Κείμενο από το δελτίο «Μαύρα Γράμματα» για το καρναβάλι της Πάτρας του 2004.
Θέλουμε καρναβάλι κάθε Σαββατοκύριακο!
Και τώρα; Τι κάνουμε; Παρ' όλο που φέτος το καρναβαλικό κλίμα κράτησε πιο πολύ, μιας και οι δύο παρελάσεις χωρίστηκαν σε δύο Σαββατοκύριακα (για να έχουμε περισσότερο καρναβάλι, καρναβάλι για όλους!), φτάνοντας στο απόγειό του το τελευταίο τριήμερο εμείς θέλουμε και άλλο!!!
Θέλουμε καρναβάλι κάθε Σαββατοκύριακο!
Γουστάρουμε καρναβάλι όλο το χρόνο!
Δεν μπορούμε να περιμένουμε μέχρι το επόμενο. Είμαστε ανυπόμονοι! Γιατί είμαστε νέοι και βράζει το αίμα μας!!!
Μας αρέσει να «διασκεδάζουμε» πίνοντας μαυροδάφνη χορεύοντας και τραγουδώντας μέχρι τα ξημερώματα στις πλατείες και στους δρόμους της Αχαϊκής πρωτεύουσας, του Ευρωπαϊκού πολιτισμού(!), που βρίσκεται τις καρναβαλικές μέρες στο επίκεντρο της δημοσιότητας.
Τρελαινόμαστε από τη χαρά μας και αισθανόμαστε μεγάλη υπερηφάνεια όταν φοράμε κακόγουστες και κακοφτιαγμένες στολές που τις πληρώνουμε 50 ευρώ ενώ κοστίζουν το πολύ 3 ευρώ. Στολές από γκρουπάκια που το όνομά τους ούτε που το θυμόμαστε μιας και η στολή δεν παραπέμπει σε τίποτα.
Μας αρέσει να μαζευόμαστε στο στέκι του γκρουπ μας, να πίνουμε, να χορεύουμε μαζί με τους άλλους καρναβαλιστές και να πηγαίνουμε και στα πάρτι που γίνονται σε διάφορα κλαμπάκια, από τους διοργανωτές των γκρουπ για να βγάλουν και αυτοί κανά φραγκάκι. Να μην ανταμειφθούν τα παιδιά; Τόσα προσφέρουν!
Μας αρέσει να ντυνόμαστε αυτό που θα θέλαμε να ήμασταν τις υπόλοιπες μέρες του χρόνου, αλλά δεν το κάνουμε για να μην αντιμετωπίσουμε τις συντηρητικές φωνές της κοινωνίας. Μας αρέσει να κάνουμε πράγματα με την μάσκα της ανωνυμίας μας γιατί επώνυμα φοβόμαστε ή ντρεπόμαστε. Μας αρέσει τέλος πάντων η «φάση», η αλλιώς η αφασία που μας προκαλεί η μεγάλη ουσία του καρναβαλιού.
Γουστάρουμε τις μέρες του καρναβαλιού να πηγαίνουμε για καφέ στις ίδιες καφετέριες που πηγαίναμε και πριν αλλά να υπάρχει (να βλέπουμε) διαφορά! Και η διαφορά να μην έγκειται απλά στο πλήθος του κόσμου που συρρέει στην Πάτρα αυτόν τον καιρό αλλά πάνω απ' όλα στην τιμή του καφέ που διπλασιάζεται από τη μια στιγμή στην άλλη. Αυτό το σύγχρονο «νέκταρ» έφτασε 5 ευρώ στην αγίου Νικολάου που πριν έκανε 2,5 (όχι, ότι ήταν και φτηνός βέβαια, αλλά τέλος πάντων). (προσθήκη blog : σήμερα, εν έτει 2009, ο καφές χρεώνεται 5 και 6 Ευρώ , ενώ την περίοδο του καρναβαλιού φτάνει και τα 9 Ευρώ)
Γουστάρουμε τις νύχτες να βλέπουμε όλα σχεδόν τα μαγαζιά να γίνονται κλάμπς! Και να έχουν και είσοδο! Ακόμα και οι ταβέρνες! Πριν πήγαινες με την παρέα σου να φας σε ήσυχο περιβάλλον. Με τον καρνάβαλο απέκτησαν «πορτιέρη», έβαλαν δυνατά τη μουσική και μεταλλάχτηκαν σε μπαρ! Γιατί όχι; Γιατί να μην βγάλουν τίποτα και αυτοί; Γιατί να βγάζουν μόνο οι άλλοι; Πρέπει όλοι οι μαγαζάτορες να πλουτίσουν από το καρναβάλι. Αλλιώς τι χαβαλέ θα ‘χε; Αν ήταν να μην βγαίνει κέρδος ποιος ο λόγος της ύπαρξής του; Άλλωστε δεν θα μπορούσες να διασκεδάσεις! Δεν θα σου πήγαινε! Κάτι θα σε χάλαγε!!
