Κάποτε ένας νέος πλησίασε τον Χριστό
και με την απολυτότητα που χαρακτηρίζει τους νέους, ισχυρίστηκε πως τηρεί όλες
τις εντολές του Νόμου. « Τι άλλο μου λείπει;» ρώτησε. Ζητούσε τα πάντα, νόμιζε
πως μπορεί τα πάντα…. Κι ο Χριστός απάντησε ζητώντας κι εκείνος με τη σειρά του
τα πάντα: «δώσε την περιουσία σου στους φτωχούς και ακολούθησέ με». Μπροστά
στην απερίσκεπτη απολυτότητα του νέου, ο Χριστός έθεσε μια απόλυτη αξίωση, μία
απόλυτη προϋπόθεση που δεν είχε θέσει ποτέ σε κανέναν άλλο από εκείνους που Τον
πλησίαζαν. Ύψωσε τον πήχη εκεί που ο νέος δεν μπορούσε να φτάσει. Και το έκανε
αυτό για να του δείξει πως δεν χωρά απολυτότητα στη σκέψη των σχετικών
ανθρώπων.
Η απολυτότητα στη διάθεση και τη
νοοτροπία των νέων είναι προσωρινή. Την διαδέχεται η συναίσθηση της μικρότητας
και σχετικότητας μας, όταν με τον καιρό αξιωνόμαστε να σταθούμε ενώπιον του
Απόλυτου Θεού.
π.γ.στ.
2 σχόλια:
Γιατί ο χριστός ζήτησε τα πλούτη του;
τι συμβολική σημασία είχε αυτή η κουβέντα του Χριστού μας;
Γιατί όχι κάτι άλλο;
Νομίζω αγαπητέ μου ανώνυμε ότι ο Χριστός ζήτησε την περιουσία του νέου επειδή ο άνθρωπος πολύ εύκολα προσκολλάται στα πλούτη και στα εγκόσμια αγαθά και πολύ δύσκολα τα απορρίπτει. Άλλωστε ο Ιησούς αλλού είχε πει ότι πολύ δύσκολα θα μπει πλούσιος στην Βασιλεία του Θεού.
Δημοσίευση σχολίου