«Άκουσα από κάποιον θαλασσινό, ότι ο αχινός, το πολύ μικρό και ευκαταφρόνητο αυτό ζώο, προειδοποιεί τους ναυτικούς για την κακοκαιρία ή τη φουσκοθαλασσιά. Ο αχινός, όταν προαισθανθεί τρικυμία ασφαλίζεται κάτω από ένα μεγάλο βράχο και έχοντας σαν άγκυρα το βάρος της πέτρας, δεν παρασύρεται εύκολα από τα κύματα. Όταν δουν το σημάδι αυτό οι ναυτικοί, ξέρουν πως τους περιμένει τρικυμία.
Κανένας αστρολόγος δεν δίδαξε την τακτική αυτή στον αχινό. Αλλά ο Κύριος της θαλάσσης και των ανέμων, έβαλε φανερό σημάδι της μεγάλης του σοφίας στο μικρό αυτό ζώο. Τίποτε λοιπόν δεν υπάρχει απρονόητο, τίποτε δεν είναι παραμελημένο από τον Θεό. Όλα τα βλέπει, το ακοίμητο μάτι. Σ’ όλα είναι παρόν, προσφέροντας σε καθένα τη σωτηρία.
Αν τον αχινό δεν τον άφησε ο Θεός έξω από την στοργική Του παρακολούθηση, τη δική σου ζωή – τι λές- δεν την αγκαλιάζει με την ίδια στοργή;»
(Μ. Βασιλείου. Ομιλία στην εξαήμερον)
1 σχόλιο:
πολυ όμορφο!!τό χαιρόμουν πρίν νά δώ τόν συγγραφέα!δηλ.θά ήταν τό ίδιο ωραίο τό κείμενο ακόμη κι άν ο συγγραφέας του ηταν τελείως άσημο πρόσωπο.
Δημοσίευση σχολίου