Αισθανόμαστε «ασφαλείς» όταν ξέρουμε ότι εκτός από τους αστυνομικούς της Πάτρας έχουν έρθει και άλλοι από Αθήνα για να διασφαλίσουν την τάξη και τα κέρδη. Αισθανόμαστε «ασφαλείς» όταν βλέπουμε να κυκλοφορούν ανάμεσά μας ένοπλες δυνάμεις καταστολής, έτοιμες να παρέμβουν ανά πάσα στιγμή για να σώσουν την πόλη από τους μεθυσμένους ταραξίες. Αισθανόμαστε «ασφαλείς» όταν σκεφτόμαστε ότι ο διπλανός μας «μασκαράς» μπορεί να είναι ασφαλίτης. Η αλήθεια βέβαια είναι ότι οποιεσδήποτε υλικές καταστροφές στη καρναβαλική περίοδο είναι γέννημα-θρέμμα του ίδιου του θεσμού και σε καμιά περίπτωση βέβαια, δεν αντιμετωπίζονται με την αστυνομοκρατία.
Μας αρέσει να ανεβαίνουμε τη Γεροκωστοπούλου που είναι κατακλυσμένη από κόσμο σπρώχνοντας ο ένας τον άλλο. Έτσι ερχόμαστε πιο κοντά! Υπάρχει ένα είδος επικοινωνίας το οποίο καλλιεργείται από το καρναβάλι!! Έχει γούστο να περπατάμε ανάμεσα από σπασμένα μπουκάλια, χυμένες μαυροδάφνες και ξερατά από μεθυσμένους καρναβαλιστές και να έχουμε το νου μας διαρκώς μήπως και γλιστρήσουμε. Έτσι, κρατούμε και το μυαλό μας σε εγρήγορση! Απορούμε γιατί υπάρχει η άποψη ότι το καρναβάλι σε αποβλακώνει, ότι χρησιμοποιείται από την εξουσία να κρατάει το Λαό σε παθητικότητα. Εδώ είδαμε ότι καλλιεργείται η εγρήγορση του πνεύματος για να μην γλιστρήσουμε και χτυπήσουμε!!!
Εξάλλου το ότι ο κόσμος, πίνει, μεθά, χορεύει, τραγουδά, ενώ ζει σε μια πόλη με μεγάλα καθημερινά και οικονομικά προβλήματα είναι δείγμα παθητικότητας;! Όταν ο κόσμος ξεχνά τα προβλήματά του και την «βρίσκει» αλλιώς ή ακόμα θεωρεί ότι δεν έχει ούτε καν προβλήματα είναι δείγμα παθητικότητας;! Είναι δείγμα αποβλάκωσης;! Μπα!!!
Το ευχάριστο πάντως από το φετινό καρναβάλι είναι ότι αρχίζει και παρακμάζει. Αυτό το κλίμα αισχροκέρδειας και εμπορευματοποίησης το οποίο το χαρακτηρίζει και το οποίο αυξάνεται αντιστρόφως ανάλογα από τα εισοδήματα των πολιτών είναι η βασικότερη αιτία φθοράς του και ελπίζουμε σταδιακής εξαφάνισή του.
Αρκετός κόσμος έχει αρχίσει να αντιλαμβάνεται ότι καρναβάλι και εκμετάλλευση είναι έννοιες ταυτόσημες. Και αυτή η εκμετάλλευση από λίγους Πατρινούς τώρα πια δεν είναι καθόλου διακριτική, είναι ξεκάθαρη. Όσο και να προσπαθεί η εξουσία να «μεθάει» τον κόσμο με τραγούδια, μαυροδάφνη και άλλες εξαρτήσεις αυτός αρχίζει να ξυπνά από τον λήθαργο και τη μαστούρα, καταλαβαίνοντας το παιχνίδι που παίζεται εις βάρος του με αυτόν τον αποξενωμένο θεσμό που δεν έγινε τώρα, ήταν πάντα. Είναι καιρός να αποχωρήσουμε και από αυτό το παιχνίδι της εξουσίας, είναι καιρός τα λαϊκά στρώματα να γυρίσουμε την πλάτη σε όλους τους θεσμούς της εκμετάλλευσης και της αποξένωσης, είναι καιρός να ασχοληθούμε με την λύση των προβλημάτων μας, να διασκεδάσουμε με άλλους τρόπους και όχι με αυτούς που το καπιταλιστικό-εξουσιαστικό σύστημα, θέλει από εμάς. Αφού μπορούμε, ας το κάνουμε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου