ΜΕΓΑ ΣΑΒΒΑΤΟ

Ο ΑΜΝΟΣ

Οι Εβραίοι θυσίαζαν έναν αμνό στον οποίο φόρτωναν όλες τις αμαρτίες τους. Τον αμνό αυτό τον έλεγαν «αποδιοπομπαίο τράγο». Ήταν το εξιλαστήριο θύμα.

Αυτό το γεγονός της Παλαιάς Διαθήκης ήταν μια προτύπωση της θυσίας του Χριστού. Ως άλλος αμνός άμωμος ο Χριστός φορτώθηκε όλες τις αμαρτίες μας και θυσιάστηκε για τη δική μας λύτρωση.

Ο Χριστός δέχτηκε τον θάνατο για χάρη μας.

Όχι όμως και τις συνέπειες του θανάτου, που είναι η φθορά και ο θάνατος. Η φθορά είναι αποτέλεσμα της αμαρτίας. Ο Ιησούς ήταν αναμάρτητος, γι' αυτό και η φθορά δεν Τον άγγιξε. Ο θάνατος Του έγινε η ζωή μας και η Ανάσταση μας. Έτσι εξηγείται γιατί ο Χριστός δεν μίλησε ποτέ χωριστά για το θάνατο Του και χωριστά για την ανάσταση Του. Πάντα μιλούσε και για τα δύο μαζί.

Η Μ. Εβδομάδα το έδειξε. Μετά τα πάθη Του, να η πρώτη ανάσταση Του στον Άδη. «Ἀναστάς ὁ Ἰησούς ἀπό τοῦ τάφου ἔδωκεν ἡμῖν τήν αἰώνιον ζωήν καί τό μέγα ἔλεος» .

Τώρα δεν μένει σε μας παρά να το δεχτούμε αυτό το θείον έλεος.

π. Γ. Στ.