Κεντρικός στόχος της σημερινής ευαγγελικής διήγησης είναι η ανάδειξη της μεσσιανικής δυνάμεως του Ιησού. Με τη δράση Του μέσα στον κόσμο, με την σταύρωση και την Ανάσταση Του και με την ίδρυση της Εκκλησίας καταργεί το δαιμονικό έργο, ελευθερώνει τον άνθρωπο από την τυραννία του πονηρού και αρχίζει νέα εποχή για την ανθρωπότητα.
Δείγματα της νέας εποχής είναι και οι θεραπείες δαιμονιζόμενων ανθρώπων. Περιγράφοντας τους δύο ασθενείς της διηγήσεως μας με σύγχρονους όρους και έχοντας υπ’ όψη μας παράλληλες διηγήσεις, μπορούμε να επισημάνουμε τα εξής χαρακτηριστικά τους.
α. ήταν κοινωνικά απροσάρμοστοι και έμεναν στα μνήματα, θεωρούμενοι ως «χαλεποί λίαν» δηλ. πολύ επικίνδυνοι.
β. κατέχονταν από μανία επιθετικότητας, ώστε να μη μπορεί κανείς να περάσει «τῆς ὁδοῦ ἐκείνης».
γ. είχαν εσωτερική διάσπαση της προσωπικότητας, «λεγεών ὄνομά μοι, ὅτι πολλοί ἐσμέν».
δ. κυριαρχούνταν από την τάση της αυτοκαταστροφής. «κατακόπτων ἑαυτόν λίθοις».
Πράγματι είναι άθλια η εικόνα του ανθρώπου του υποταγμένου στη δύναμη του σατανά. Γιατί η παρουσία αυτού σημαίνει την απώλεια και την καταστροφή των πάντων, από του ανθρωπίνου προσώπου μέχρι των ζώων, στα οποία μόλις μπήκαν οι δαίμονες, κατά την διήγηση μας, σκόρπισαν τον όλεθρο και την καταστροφή, για να φανεί έτσι άλλη μια φορά πως ο διάβολος σκορπά την καταστροφή απ’ όπου περάσει.
Η εποχή μας, αν και δεν συμμερίζεται την αντίληψη της Καινής Διαθήκης για την ασθένεια οφειλόμενη στην επήρεια των πονηρών δυνάμεων, έχει να παρουσιάσει μεγάλη ποικιλία περιπτώσεων κυριαρχίας του δαιμονικού στοιχείου στη ζωή των ανθρώπων και των κοινωνιών, ώστε να μην μπορεί να αμφιβάλλει κανείς για την ολοφάνερη παρουσία και φθοροποιό δράση του.
Και όποιος αμφιβάλλει ας θυμηθεί το στίχο ενός Γάλλου ποιητή που λέγει «ότι η πιο έξυπνη πονηρία του διαβόλου είναι να μας πείθει, ότι δεν υπάρχει». Βέβαια όποιος αναζητά τον διάβολο στις τερατομορφικές παραστάσεις προηγουμένων εποχών δεν θα τον βρει και θα πλανάται με την εντύπωση, ότι δεν υπάρχει, ενώ ουσιαστικά το κακό έχει τόσες ψυχοφθόρες και ολέθριες εκδηλώσεις στη ζωή που αποτελεί μόνιμη παγίδα και μάλιστα για τον πιο ανύποπτο και απροειδοποίητο άνθρωπο.
Η παρουσία του Χριστού μέσα στον κόσμο δια των αγίων Μυστηρίων της Εκκλησίας μας και του κηρύγματος του Ευαγγελίου σημαίνει τη νίκη της καλοσύνης πάνω στην κακία, της αγάπης πάνω στο μίσος, της ζωής πάνω στο θάνατο. Όταν οι χριστιανοί συγκεντρώνονται στην Εκκλησία για να μετάσχουν στο μυστήριο της Θ. Ευχαριστίας, συντρίβονται οι δαιμονικές δυνάμεις, κάτι που σημαίνει, ότι η κοινωνία της αγάπης εξασφαλίζει στον άνθρωπο τον καθαρό αέρα της βασιλείας του Θεού μακριά από κάθε δαιμονική επιρροή.
Ίσως στη φράση των δαιμόνων προς τον Ιησού-«τί ἡμῖν καί σοι Ἰησού υἱέ τοῦ Θεοῦ, ἦλθες ὧδε πρό καιροῦ βασανίσαι ἡμᾶς;»- πρέπει να αναγνωρίσουμε την συντριβή του κακού ήδη προ του τέλους της ιστορίας μέσα στην Εκκλησία.
Ακόμη ένα σημείο από το τέλος της ευαγγελικής διηγήσεως πρέπει να υπογραμμίσουμε. Είναι η πληροφορία, ότι οι κάτοικοι της περιοχής ήλθαν να συναντήσουν τον Χριστό για να τον προκαλέσουν να εγκαταλείψει τη χώρα τους.
Ο φόβος μπροστά στη δύναμη του Χριστού δεν τους οδηγεί στην αναγνώριση της μεσσιανικής εξουσίας Του και στη δοξολογία του Θεού, αλλά στην αρνητική τοποθέτηση απέναντί Του. Μη μπορώντας να εκτιμήσουν την προσφορά του Ιησού και τη θεραπεία των ασθενών, μήπως υποστούν και άλλες υλικές ζημιές, του ζητούν την απομάκρυνσή Του. Το υλικό συμφέρον τυφλώνει πολλές φορές τον άνθρωπο και δεν του επιτρέπει να δει καθαρότερα το πνευματικό του συμφέρον, τον κάνει να προτιμά την υποδούλωση στις δαιμονικές δυνάμεις, παρά στην ελευθερία,που προσφέρει ο Χριστός.
Το μήνυμα της περικοπής είναι ένα μήνυμα ελευθερίας από την δαιμονική κυριαρχία. Εάν το οικονομικό συμφέρον, η κοινωνική συμβατικότητα ή άλλοι παράγοντες εμποδίζουν τον άνθρωπο να δεχθεί την δωρεά του Θεού, τότες παραμένει αιχμάλωτος των δαιμονικών δυνάμεων. Έχοντας την ψευδαίσθηση ότι αυτές είναι ανύπαρκτες αφού δεν βρίσκει τις μορφές τους όπως τις συνέλαβαν άλλες εποχές, ενώ ουσιαστικά αυτές των καταδυναστεύουν.
π.Γ.Στ.
2 σχόλια:
Καλημέρα! Καλή Κυριακή!
Καλημέρα. Την ευχή.
Δημοσίευση σχολίου