Ο Άγιος Γεράσιμος, Δρ.Μαρτίνης Παναγιώτης

(περίληψη της εισηγήσης στο αφιέρωμα του Ι.Ν.Αγ.Βαρβάρας για τα 500 χρόνια από την γέννηση του Αγίου Γερασίμου)

Παναγιώτης Μαρτίνης, 

Διδάκτωρ Θεολογίας – τ. Σχολικός Σύμβουλος, Αρχων Ιερομνήμων της Αγίας και Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας

Στον «χορό» των οσίων, των «ἐν ἀσκήσει λαμψάντων», ανήκει και ο Άγιος Γεράσιμος ο νέος ασκητής.

Γεννήθηκε στα Τρίκαλα της ορεινής Κορινθίας (15 Αυγούστου 1510). Υπήρξε γόνος της μεγάλης βυζαντινής οικογένειας των Νοταράδων. Πολύ νωρίς βρέθηκε στην Ζάκυνθο, για να μαθητεύσει κοντά στον λόγιο μοναχό Παχώμιο Ρουσάνο. Μετά από μια περιοδεία στον ελλαδικό χώρο, θα καταλήξει στο Άγιον Όρος, που πιθανόν να εκάρη μοναχός. Στην Αθωνική πολιτεία «ἱκανόν καιρόν μονάσας» περί το 1540 «πρέπει νά τάξωμεν τήν ἄφιξιν τοῦ Γερασίμου εἰς Ἁγ.Τόπους», σημειώνει ο βιογράφος του. Ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων Γερμανός Β’, εκτιμώντας το ήθος και τις αρετές του, τον χειροτόνησε διάκονο και πρεσβύτερο. Δώδεκα χρόνια παρέμεινε ο άγιος στα Ιεροσόλυμα.

Το έτος 1554 θα βρεθεί και πάλι στην Ζάκυνθο. Για μια πενταετία που θα παραμείνει στο νησί θα αφήσει φήμη μεγάλου ασκητή. Για μεγαλύτερη ησυχία θα φύγει, για να βρεθεί στην ορεινή Κεφαλληνία. «Ἰδού λοιπόν ὁ ταπεινός καλόγερος ὅπου ἔτρεμε ὁ Ἑωσφόρος… ἀποβιβαζόταν σέ κάποιο γραφικό τοῦ νησιοῦ ἀκρογιάλι»

Στην Κεφαλληνία θα ζήσει 19 χρόνια ως ασκητής, πνευματικός και ηγούμενος στο γυναικείο μοναστήρι που θα ιδρύσει στην περιοχή των Ομαλών. Εδώ «πλήθη κόμσου ἔρχονταν για να ἀκούσουν τή φωνή του… Ἦταν ὁλοφάνερο! Αὐτός ὁ ἀσκητής, ὁ λιπόσαρκος τῶν Ὀμαλῶν κάπου εἶχε φτάσει…(ἀκόμη) ἀπόκτησε και θαυματουργική δύναμη».

Ο Άγιος Γεράσιμος κοιμήθηκε εν ειρήνη στις 15 Αυγούστου του 1559. Η αγιοκατάταξή του έγινε τον Ιούλιο του 1622. Σύμφωνα με τον επίσκοπο Μαΐνης Ιερεμία «ἐπειδή ἦν ἀδύνατον κρύπτεσθαι ἡ τοῦ ἁγίου ἀρετή, διἀ τοῦτο μετά τόν αὐτοῦ θάνατον ἠβουλήθησαν ποιῆσαι ἀνακομιδήν τοῦ λειψάνου ἐν ἔτει 1581». Το λείψανο του αγίου «εὑρέθη ἀκέραιον, πᾶσαν εὐωδίαν ἐκπέμπον και ἱάματα»

Αυτόν τον αγιασμό και την ευλογία ας παρέχει και σ’ εμάς ο Άγιος Γεράσιμος, όταν προσφεύγουμε παρακλητικά στον αγιασμένο σκήνωμά του.