει σπουδαίο άλογο και σπίτι θαυμάσιο και αγρό εύφορο. Για το πώς όμως θα διαμορφώσει ωραία ψυχή και ευσεβή προαίρεση δεν έχουν να πουν κάτι. Και εκεί βρίσκεται η αιτία που ανατρέπονται τα πάντα στον κόσμο, επειδή δηλαδή παραμελούμε την αγωγή των παιδιών. Έτσι, φροντίζουμε να τους παρέχουμε περιουσίες, υπομένοντας ακραίες θυσίες για να το πετύχουμε, ωστόσο περιφρονούμε την ψυχή τους!


Ιωάννης Χρυσόστομος , Ομιλία εις το «χήρα καταλεγέσθω»


6 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

το 2009 γραφηκε;

Ανώνυμος είπε...

φίλε μου, δεν μπορείς να συσχετίσεις αυτά που έλεγε ο Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος με τα σημερινά δεδομένα ;

Unknown είπε...

το αντίθετο εννοω.΄ότι είναι τελείως επικαιρο.τόσο δυσνόητο;

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητέ "Ανώνυμε"

Ο λόγος του Αγ. Ιωάννη του Χρυσοστόμου είναι πέρα για πέρα επίκαιρος. Η πλειονότητα των παιδιών σήμερα έχουν κινητό ,μηχανάκι (και οταν πάρουν διπλωμα αυτοκίνητο) ηλεκτρονικά παιχνίδια και Η/Υ(τελευταίας τεχνολογίας) πολλά και διάφορα είδη ρούχων (συνήθως από τις καλύτερες και ακριβότερες "μαρκες") και αρκετά χρήματα στο πορτοφόλι τους...... ασχέτως αν οι γονείς τρέχουν σαν τρελοί για να τα έχουν όλα αυτά και να μην νιώθουν "στο περιθώριο" Και πάλι δεν είναι ευχαριστημένοι...... ψάχνουν την χαρά σε λάθως μέρη, με λάθος παρέες και αναζητούν ασχολίες που θα τους δώσουν την ευτυχία αλλά μάταια...... γιατί την ψάχνουν μακριά από το Θεο.Μακάρι όλοι οι γονείς να "ακούσουν" σήμερα τον Αγ. Ιωάννη τον Χρυσόστομο και πέρα απο τις άλλες "φροντίδες" να ασχοληθούν και κάνουν και "θυσίες" για την επιμέλεια της ψυχής των παιδιών τους.

Ανώνυμος είπε...

έχει δίκιο η Καίτη. Αν και γράφηκε τόσους αιώνες πριν, είναι να σαν να γράφτηκε σήμερα.
Ας είμαστε λιγάκι πιο συγκρατημένοι στην ειρωνεία.

Ανώνυμος είπε...

Για την απληστία των παιδιών υπεύθυνοι είναι αποκλειστικά οι γονείς.
Αλλά και για την "βαρεμάρα" των παιδιών από το μπούχτισμα των υλικών αγαθών, πάλι οι γονείς φταίνε.
Και όταν τα παιδιά ζητάνε, ζητάνε και οι γονείς δεν έχουν άλλα πια να δώσουνε, τότε ξεκινάνε τα προβλήματα. Τότε όμως είναι αργά Το παιχνίδι έχει χαθεί.