Η ΕΥΘΥΝΗ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΣΤΗΝ ΠΡΟΛΗΨΗ ΤΩΝ ΝΑΡΚΩΤΙΚΩΝ

            ΕΙΝΑΙ γνωστό σε όλους ότι τα ναρκωτικά αποδεκατίζουν τη νεολαία και πολλοί αναρωτιούνται ποιες είναι οι πραγματικές αιτίες για ην αύξηση των εξαρτημένων στη νέα γενιά. Οι  περισσότεροι εστιάζουν τις αιτίες στο φιλικό περιβάλλον ή στην κρίση των σχέσεων των νέων με τους γονείς τους. Άλλοι επισημαίνουν το γεγονός της υλικής ευμάρειας που οδηγεί  τους νέους λόγω χρήσης πλησμονής αγαθών να αναζητούν νέες εμπειρίες στα ναρκωτικά. Τέλος άλλοι θεωρούν ότι η κατάσταση αυτή οφείλεται στην απομάκρυνση των νέων από το Χριστό και την Εκκλησία.

            Ωστόσο υπάρχει και άλλη μια παράμετρος που διέπει τις σχέσεις των νέων με το οικογενειακό περιβάλλον τους, η οποία πρέπει να συνεκτιμηθεί για να προβληματισθούν οι γονείς έγκαιρα για τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να μεγαλώνουν τα παιδιά τους.   

            Συγκεκριμένα πρόκειται για το θέμα της υπευθυνότητας μέσα στην οικογένεια. Και μ’ αυτό εννοούμε την συνειδητή καλλιέργεια της υπεύθυνης στάσης έναντι της ζωής, της οικογένειας, των άλλων, την αποφυγή  της  υπερπροστατευτικότητας και την καλλιέργεια της νοοτροπίας στα παιδιά ότι δεν θα τους χαριστούν όλα στη ζωή, αλλά θα πρέπει να κοπιάσουν, θα αγωνιστούν για ν’ αναδείξουν την προσωπικότητα τους.

            Πολλοί γονείς αντιμετωπίζουν τα παιδιά τους ως μικρά. Ικανοποιούν κάθε επιθυμία τους, ίσως λόγω ανοχής για το ότι δεν έχουν ασχοληθεί μαζί τους όσο έπρεπε και κυρίως λόγω φόρτου εργασίας ή γιατί είναι συναισθηματικοί αισθάνονται δύσκολο ν’ αρνηθούν κάτι στα παιδιά τους.

            Ίσως ακόμη γιατί οι ίδιοι στερήθηκαν κάποια πράγματα στη ζωή τους ή γιατί δεν έχουν μέτρο στην αγάπη τους ή γιατί φοβούνται την απόρριψη ή επειδή επιθυμούν να παραμερίσουν  την πιεστικότητα των παιδιών τους χωρίς να έχουν την αίσθηση, ότι δεν είναι δικά τους αλλά του Θεού, λειτουργούν  υπερπροστατευτικά έναντι τους.

            Όλη αυτή η συμπεριφορά όμως δεν βοηθά τα παιδιά να συναισθανθούν την ευθύνη για τη ζωή. Η συνεχής αμνήστευση των λαθών και των παραλείψεων τους, η έλλειψη ορίων στο σπίτι, η βεβαιότητα πως ό ,τι  κι’ αν συμβεί οι γονείς θα καλύψουν τα λάθη τους για τα οποία δεν θα πληρώσουν καμία συνέπεια, οδηγεί τα παιδιά σε μια μόνιμη ανευθυνότητα.

            Χρειάζεται οι γονείς να συνειδητοποιήσουν γιατί η ανευθυνότητα εκτός από την ανωριμότητα που συνεπάγεται δεν κάνει τα παιδιά τους ευτυχισμένα, γιατί η ζωή δεν επιτρέπει και δεν συγχωρεί ανωριμότητες, αλλά απαιτεί ισχυρούς χαρακτήρες. Τα ναρκωτικά αποτελούν ανεύθυνη συμπεριφορά εκ μέρους των παιδιών. Αυτή όμως καλλιεργείται μέσα από τη ζωή της οικογένειας.. Γι’ αυτό χρειάζεται οι γονείς να συνηθίζουν τα παιδιά τους από μικρή ηλικία να έχουν ρόλους στο σπίτι, να νοιώθουν ότι υπάρχουν κανόνες, ότι η αρνητική τους στάση θα έχει συνέπεια, ότι δεν μπορούν να λειτουργούν ως  άτομα που προσέχουν την προσωπική τους καλοπέραση σε βάρος της οικογένειας, αλλά οφείλουν να λειτουργούν υπεύθυνα για την πρόοδο όλων, να λειτουργούν ως μια γνήσια κοινότητα συμπαράστασης δικαιωμένων, αλλά και προσφοράς στο σύνολο.