Ο τρελός καλόγερος, του Ν.Βοϊνέσκου

Ήταν, λέει σε ένα μοναστήρι ένας τρελός καλόγερος. Όχι πως ήταν πραγματικά τρελός, αλλά οι  άλλοι θεωρούσαν τρελά τα όσα έλεγε και όσα έπραττε. Κάποιο βράδυ λοιπόν τον φώναξε ο ηγούμενος του μοναστηριού και τον ρώτησε πώς πέρασε την ημέρα του και τι έκανε στην διάρκειά της. Και ο καλόγερος αποκρίθηκε: «Είχα πολλές δουλειές, άγιε ηγούμενε, όπως και τις άλλες ημέρες και εάν δεν με βοηθούσε ο μεγαλοδύναμος Θεός δεν θα έφταναν οι μικρές μου δυνάμεις να τα βγάλω πέρα με όλες αυτές τις δουλειές». Δηλαδή, τι έκανες, τι ζητήματα σε απασχόλησαν ρώτησε απορημένος ο γερο-ηγούμενος τον καλόγερό του. «Πρώτα-πρώτα είχα να φυλάξω δύο γεράκια, συνέχισε ο καλόγερος, ύστερα να συγκρατώ δύο ζαρκάδια και να γυμνάζω δύο κυνηγετικά σκυλιά.  Και εκτός από αυτά είχα να νικήσω ένα φίδι και να δαμάζω μιάν αρκούδα. Και δεν με έφταναν όλα αυτά είχα να περιποιούμαι έναν άρρωστο».

Μα τι είναι αυτά που λες, είπε ξαφνιασμένος ο ηγούμενος. Εμείς στο μοναστήρι αυτό δεν κάνουμε τέτοιες δουλειές. Αυτά είναι τρελά πράγματα παιδί μου. Τώρα καταλαβαίνω, γιατί μερικοί σε θεωρούν τρελό. «Δεν πειράζει, άγιε ηγούμενε, ας με θεωρούν και ας με λένε τρελό, απάντησε ταπεινά ο καλόγερος. Οι δουλειές αυτές όμως γίνονται καθημερινά στο μοναστήρι μας και με την ευχή σας τις κάνω αυτές εγώ». Μα θα με τρελάνεις και εμένα ευλογημένε, είπε ξαφνιασμένος  τώρα ο ηγούμενος που δεν μπορούσε να καταλάβει τα λόγια του καλόγερου. Τι δουλειές είναι αυτές και ποιος σου είπε να τις κάνεις; «Ο Θεός μου είπε να τις κάνω, άγιε γέροντα και εγώ κάνω υπακοή στην εντολή του. Όσον για τις δουλειές που με ρωτάς, τα δυό γεράκια, πάτερ μου, είναι τα μάτια, που πρέπει αδιάκοπα να τα προσέχω για να μην δουν πράγματα τα οποία θα με βλάψουν. Τα δυό ζαρκάδια που συγκρατώ είναι τα δυό πόδια μου για να μην με οδηγήσουν στο κακό. Οι δυό κυνηγετικοί σκύλοι είναι τα χέρια μου που τα γυμνάζω για να εργάζονται μόνο το καλό, ενώ το φίδι που πρέπει να νικήσω είναι η γλώσσα μου, και πρέπει να το νικήσω το φίδι αυτό, για να μην λαλεί άσκοπα και να μην χύνει δηλητήριο εναντίον των άλλων. Τέλος, αρκούδα που πρέπει να δαμάσω είναι η καρδιά μου, για να μην έχει μέσα της εγωισμό και κενοδοξία. Όσο για τον άρρωστο που περιποιούμαι, είναι το σώμα μου, το οποίο προσέχω για να μην πέσει στην αρρώστια της μεγάλης φιληδονίας. Κατάλαβες τώρα, άγιε ηγούμενε, τι έκανα;». Εσύ παιδί μου δεν είσαι τρελός, καθώς λένε, αλλά σοφός αληθινά, ο πιο σοφός από όλους μας. Ο Θεός να είναι πάντα μαζί σου και να σε βοηθά στην καλή σου εργασία. Έλα να σε φιλήσω εν φιλήματι αγίω. Τότε έσκυψε και τον φίλησε και του έδωσε σταυρωτά την ευλογία του.