ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΑΜΑΡΤΙΑ;

           Ο Άγιος  Ευαγγελιστής Ιωάννης γράφει: «πας ο ποιών την αμαρτίαν και την ανομίαν ποιεί. Και η αμαρτία εστίν η ανομία» ( Α΄Ιωάν. 3,4). Δηλ. η αμαρτία χαρακτηρίζεται α-νομία. Νόμος είναι το θέλημα του Θεού και μας οδηγεί στο δρόμο της σωτηρίας, στην υπακοή του Χριστού. Α-νομία είναι η κατάσταση της επαναστάσεως κατά του θελήματος του Θεού. Είναι αντίθετος προς την ίδια τη σωτηρία μας όπως αυτή φανερώθηκε δια του Ιησού Χριστού και μας  παραδόθηκε με την Αγ. Γραφή και την Ι. Παράδοση της Εκκλησίας μας. Είναι κατάσταση αυτονόμησης , όπου ο άνθρωπος ζει μόνος του χωρίς Θεό.

          Ο Θεός είναι η ζωή. Χωρισμός από το Θεό είναι χωρισμός από τη ζωή. Η αμαρτία συνεπώς είναι θάνατος και μάλιστα αιώνιος. Ο Άγ. Ιάκωβος ο Αδελφόθεος μας λέγει: « η επιθυμία συλλαβούσα  τίκτει ανομίαν, η δε αμαρτία αποτελεσθείσα αποκύει  θάνατον» ( Ιακ. 1,15). Ο δε Μ. Βασίλειος τονίζει: «η αποξένωση και η απομάκρυνση από τον Θεό είναι περισσότερο ανυπόφορη από όλες τις κολάσεις που μας περιμένουν. Ό,τι είναι για το μάτι η στέρηση του φωτός και για το ζωντανό σώμα η στέρηση της ζωής, είναι και η αποξένωση από τον Θεό, «τα γαρ οψώνια της αμαρτίας θάνατος». ( Λόγος Ασκητικός) .

          Γι’ αυτό και η συνειδητοποίηση της αμαρτίας φέρνει στην ψυχή μεγάλο και δυσβάστακτο πόνο. Κι’ αυτός φέρει στα μάτια καυτά δάκρυα. Ας θυμηθούμε  τον Απ. Πέτρο όταν συνειδητοποίησε την πτώση του, την τριπλή άρνηση του Χριστού, «εξελθών έξω έκλαυσε πικρώς»( Μτθ. 26,75).

          Η πρώτη αμαρτία διαπράχθηκε στον παράδεισο τη προτροπή του διαβόλου, η οποία έφερε την πτώση, δηλ. το χωρισμό του ανθρώπου από τον Θεό.

          Έτσι  μπήκε στη ζωή η αμαρτία και ο θάνατος. Όλοι οι άνθρωποι γεννιόμαστε αμαρτωλοί, γιατί η αμαρτία σαν άλλη αρρώστια μπήκε στη ζωή μας, στη φύση μας. «Νενόσηκεν ημών η φύσις την αμαρτίαν». Η αμαρτία και ο θάνατος έγιναν βαριά κληρονομιά για το ανθρώπινο γένος. Γι’ αυτό χρειάσθηκε ο Ίδιος ο Θεός να γίνει άνθρωπος, για να λυτρωθεί ο άνθρωπος, να θεραπευθεί η φύση και να επανεύρουμε την κοινωνία  μας με τον θεό. Να καταργηθεί το μεσότοιχο της αμαρτίας και του θανάτου» ( Μ.Αθανάσιος).

          Το βάπτισμα μας όχι μόνο εξαλείφει την αμαρτία και απομακρύνει από τον αιώνιο θάνατο, αλλά και μας ενώνει με τον Θεό στο θεανθρώπινο Σώμα του Χριστού. Γινόμαστε «σύσσωμοι και σύναιμοι Χριστού», δηλ. ενωνόμαστε με το Σώμα και το Αίμα Του. Γινόμαστε μέλη του δικού Του Σώματος.

          π. Γ. Στ.