Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΒΑΖΕΙ ΤΑΞΗ ΣΤΟ ΧΑΟΣ
Η σημερινή ευαγγελική διήγηση μας περιγράφει τη θεραπεία του δαιμονισμένου των Γαδαρηνών, τον οποίο θεράπευσε εκεί ο Χριστός μετά από ένα μικρό περιπετειώδες ταξίδι στη λίμνη Γενησαρέτ. Οι κάτοικοι της περιοχής φοβήθηκαν από το γεγονός της θεραπείας του συμπατριώτη τους και τον παρεκάλεσαν να φύγει. Διερωτάται κανείς γιατί οι ιεροί ευαγγελιστές μας αναφέρουν λεπτομέρειες από το μικρό αυτό ταξίδι του Χριστού και τα θαυμαστά γεγονότα που συνέβησαν, όπως η κατάπαυση της τρικυμίας και η θεραπεία του δαιμονισμένου; Οι περισσότεροι σκέπτονται, ότι το έκαναν για να προβάλλουν και να δείξουν ένα θαυματουργό άνθρωπο του Θεού.
0ι ευαγγελιστές όμως θέλουν να μας δείξουν κάτι βαθύτερο που έχει σχέση με την αποστολή του Χριστού στον κόσμο, που έχει σημασία όχι μόνο για εκείνους τους ανθρώπους, αλλά και για μας σήμερα που θέλουμε να είμαστε μαθητές Του.
Στο βιβλίο της Γένεσης βλέπουμε, ότι ο Θεός πριν δημιουργήσει τον κόσμο και πριν τον βάλει στην τάξη, η γη ήταν «αόρατος και ακατασκεύαστος». Επικρατούσε το χάος. Και το πρώτο που έκανε ο Θεός, ήταν να βάλει σε τάξη αυτό το χάος. Ο Χριστός λοιπόν ηρεμώντας τα νερά της λίμνης βάζει και πάλι τάξη, που έχει σχέση πάλι με το νερό. Έτσι περιγράφοντας οι ι.ευαγγελιστές την κατάπαυση της τρικυμίας μας λένε, ότι ο Χριστός αποκατέστησε την τάξη του κόσμου, που είχε διασαλευθεί.
Στη συνέχεια συναντάει τον δαιμονισμένο. Βρίσκει πάλι έναν άνθρωπο έξω από την τάξη των ανθρώπων. Ζούσε μακριά από την κοινωνία κοντά στα μνήματα. Ήταν μόνος και έκοβε τα μέλη του με πέτρες. Τον έδεναν με αλυσίδες και έφευγε προς την έρημο. Αυτόν λοιπόν τον άνθρωπο που ήταν σε αταξία με την κοινωνία και τον εαυτό του, ο Χριστός τον έφερε πάλι στην τάξη- την δική Του-, αυτή που έβαλε όταν δημιούργησε τον κόσμο.
Από τον διάλογο του Χριστού με τον δαιμονισμένο βγαίνουν ενδιαφέροντα πράγματα. Ο δαιμονισμένος λέει: «τι εμοί και σοι Ιησού, υιέ του Θεού του Υψίστου;». Δηλ. τι σχέση μπορεί να έχουμε εμείς οι δύο; Στη συνέχεια, όταν ο Χριστός τον ρωτάει να πει το όνομα του, εκείνος απαντάει « λεγεών», γιατί πολλά δαιμόνια είχαν μπει μέσα του.
Από αυτό φαίνεται, ότι ο Χριστός κυριαρχεί, έχει δύναμη και Αυτός θα πει την τελευταία λέξη. Μόνον Αυτός μπορεί να ανακρίνει τον άνθρωπο και να τον ρωτήσει «ποιο είναι το όνομα σου;» δηλ. πες μου ποιος είσαι. Και τελικά τα δαιμόνια ζητάνε να μπουν στην αγέλη των χοίρων και πνίγονται στη θάλασσα.
Βλέπουμε λοιπόν, ότι υπάρχουν δύο κόσμοι: στον κόσμο που κυριαρχεί ο διάβολος υπάρχουν τρικυμίες και οι άνθρωποι βρίσκονται στα χέρια του και οδηγούνται στην καταστροφή. Και από την άλλη υπάρχει ο κόσμος του Χριστού, που κυριαρχεί εκείνο που θα ολοκληρωθεί τελείως, όταν θα έρθει ο καιρός. Ο κόσμος του Θεού όπως παρουσιάζεται στα έργα του Χριστού, είναι ένας άλλος κόσμος, αυτός που θα επικρατήσει κατά την Δευτέρα Παρουσία του Χριστού. Στον κόσμο αυτόν, τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο τον έχει ο Χριστός.
Δύο κόσμοι λοιπόν, ο ένας του Θεού, αυτός που ο Θεός έβαλε σε τάξη, και ο άλλος του πονηρού, της αταξίας και της καταστροφής.
