Σάββατο 4 Ιουλίου 2015

ΚΥΡΙΑΚΗ Ε΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ Ευαγγέλιο: Μτ. 8, 28-0,1 "Η ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ ΤΟΥ ΠΟΝΗΡΟΥ"



         
 Εν ολίγοις

          Η διήγηση της θεραπείας των δαιμονισμένων των Γεργεσηνών, που αναφέρουν και οι τρεις συνοπτικοί ευαγγελιστές, φανερώνει την δύναμη και την εξουσία του Μεσσία Χριστού πάνω στο διάβολο και το κράτος του. Ο Χριστός με το Σταυρό και την Ανάστασή Του σύντριψε τον διάβολο και το κράτος του και απελευθέρωσε τον άνθρωπο από την κυρίαρχα του.
          Η ύπαρξη και παρουσία του είναι αναμφισβήτητη μέσα στον κόσμο. Πολλοί κάνουν το λάθος να πιστεύω, ότι ο δαιμονισμός είναι μια τρέλλα. Μα κι αν το δεχτούμε  έτσι, είναι βέβαιο, ότι ανήκουν σε μια ειδική ομάδα «τρελλών», που με πάθος αντιμάχονται και πολεμούν ανελέητα τον άνθρωπο και το έργο του Θεού. Όσοι επιμένουν να τον αγνοούν διευκολύνουν την παραπλανητική παρουσία του αφήνοντάς τον να υπονομεύει τη ζωή και το έργο του Θεού.
          Ο διάβολος με τρεις τρόπους  κυρίως δείχνει την παρουσία του μέσα τον κόσμο. Πρώτα εισέρχεται μέσα τον άνθρωπο, τον κυριεύει και τον μεταβάλλει σε υποχείριό του. Με μια τέτοια κατοχή αλλοιώνει την προσωπικότητά του, όπως φαίνεται στην περίπτωση των δαιμονισμένων των Γεργεσηνών. Δεύτερον ο άνθρωπος παραδίνει τη βούληση και τη θέλησή του, χάνει τον εαυτό του και τη ελευθερία του και τρίτο ο άνθρωπος παρασύρεται χωρίς να το θέλει στον «έτερο νόμο», συμμαχεί με τον κόσμο και γίνεται όργανο του σατανά.
          Η περίπτωση αυτή απειλεί όλους εμάς του πιστούς που ζούμε μέσα την κοινωνία την οποία διαμορφώνουν οι αντίθεες δυνάμεις κι όχι οι άνθρωποι του Θεού. Όλοι οι δαιμονόπληκτοι δούλοι του πονηρού, ζουν έξω από την κοινωνία, στα μνήματα, εκεί που βασιλεύει η παγωνιά και η ερημιά του θανάτου. Σκοτεινοί οι ίδιοι, σκοτεινά και τα έργα τους όπως και ο κύριός τους.
          Ο Ιησούς Χριστός ήρθε στον κόσμο για να καταλύσει τα έργα του διαβόλου ελευθερώνοντας τον άνθρωπο από την ανθρωποκτόνο δυναστεία του. Ο Χριστός πολεμεί τον διάβολο πολεμώντας την αμαρτία. Ο Θεός θέλει μόνο το καλό του ανθρώπου, σε αντίθεση με τον διάβολο που περιπατεί «ως λέων  ωρυόμενος  ζητών τίνα  καταπίει».
          Οι σύγχρονοι ιδιαίτερα άνθρωποι σκέπτονται μ’ ένα τρόπο που προκαλεί τη χριστιανική μας συνείδηση. Στη σημερινή εποχή της προόδου και της τεχνολογίας είναι δυνατόν να κάνουμε λόγο για δαίμονες και δαιμονικές δυνάμεις; Ο σημερινός ορθολογιστής και θετικιστής άνθρωπος δυσκολεύεται να αποδεχθεί αντιλήψεις άλλων εποχών  που θεωρούσαν την αρρώστια ως επήρεια των πονηρών πνευμάτων. Όποιος όμως αμφισβητεί την ύπαρξη του διαβόλου και την αρνητική φθοροποιό επίδραση του στη ζωή μας, σίγουρα ευνοούν την πονηρία του να δείχνει πως δεν υπάρχει.
          Δυστυχώς όμως υπάρχει και κρύβεται μέσα στη δύναμη του πολύμορφου κακού που ταλαιπωρεί τον άνθρωπο και τον κόσμο. Ο αδιάφορος πνευματικά άνθρωπος ζει ανυποψίαστος από την παρουσία του διαβόλου και έτσι πέφτει εύκολο θύμα της πανουργίας του. Τρομάζει κανείς από την ποικιλία των μορφών και των εκδηλώσεων του .δαιμονικού στοιχείου  μέσα στη  ζωή.
          Η ουσία του δαιμονικού στοιχείου είναι ουσιαστικά η άρνηση της ζωής, η καταστροφή και ο μηδενισμός της. Διότι ό, τι εκμηδενίζει τη ζωή είναι ψεύτικο. Εδώ ακριβώς ανήκει ο πονηρός, ο οποίος «ανθρωποκτόνος ην απ’ αρχής» και «ότι λαλεί το ψεύδος, εκ των ιδίων λαλεί, ότι ψεύστης εστί και ο πατήρ αυτού». Η βία, το μίσος, η αυτοκαταστροφή, το παράλογο της ζωής, οι σύγχρονες μορφές δαιμονισμού, δεν είναι τίποτε άλλο παρά σύγχρονες μορφές δαιμονισμού, για να μην αναφέρουμε και τις φανερές εκδηλώσεις  του διαβόλου, που αν  και αλλάζουν μορφή, παραμένουν ίδιες, όπως είναι η δαιμονολατρία, η μαγεία και άλλες παρόμοιες μορφές δαιμονικών εκδηλώσεων.
          Ό, τι προάγει τη ζωή είναι η αλήθεια. Με την έννοια αυτή ο Χριστός είναι η οδός και η αλήθεια και η ζωή. Όποιος δεν ανοίγει την πόρτα της ψυχής του στο Χριστό χάνει επίγεια και ουράνια αγαθά, χάνει τη ζωή του. Όποιος ανοίγει την πόρτα της ψυχής του στο θεάνθρωπο Ιησού Χριστό, ανοίγει την ωραία πύλη της Βασιλείας του.
          Ας μην λησμονούμε, ότι τον Χριστό δεν τον έδιωξαν από κοντά τους μόνον όσοι δεν τον γνώρισαν, αλλά κυρίως εκείνοι που ευεργετήθηκαν, όπως λ. χ. οι Γεργεσηνοί, αλλά και όλοι οι «Γεργεσηνοί» σημερινοί χριστιανοί. Δεν φτάνει μόνο ν’ αναγνωρίζουμε τη δύναμή Του, το ίδιο έκαναν και οι δαίμονες, αλλά να νοιώσουμε την αγάπη Του και ν’ ανταποκριθούμε σ’ αυτή και να ζήσουμε με αυτή για να σωθούμε.

π. γ. στ.

Καλή Κυριακή

Δεν υπάρχουν σχόλια: