Το τρίπτυχο της Ορθόδοξης Ευσέβειας

Θα μπορούσαμε να συνοψίσουμε την ορθόδοξη ευσέβεια σε τρία πράγματα: στο συναξάρι, στο τροπάρι και στο εικόνισμα. Το συναξάρι είναι η «ἐν Χριστῷ» ζωή και πείρα των Αγίων. Το τροπάρι είναι ο ύμνος και η ιερή ψαλμωδία στη σύναξη της Εκκλησίας· ό,τι μας πλημμυρίζει μέσα μας, που δεν μπορούμε να το εκφράσουμε καλύτερα, στη συντροφιά μας και στη σύναξη της Εκκλησίας, το κάνουμε άσμα και τραγούδι και με μια καρδιά και μ’ ένα στόμα το λέμε στο Θεό. Και το εικόνισμα, έτσι καθώς το βλέπει και το προσκυνάει ο ορθόδοξος, όχι ειδωλολατρικά, αλλά τιμητικά για το εικονιζόμενο πρόσωπο, είναι η έκφραση και η φανέρωση της ορθόδοξης ευσέβειας.

Αυτός που γράφει αυτό το κήρυγμα, όταν κάποτε στο Βατικανό του έδειξαν ένα βυζαντινό εικόνισμα, έβγαλε το σκούφο του, έκαμε το σταυρό του και το προσκύνησε. Κι ένας τότε διαβασμένος ξένος κληρικός είπε στους άλλους: «Αυτή είναι η ορθόδοξη ευσέβεια». Όταν λέμε για συναξάρι, για τροπάρι και για εικόνισμα, δε μιλάμε για καλλιτεχνικά έργα θρησκευτικής τέχνης, αλλά για ιερά αντικείμενα εκκλησιαστικής λατρείας. Η ορθόδοξη λοιπόν ευσέβεια δεν χωρίζεται από την Εκκλησία, την ιερωσύνη και τη Θεία Λειτουργία. Είναι ευσέβεια όχι απλώς θρησκευτική ούτε χριστιανική, αλλά ευσέβεια εκκλησιαστική και λειτουργική. Αυτή την ευσέβεια εννοεί η δέηση «Ὑπὲρ τῶν εὐσεβῶν καὶ ὀρθοδόξων χριστιανῶν».

Μητροπολίτης Σερβίων και Κοζάνης Διονύσιος

Δροσοσταλίδα