19η Μαΐου, Πόντος- Δικάιωμα και υποχρέωση στη μνήμη
Ιωάννη
Σιδηρά
Επέτειος
μνημοσύνης των 353.000 σφαγιασθέντων και μαρτυρικώς τελειωθέντων Ελλήνων
Ποντίων.
Ο
εκ Κομοτηνής καταγόμενος αγωνιστής Μητροπολίτης Τραπεζούντος και μετέπειτα
Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Χρύσανθος (Φιλιππίδης), ο οποίος δικαίως και προσφυώς
ονομάστηκε από τον ποντιακό ελληνισμό ως ο “Άγιος των Ποντίων”, “δια χειρί”
διασώζει στις “Βιογραφικές Αναμνήσεις” του τα πάθη των Ποντίων, όταν οι τσέτες
του τουρκικού κομιτάτου εφάρμοζαν το σχέδιο της “εθνοκαθάρσεως” και γενοκτονίας
του Ποντιακού Ελληνισμού.
Η
προσωπική γραπτή μαρτυρία του αοίδιμου “Κατά Δεκέμβριο του 1917 άρχισε η
εγκατάλειψη του μετώπου και η οπισθοχώρηση του εν πλήρει αναρχία και παραλυσία
διατελούντος ρωσικού στρατού. Οι Έλληνες κάτοικοι των ρωσοκρατούμενων μερών από
Τραπεζούντος μέχρι Ερζιγκιάν και από Ριζαίου μέχρι Ελεβής, γνωρίζοντας τι είναι
τουρκική προέλαση και δη επιδρομή τσετέδων, οι οποίοι ουδέν αφήνουν ορθόν,
έντρομοι απέστελναν πανταχόθεν απεσταλμένους στην Μητρόπολη Τραπεζούντος για να
μάθουν περί του πρακτέου.
Η
Μητρόπολη γνωρίζοντας τις ολέθριες υπό πάσαν άποψη συνέπειες της μεταναστεύσεως
και δη εν καιρώ χειμώνος, συνεβούλευσε τους ερωτώντες να μην εγκαταλείψουν τους
βωμούς και τις εστίες τους, και αν ακόμη επρόκειτο να φονευθούν. Φρονούσε
(η Μητρόπολη) ότι ο εν τη πατρίδι και υπέρ της πατρίδος ωραίος θάνατος είναι
προτιμότερος από την δια της φυγής άδοξη και άσχημη θανή. Εάν η Μητρόπολη
εδίσταζε η συνεβούλευε την μετανάστευση, είναι βέβαιο ότι η από Ριζαίου μέχρι
Ελεβής χώρα θα ερημώνετο, αφού μάλιστα όλος ο Ελληνικός λαός πανικόβλητος
ανέμενε ένα νεύμα της Μητροπόλεως για να μεταναστεύσει. Για να ενθαρρυνθούν οι
Έλληνες και να δυνηθούν να υπερασπιστούν τους εαυτούς τους κατά της αναρχίας
και ιδιαίτερα κατά της επελάσεως των τσετέδων, ελήφθη πρόνοια να εξοπλιστούν
όλοι οι χωρικοί, οι δυνάμενοι να φέρουν όπλα. Συνεννοήθηκαν με το ρωσικό
κομιτάτο, το οποίο κυβερνούσε τον ρωσικό στρατό και παρέλαβαν χιλιάδες όπλων
και πολεμοφοδίων, τα οποία μεταφέρονταν στο κτίριο του Παρθεναγωγείου.
Ανέθεσαν
το έργο στην οργάνωση των νέων της Τραπεζούντος, οι οποίοι από πρωίας μέχρι
νυκτός εξόπλιζαν τους χωρικούς μέχρι εβδομήντα ετών, οι οποίοι κατέρχονταν από
τα χωριά τους για να εξοπλιστούν και ενδύονταν όλοι με στρατιωτικές χειμερινές
περικνημίδες και υποδήματα προς φύλαξη από του ψύχους… Επί τρεις και πλέον
μήνες διήρκεσαν οι επιθέσεις και διαρκώς αποκρούονταν και εσώθησαν με την
ηρωική άμυνά τους τα χωριά Τσίτα των Σουρμένων, η περιφέρεια του Κοσμά,
του Καπήκιοϊ, της Λιβεράς, τα χωριά Χαμσήκιοϊ της ηρωικής Σάντας, όπου ο
αδελφός του καθηγητού Φίλιππου Χειμωνίδου κατασκεύασε είδη οβίδων και άλλων
εκρηκτικών υλών, οι οποίες ερρίπτοντο εναντίον των επιτιθεμένων κατά της Σάντας
πολυάριθμων Τούρκων της Γέμουρας, ώστε αυτοί να νομίζουν ότι οι Σανταίοι
διαθέτουν τηλεβόλα. Έτσι προελήφθη η τελευταία ερήμωση του Πόντου, ο οποίος θα
ερημώνετο όλος εάν δεν εγένετο ο εξοπλισμός των χωρικών.(...)
Η συνέχεια εδώ: fdathanasiou.wordpress.
http://www.diakonima.gr
Ν.εανία.Σ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου