γεροντος Παϊσίου
Αν θέλω να μη στενοχωρηθώ, για να είμαι χαρούμενος, να μη χαλάσω την ησυχία μου, για να είμαι πράος, τότε είμαι αδιάφορος.. Ο πνευματικός άνθρωπος είναι όλος ένας πόνος. Πονάει δηλ. για καταστάσεις, για ανθρώπους, αλλά ανταμείβεται γι αυτόν τον πόνο με θεία παρηγοριά.
Νοιώθει πόνο, αλλά νοιώθει μέσα του τη θεία παρηγοριά, γιατί κάνει ρίψεις με ευλογίες ο Θεός από τον Παράδεισο στην ψυχή και αγάλλεται ο άνθρωπος από την θεϊκή αγάπη. Αυτή είναι η χαρά, η πνευματική χαρά, που δεν εκφράζεται και πλημμυρίζει την καρδιά.
2 σχόλια:
"ο πνευματικος ανθρωπος ειναι όλος ένας πόνος"
Γιατί όταν ερχονται σε μενα θλίψεις να κλονιζομαι και να αναιρώ τον Θεό και οταν χτυπάει την πόρτα του διπλανού μου ούτε καν να με αγγιζει πώς ο Θεος επιτρέπει στον άλλον την θλίψη??
αυτο το κομμάτι απο τον γεροντα παισιο ειναι απο τα αγαπημένα μου γιατι σε θετει υπεύθυνο για ολα τελικα..δεν εχεις δικαιολογια αν δεν αγαπας τον αδελφο σου οπως ακριβως τον εαυτο σου..
ευχεσθε τιμιε πάτερ Γερασιμάγγελε για αληθινη αγάπη..
ΠΟΣΟ ΑΝΑΠΑΥΟΥΝ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΟΥ ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΜΙΚΡΟΙ ΛΟΓΟΙ. ΕΧΟΥΝ ΤΟΣΗ ΑΠΗΧΗΣΗ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ. ΑΛΗΘΗΝΗ ΠΑΡΗΓΟΡΙΑ
Δημοσίευση σχολίου