ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΚΑΙ ΚΑΘΑΡΣΗ

            Καθημερινά συνειδητοποιούμε, ότι η κρίση βαθαίνει και εξελίσσεται σε τραγωδία του ελληνικού λαού, καθώς οι αόρατες και ορατές δυνάμεις κατοχής καλά οργανωμένες πνίγουν την Ελλάδα. Δεν βρισκόμαστε απλά στο χείλος του γκρεμού. Η χώρα μας κατρακυλάει σε μια ανεξέλεγκτη πορεία πλήρως ελεγχόμενη από αντίθεες δυνάμεις του σκότους, για να είναι βέβαιη η καταστροφική της πορεία.

            Η σύγχρονη ελληνική τραγωδία παίρνει μάκρος και δεν είναι ορατή η ανακούφιση της κάθαρσης. Φθάσαμε σε αποκαλυπτικούς καιρούς, όταν το αντίχριστο πνεύμα με βιασύνη εφορμά για την παγκόσμια διακυβέρνηση. Στόχος σταθερός είναι ο έλεγχος των ανθρώπινων συνειδήσεων που προϋποθέτει γι’ αυτό την εξαθλίωση των λαών, για να ελέγχονται οι μάζες ευκολότερα

            Όλος ο κόσμος είναι στόχος αυτών των δαιμονικών σχεδίων. Όμως η Ελλάδα επικεντρώνει το « ενδιαφέρον» των οργανωμένων δυνάμεων του χρήματος και της κακότητας. Γιατί; Γιατί εδώ υπάρχει πνευματικό « μέταλλο». Υπάρχουν αποθέματα ελευθερίας, υπόγεια πνευματικά ρεύματα των οποίων τη δύναμη δεν μπορεί κανείς να προσμετρήσει. Εδώ υπάρχει ο πόνος της θυσίας, το νέφος των ηρώων και των Αγίων της Ορθοδοξίας, αίμα χυμένο για την Ελλάδα και την πίστη. Καμιά γωνιά του κόσμου δεν ανέδειξε τόσο πλήθος αγίων και αγωνιστών όσο η μικρή Ελλάδα.

            Αυτά έχουν κανένα σύνδεσμο με τη σημερινή κρίση, την παρακμή, την απαξίωση και τη διαφθορά; Οπωσδήποτε ναι. Γιατί αυτά είναι ο κρυμμένος θησαυρός της, το θεμέλιο της, η αέναη αστείρευτη πηγή  που τρεις χιλιάδες χρόνια τώρα αναγεννά αυτόν τον τόπο,. Είναι η πέτρα πάνω στην οποία θα σπάσουν τα μούτρα τους όσοι σχεδιάζουν πονηρά δια την Ελλάδα.

            Αν δούμε την κρίση αυτή κάτω απ’ αυτό το φως, τότε μέσα μας αναδύονται άλλες δυνάμεις με αισθήματα ελπίδας και αισιοδοξίας. Τότε βλέπουμε το χέρι του Θεού παιδαγωγικό, αλλά και φιλάνθρωπο να σώσει την Ελλάδα.

            Η Ελλάδα πήρε μεγάλη κατρακύλα στον κατήφορο του ευδαιμονισμού, του εγωιστικού ατομικού βολέματος, της επίδειξης αλόγιστης σπατάλης, της εκπόρνευσης και της σαρκολατρείας. Η Ελλάδα έγινε χώρα αποστασίας παράδειγμα προς αποφυγή και πλήρους διάστασης λόγων και έργων. Λεγόμαστε ορθόδοξη χώρα και γίναμε από τιε χειρότερες ειδωλολατρικός χώρες. Μεγάλες εντυπωσιακέ Εκκλησίες, άφθονος ελληνοπρεπής και ορθόδοξος λόγος, που όμως δεν άγγιξε την καρδιά και τη ζωή. Εκεί κυριαρχεί ο άνθρωπος του συμφέροντος και της σάρκας

            Γιατί φθάσαμε εκεί; Μακραίνει πολύ ο λόγος. Εκείνο που δεσπόζει στη σκέψη μας τώρα είναι πως η δοκιμασία αυτή θα γίνει αφετηρία μιας άλλης Ελλάδας, που θα ξαναβρεί τον εαυτό της στην ειρήνη και την ασφάλεια των πνευματικών και υλικών της αγαθών. Προέχει να βρούμε όλοι μας το νόημα, την επιστροφή στον καλό εαυτό μας, την επανάκαμψη στο σπίτι του Θεού Πατέρα. Πως θα επιβιώσει πνευματικά, ψυχικά και υλικά ο λαός μας σ’ αυτή την δαιμονική λαίλαπα που απειλεί με αλεύκαστο βλάβη και με χαίνοντες πληγές  που θα κληρονομήσουν οι μέλλουσες γενιές.

            Σ’ αυτά  πρέπει να επικεντρώσουμε την προσοχή μας και να καλλιεργήσουμε πνεύμα ενότητας, αλληλεγγύης και αγωνιστικότητας, με την ελπίδα να βγει από το φως μια άλλη φωτισμένη ηγεσία που θα αδράξει την τύχη της χώρας και θα την οδηγήσει στο δρόμο της προόδου.

            Μέχρι τότε αγωνιστικότητα, εγρήγορση, υπομονή στις ερχόμενες δοκιμασίες, ζωντανή πίστη και θερμή προσευχή.

( Εφημ. « ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΉ», Ζ. Μεταξάς, Δεκέμβριος 2011, φ. 860)