Γιατί ένας Κινέζος έγινε χριστιανός
Μία διήγηση λέει: Ένας Κινέζος καθώς βρισκόμουν στα δύσκολα χρόνια της
αναζήτησης ,ένοιωσα σαν να βρισκόμουν σ’ ένα βάραθρο χωρίς καμία ελπίδα να βγω
απ’ αυτό παρά τις απεγνωσμένες κραυγές μου, όταν βλέπω ξαφνικά έναν άνθρωπο να
σκύβει από πάνω μου. Ένοιωσα μία αχτίδα ελπίδας. Γρήγορα όμως την έσβησαν τα
λόγια του: « σε συμπονώ, αλλά δεν μπορώ να κάνω τίποτα. Το βάθος είναι
τεράστιο. Φαίνεται πως το κισμέτ ορίζει να πεθάνεις». Ήταν ο Μωάμεθ.
Δεν πέρασε πολλή ώρα και πέρασε
κάποιος άλλος με γελαστό πρόσωπο. Ακούγοντας τις φωνές μου έκανε μερικά βήματα
προς το βάραθρο και χωρίς καθόλου να σκύψει, είπε με απάθεια: «Όποιος κι αν
είσαι, άνθρωπε, ηρέμησε, μείνε εκεί που βρίσκεσαι και κάνε υπομονή» Ήταν ο Βούδας και με
βούτηξε στην απελπισία.
Στη συνέχεια έρχεται ένας άλλος
περαστικός που είχε κιτρινωπό πρόσωπο και σχιστά μάτια. Με πλησίασε και με
κάπως αυστηρό τρόπο μου είπε: « Ποιος ξέρει τι έχεις κάνει, ποιους νόμους έχεις
παραβείς και τώρα δικαίως τιμωρείσαι». Ήταν ο Κομφούκιος.
Στην απελπισία μου φώναξα δυνατότερα
μέχρι τον ουρανό. Τότε είδα μία γλυκιά μορφή να σκύβει στο λάκκο. Δεν είπε
τίποτα, μόνα σιγά-σιγά ο τόσο διαφορετικός απ’ τους άλλους περαστικός άρχισε να κατεβαίνει κοντά μου και
σηκώνοντας με στους ώμους Του με έβγαλε στο φως. Με κοίταξε με συμπάθεια στα
μάτια και μου είπε: « πρόσεξε μην ξαναπέσεις εκεί». Αυτός ήταν Ο Ιησούς Χριστός
που με έσωσε.
Γι’ αυτό, ή καλύτερα γι’ Αυτόν,
έγινα χριστιανός. Πιστεύω στον Υιό και Λόγο του Θεού που για να μας βγάλει από
το βάραθρο της αμαρτίας, έγινε άνθρωπος, σήκωσε τα ανθρώπινα βάρη ανεβαίνοντας
στο Σταυρό και μας χάρισε την Ανάσταση.
ΑΝΑΣΤΑΣΗ! Η διαφορά της Εκκλησίας
από τις διάφορες θρησκείες. Ανάσταση του Χριστού, αλλά και ανάσταση του
ανθρώπου. Η Ανάσταση δεν είναι μόνο μία ιστορική πραγματικότητα, αλλά και μ/ία εμπειρία
προσωπική. Στην αναστάσιμη ευχή λέμε «
Ανάσταση Χριστού θεασάμενοι» και όχι πιστεύοντες, σαν να είδαμε με τα μάτια μας
δηλαδή. Πως εξηγείται αυτό ερωτά ο άγ. Συμεών ο νέος θεολόγος, αφού η Ανάσταση
έγινε πριν από πολλά χρόνια και μάλιστα που κανείς δεν την είδε; Μήπως
πρόκειται περί ψεύδους; Όχι βέβαια. Αντίθετα μας προτρέπει να ομολογούμε την
αλήθεια ότι μέσα στην καρδιά του κάθε πιστού μπορεί να γίνεται ανάσταση, όχι
μόνο μία φορά ,αλλά κάθε στιγμή, όταν συνειδητοποιεί τα λάθη του και μετανοεί.
Ο Όσιος Ιουστίνος Πόποβιτς λέγει: «
Όλη η ιστορία της Εκκλησίας, δεν είναι παρά η ιστορία ενός θαύματος, του
θαύματος της Ανάστασης που γίνεται διαρκώς στις καρδιές των πιστών, από μέρα σε
μέρα, από χρόνο σε χρόνο, από αιώνα σε αιώνα μέχρι τη Β΄ Παρουσία».
(χριστ. Περιδ. « Προς την
Νίκη», τ.746)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου