Του ενορίτου μας Νικολάου Βοϊνέσκου
Ένα γεροδεμένο υγιέστατο παλικάρι βρέθηκε αναπάντεχα στο κρεβάτι του ευλογημένου πόνου. Υπέφερε από φοβερούς πόνους εξ αιτίας ενός όγκου του εγκεφάλου, που τον είχε καταντήσει σωστό ερείπιο. Η μόνη ελπίδα του, η μόνη παρηγοριά του ήταν ο Εσταυρωμένος Λυτρωτής, ο Θεάνθρωπος Ιησούς Χριστός.
Κάποια μέρα τον πλησίασε η καλή του μητέρα, η οποία ούτε στιγμή δεν έφευγε από κοντά του και του είπε: «Παιδί μου, έχω να σου πω ένα λυπηρό νέο. Ο συμμαθητής σου ο Χ. παρεσύρθη στο βούρκο της ανηθικότητος». Ο ασθενής λυπήθηκε πολύ, όταν άκουσε αυτό το νέο. Τότε η μητέρα του τον ρώτησε: «Παιδί μου, τι προτιμάς; Αυτό που έχεις ή να ήσουν υγιής και να έφτανες σε αυτό το κατάντημα;». Και ο ασθενής νέος με αδύναμη, αλλά σταθερή φωνή απάντησε: «Προτιμώ αυτό που έχω».
Αλήθεια, τι είναι προτιμότερο; Να είναι ο άνθρωπος υγιής στο σώμα, αλλά μέσα στην αμαρτία ή να είναι ασθενής στο σώμα, αλλά κοντά στο Θεό; Για ιδέστε γύρω, πόσοι άνθρωποι είναι υγιείς στο σώμα αλλά ερείπια στην ψυχή; Άλλοι βασανίζονται στην κόλαση των ναρκωτικών, της μέθης και της χαρτοπαιξίας, άλλοι κυλίονται στο βούρκο των κτηνωδών παθών, άλλοι είναι σιδηροδέσμιοι αθέων και αντιχρίστων συστημάτων και θεωριών, άλλοι, τέλος, είναι δούλοι σατανικών αιρέσεων.
Δεν θα ήταν χίλιες φορές προτιμότερο, αυτοί οι άνθρωποι να ήσαν ασθενείς στο σώμα, αλλά με μια ψυχή χαριτωμένη και ευλογημένη, με μια ψυχή γεμάτη αγάπη για το Θεό και για το συνάνθρωπο, με μια ψυχή πλημμυρισμένη από τα δώρα του Αναστημένου Χριστού, από κουράγιο και υπομονή, ειρήνη και χαρά, δύναμη και ελπίδα, με μια ψυχή που θα λάβει εξαιρετική θέση στη βασιλεία των Ουρανών, μια θέση που πολλοί άνθρωποι με υγεία, με διασκεδάσεις, με πλούτη και με αξιώματα θα ζηλέψουν; Διότι το είπε ο ίδιος ο Θεάνθρωπος Κύριος: «Μακάριοι οι κλαίοντες νυν ότι γελάσετε, χαρήτε εν εκείνη τη ημέρα και σκιρτήσατε. Ιδού γαρ ο μισθός ημών πολύς εν τω Ουρανώ» (Λουκ.στ΄ 21,23).
1 σχόλιο:
Προτιμότερο θα ήταν, στην περίπτωση που αυτό θα τους βοηθούσε να μετανοήσουν. Γι΄ αυτό και ο Θεός δεν τους τό δίνει. Ούτε πάλι σημαίνει ότι όποιος έχει σωματικό πρόβλημα είναι από χέρι στον παράδεισο μόνο και μόνο λόγω του προβλήματός του. Στον παράδεισο πηγαίνει αν το οποιοδήποτε πρόβλημα ή δυσκολία στη ζωή του τη μεταστρέψει σε δοξολογία προς το Θεό ή σε μετάνοια. Κι αυτό γιατί είναι πολύ σκληρό και άδικο να ισχυριζόμαστε ότι τις αρρώστιες τις στέλνει ο Θεός για να μετανοούμε, τη στιγμή που υπήρχαν τόσοι και τόσοι άγιοι με βαρύτατα σωματικά προβλήματα. Όχι πως και αυτοί δεν είχαν ανάγκη μετανοίας, αλλά είναι χαρακτηριστικό ότι ο Θεός τους κράτησε, σε πολλές περιπτώσεις, την πάθησή τους μέχρι το τέλος πράγμα που σημαίνει ότι έντος των συγκεκριμένων αγίων η αρρώστια τους, είχε γίνει στο τέλος αφορμή δοξολογίας γιατί μέσω αυτής είχαν γνωρίσει το Θεό. Αυτό όμως δε συμβαίνει με τον οποιονδήποτε. Ώστε δεν μπορούμε να ευχόμαστε εμεις για τους άλλους που βρίσκονται μακρυά του Θεού να αποκτήσουν κάποια ασθένεια. Άλλωστε ο Θεός ξέρει πολύ καλύτερα από εμάς αν θα τους ωφελήσει ή όχι κάτι τέτοιο.
Δημοσίευση σχολίου