Ο Χριστός ήλθε για να ξαναφτιάξει τον κόσμο. Όπως τότε ο Θεός Λόγος δημιούργησε τον κόσμο και τον έβαλε στην τάξη, έτσι και τώρα ο Δημιουργός ξαναφτιάχνει τον κόσμο και αποκαθιστά την τάξη στο φυσικό περιβάλλον και φέρνει την τάξη στις σχέσεις του ανθρώπου με τον συνάνθρωπο, τον Θεό και τον εαυτό του.
Οι άνθρωποι πάντοτε χώριζαν τον κόσμο σε δύο: αυτόν που βλέπανε και στον άλλο που δεν βλέπανε- τον μετά θάνατο κόσμο. Αλλά και σήμερα οι άνθρωποι συνεχίζουν να χωρίζουν τον κόσμο με τον ίδιο τρόπο. Και πολλοί αρχίζουν να σκέπτονται, αν υπάρχει ο άλλος κόσμος που δεν φαίνεται και που περιμένουμε να έρθει.
Ο Χριστός όμως άλλαξε τα πράγματα. Ήρθε και έφερε αυτόν τον άλλο κόσμο εδώ. Τον ακούσαμε σήμερα: κατασίγασε την τρικυμία και έκανε καλά τον δαιμονισμένο, αλλά και όλα τα θαύματα του Χριστού φανερώνουν την εισβολή μέσα στην ιστορία την παρουσία αυτού του κόσμου του Θεού. Με την Ανάσταση Του έφερε την τάξη στον κόσμο και στους ανθρώπους, και έσπασε το φράγμα που χώριζε τους δύο κόσμους. Ο κόσμος τώρα είναι ενιαίος.
Και αυτά γιατί τα έκανε; Για να πιστοποιήσει, ότι αυτός ο άλλος κόσμος υπάρχει και ότι τα πράγματα πηγαίνουν προς τα εκεί. Εκείνος πάλι όταν θα ξανάρθει θα τα οδηγήσει εκεί ολοκληρωτικά. Σημασία έχει να ξέρουμε, ότι ο Χριστός είναι Εκείνος που έκανε τον κόσμο ενιαίο και αδιαίρετο.
Μπορεί να πει κανείς: οι τρικυμίες συνεχίζονται, οι άνθρωποι πνίγονται, προβλήματα υπάρχουν και η κοινωνία βρίσκεται σε αταξία και οι άνθρωποι έχουν δυσκολίες στις σχέσεις τους με τον Θεό, με τους άλλους και με τον εαυτό τους. Τι μπορεί να πει κανείς για όλα αυτά;
Ο Χριστός στο σημερινό ευαγγέλιο θεράπευσε έναν άνθρωπο. Ήρθαν όμως όλοι οι άλλοι και του είπαν να εγκαταλείψει τη χώρα τους. Κι’ Εκείνος έφυγε. Όταν οι μαθητές κινδύνεψαν να πνιγούν στη θάλασσα και του ζητούσαν να την ηρεμήσει, τους είπε: « γιατί είστε δειλοί; Γιατί απογοητεύεστε τόσο εύκολα; Που είναι η πίστη σας;»
Σ’αυτές τις δύο αναδράσεις των μαθητών και των Γαδαρηνών βρίσκεται το μυστικό και η απάντηση στο γιατί συνεχίζονται τα προβλήματα. Η απιστία και η άρνηση αποδοχής του Χριστού είναι εκείνα που κρατούν τον κόσμο σε αταξία.
Δεν πρέπει όμως να μας απογοητεύουν όλα αυτά. Πρέπει να προσβλέπουμε προς τον Ιησού Χριστό. Η σημερινή ευαγγελική διήγηση δείχνει πως στο χώρο της Εκκλησίας, εκεί δηλ. που υπάρχει ο Χριστός, τα πράγματα είναι διαφορετικά. Οι μαθητές ήταν δειλοί, γιατί είχαν λίγη πίστη, αλλά έσπευσαν να ξυπνήσουν τον Χριστό για να τους σώσει. Ο δαιμονισμένος έγινε καλά και ζητούσε να Τον ακολουθήσει, γιατί ήταν κι’αυτός πλέον μαθητής Του.
Στην Εκκλησία, στο χώρο που ζούμε, η τάξη του Χριστού έχει ήδη θεμελιωθεί. Το χάος υποχωρεί και φαίνεται, ότι όπου να’ ναι θα τελειώσει, γιατί ο Χριστός έρχεται.
Ακόμα, η εντολή που έδωσε ο Χριστός στον δαιμονισμένο να μείνει στον τόπο του και να διηγείται τα έργα του Θεού, όσα είδε και έπαθε, δείχνει και τη δική μας αποστολή: να μαρτυρούμε γι’ αυτά που ζούμε μέσα στην Εκκλησία. Αυτή ήταν η πίστη των ανθρώπων της πρώτης Εκκλησίας. Σ’ αυτή πρέπει να φοιτήσουμε κι’ εμείς, να διδαχθούμε και να ξαναδούμε τον Χριστό ως ελευθερωτή και λυτρωτή του κόσμου.
π.Γ.Στ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου