Σάββατο 14 Ιανουαρίου 2012

Παράκληση, Ιωαννίδης-Μάλαμας-Αλεξίου


Περπάτησα πάρα πολύ και τα φτερά μου τα 'χω χάσει
Μα εσύ που δεν πατάς στη γη καν' την ψυχή μου να πετάξει
Μ' ένα αερόστατο να πάμε στο φεγγάρι ένα αεράκι να μας πάρει
Φωτιά και αέρας να κάνουμε δική μας τη μικρή ζωή μας

Είν' η καρδιά μου μια αυλή σ' ένα κελί που όλο μικραίνει
Μα εσύ που έχεις το κλειδί έλα και πες μου το γιατί
Σε κάποια θάλασσα που ο ήλιος τη ζεσταίνει το όνειρο μου ξαποσταίνει
Νερό και αρμύρα να κάνουμε δική μας τη μικρή ζωή μας

Έχω ένα κόμπο στο λαιμό και μια θηλιά που όλο στενεύει
Έλα και κάνε μουσική την τρέλα που με διαφεντεύει
Κι αν είναι οι νότες και οι λέξεις αφελείς τραγούδησε τες να χαρείς
Μ' ένα τραγούδι να κάνουμε δική μας τη μικρή ζωή μας 

 


ΨΥΧΗ ΖΩΣΑ

7 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Τραγούδι που μας σημάδεψε!
Εξαιρετικό.
Ανεπανάληπτο.

Σταν.Νικ.

Ανώνυμος είπε...

Πάτερ συγχαρητήρια για την αντιδημαρχία του γιου σας.
Καλή δύναμη του ευχόμαστε και να θυμάται ότι εμείς τον στηρίξαμε!

Καλή επιτυχία!

Μαρία.

Ανώνυμος είπε...

τελειο,πολυ καλο


ΑΝ.ΜΕ

Ανώνυμος είπε...

Εξαιρετικό!Όντως σου Δίνει Δύναμη σε Δύσκολες Στιγμές Αυτή η Μουσική!

Ανώνυμος είπε...

Μετά τις δηλώσεις του Μεσσηνίας Χρυσοστόμου κατά της Ιεράς Συνόδου στο θέμα Εφραίμ περιμένω την «αποστομωτική» απάντηση του φίλου του ιστολογίου σας.

Ανώνυμος είπε...

Μου άρεσε πάρα πολύ αυτή η ανάρτηση!Το τραγούδι είναι εξαιρετικό με πολύ νόημα σε αντίθεση με τόοοσα άχρηστα τραγούδια.


Βράχος

Ανώνυμος είπε...

πολυ ωραιο το τραγουδακι.....βραχε που ειχες εξαφανιστει;;;;;;;;;