"Στο ανοιχτό βιβλίο του Ήλιου" , Ψυχή Ζώσα

Άλλοτε διαβάζαμε τα μαθήματά μας, κάναμε την προσευχή μας και λέγαμε πως δυό και δυό κάνουν τέσσερα.

Τώρα, δυό λουλούδια και δυό αχτίνες δεν κανουν τέσσερα-κάνουν την ψυχή μας.

Κι ένα τριαντάφυλλο και μια πεταλούδα δεν κάνουν δυό-κάνουν έναν Θεό.

Κι ένας Θεός κάνει όλα.

Λοιπόν, η ψυχή μας μαζί με την ψυχή του Θεού πόσα κάνει;

Εμείς το ξέρουμε πώς κάνει: ένα.

Το διαβάσαμε σήμερα στο ανοιχτό βιβλίο του ήλιου, σήμερα που ξεχάσαμε όλα τα βιβλία.

Πάρνηθα,1938

Απόσπασμα από "Ονειρο καλοκαιρινού μεσημεριού" Γιάννη Ρίτσου

Ο Θεός, η ζωή ή μάλλον η ζωή με το Θεό είναι ένα μάθημα που οι περισσότεροι δεν το μάθαμε στο σχολείο. Ίσως δεν έφταναν οι διδακτικές ώρες για την κάλυψη της ύλης των υπόλοιπων μαθημάτων και αυτό το αφήσαμε στην άκρη ως μη σημαντικό..
Μα έρχεται η στιγμή που το "μάθημα" αυτό μου το διδάσκει την κατάλληλη ώρα, όχι ο δάσκαλος, αλλά ο διπλανός μου, ο φίλος μου, ο πνευματικός μου, ο άγνωστος άλλος, ο εαυτός μου...
Η ύλη του μαθήματος; Η ψυχή μου, το ακατέργαστο εγώ μου, τα αδίστακτα πάθη μου, η συνήθεια της ηδονής, η καχυποψία των λογισμών μου, η αδιαφορία για τον πόνο της ψυχής των άλλων...
Όλα αυτά μου φέρνουν ένα απροειδοποίητο "τέστ" μπροστά μου και δείχνω αδιάβαστος γιατί δεν γράφω λέξη...

Κοιτώ τα "θέματα" και απορώ και συλλογιέμαι.."μα πώς;  Αφού είχα διαβάσει...τα ήξερα...!"

Περνά η ώρα, οι μέρες, τα χρόνια κι ακόμα βρίσκομαι μπροστά στο "τέστ" μην έχοντας γράψει τίποτα...Ούτε τ'όνομά μου...ούτε αυτό δείχνω να το ξέρω μετά από τόσα μάταια χρόνια...
Παραδίδω την "κόλλα" και περιμένω με αγωνία τον "βαθμό"...
"Περιμένεις και βαθμό;" μου λέει ο λογισμός μου ή κάποιος κακός μαθητής...
Σκύβω το κεφάλι νιώθωντας την αποτυχία, την αδυναμία του «είναι» μου και ψελλίζω μόνο μια  λέξη ταπεινώσεως, πλήρους αυτογνωσίας και βαθιάς κατανοήσεως της ψυχής μου: "Ελπίζω"!
Αυτό είναι!!! Πέτυχα! Πέρασα τις εξετάσεις!
Έχω στα χέρια μου την επιτυχία της ένωσης μαζί Του...
Τελικά κατάλαβα πως για να περάσω αυτό το δύσκολο μάθημα δεν χρειάζονται ώρες διαβάσματος, αλλά μονάχα ένα δευτερόλεπτο.
Αυτό της συνειδητοποιήσεως του ότι δεν ξέρω τίποτε...
Και τότε δεν χρειάζεται να αντιγράψω, αλλά τα γράφει Άλλος για μένα στα βιβλία του Ουρανού...

Καλή επιτυχία σε όλους!

Ψυχή ζώσα