Χαρά, Ψυχή Ζώσα

Αρχ. Αιμιλιανού Σιμωνοπετρίτου

... Ας συνεχίσουμε τώρα με τον όσιο Νείλο τον Ασκητή. Ο όσιος Νείλος είναι Πατήρ της Εκκλησίας, ερωδιός ΕΡΗΜΙΤIΚΟΣ, ένας πνευματικός άνθρωπος με τα μεγαλύτερα βιώματα της πνευματικής ζωής. Τα έργα του καταπληκτικά , πάντοτε μας οδηγούν στη βαθύτερη γνώση του αληθινού Θεού. Μας λέγει μεταξύ των άλλων :

Χαρά, ΛΥΠΗΣ ΟΛΕΘΡΟΣ, ΣΥΜΦΟΡΩΝ ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΑ ... ΚΑΙ ΠΟΝΩΝ ΕΥΦΡΑΣΙΑ, ... ΑΣΚΟΥΝΤΩΝ ΤΡΟΦΗ, ΠΕΝΘΟΥΝΤΩΝ ΠΑΡΑΙΝΕΣΙΣ ...

... Όταν είμαι στεναχωρημένος, μπορώ να ζητήσω από τον Θεόν να με βοηθήσει στην λύπη, να με βοηθήσει στην συμφορά ;

Τι να μου κάνει ο Θεός!

Ο Θεός για την κάθε δυσκολία ΕΧΕΙ ΔΩΣΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΣΟΝ ΝΑ ΝΙΚΙΕΤΑΙ και τον τρόπο να πληρούται κάθε επιθυμία του ανθρώπου.

Διψώ ; Μου έδωσε την βρύση.

Θέλω ΤΗΝ ΑΙΩΝΙΑ ΖΩΗ; ΜΟΥ ΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΘΕΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ.
θέλω άφεση αμαρτιών ; ΜΟΥ ΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ. ΟΤΑΝ ΑΡΝΟΥΜΑΙ ΕΓΩ ΤΟ ΜΕΣΟΝ ΑΥΤΟ, ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΚΑΝΩ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ, ΠΩΣ ΝΑ ΜΟΥ ΣΥΓΧΩΡΕΣΕΙ Ο ΘΕΟΣ ΤΑ ΑΜΑΡΤΗΜΑΤΑ ;

ΟΤΑΝ ΑΡΝΟΥΜΑΙ ΤΗΝ ΘΕΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ, ΠΩΣ ΝΑ ΜΟΥ ΧΑΡΙΣΕΙ ΤΗΝ ΑΙΩΝΙΑ ΖΩΗ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ;

Όταν αρνούμαι να πάω στη βρύση, πως θα ξεδιψάσω ; Εάν δεν υπάρχει βρύση, από την πέτρα μπορεί να βγάλει νερό. Αλλά όταν υπάρχει βρύση, δεν θα βγάλει ΠΟΤΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΕΤΡΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΕΠΙΤΡΕΨΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΒΓΕΙ, ΚΑΙ ΑΝ ΑΚΟΜΑ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΕΤΡΑ ΥΠΑΡΧΗ ΠΛΗΘΥΣ ΥΔΑΤΟΣ.

Έτσι , λοιπόν, σε αυτές τις περιπτώσεις δεν απαντάει ο Θεός εις αυτήν την δυστυχισμένη, την θλιμμένη, την πονεμένη ψυχή. Διότι αυτή η ψυχή ΕΞΩΒΕΛΗΣΕ, ΑΡΝΗΘΗΚΕ ΤΟΝ ΘΕΟΝ ΑΡΝΟΥΜΕΝΗ ΤΗΝ ΧΑΡΑΝ ΤΗΣ ΖΩΗΣ. Μόνο ο χαρούμενος άνθρωπος δικαιούται να σηκώσει τα μάτια εις τον Θεόν. Κι αν ακόμα μας έλθει οιαδήποτε συμφορά, οιαδήποτε σωματική ή ψυχική λύπη, και αν ακόμη ολόκληρη η ζωή μας γίνει, τρόπον τινά, λυμεών, και τότε ακόμη δεν έχουμε το δικαίωμα να ζητήσωμεν κάτι από τον Θεόν. Διότι ΤΙΠΟΤΕ ΑΠΟ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΛΛΟΙΩΣΕΙ ΤΗΝ ΧΑΡΑ ΜΑΣ. ΤΗΝ ΧΑΡΑ ΜΑΣ ΤΗΝ ΑΛΛΟΙΩΝΕΙ μόνον η δική μας θέλησις. Και όταν ακόμα τα προβλήματά μας, τα ψυχικά και τα πνευματικά, είναι τόσο μεγάλα, ώστε φαίνεται ότι καταποντιζόμεθα, και τότε τίποτε δεν μπορεί να σταθεί ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΗΝ ΧΑΡΑ

Γι' αυτό λέμε ότι η ευχαριστία επέρχεται σε όποιον είναι χαρούμενος. Ο μελαγχολικός και ο θλιμμένος μοιάζει με αυτόν που πας να του ανοίξεις το στόμα, να του βάλεις λίγο νερό ή λίγο φάρμακο, και εκείνος το κρατάει ερμητικά κλειστό, πεισματικά δεμένο. Του ανοίγεις τα παράθυρα να μπει όλο το φως να του χαϊδέψει τα μάτια, και αυτός δεν θέλει, κλείνει τα μάτια, γιατί έχει αγαπήσει το σκοτάδι. Έτσι ακριβώς ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΟΙ ΣΤΕΝΑΧΩΡΗΜΕΝΕΣ ΨΥΧΕΣ. Ο ΣΤΕΝΑΧΩΡΗΜΕΝΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΙΟ ΑΔΙΚΟΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ...

Όποιος δεν έχει χαρά δεν μπορεί να μιλήσει εις τον Θεόν;

Μπορεί. Αφού μπορεί και ο αμαρτωλός, αφού μπορεί ακόμα και ο ΑΙΡΕΤΙΚΟΣ να ζητήσει από τον Θεόν με το «Κύριε ελέησον», να του χαρίσει την Ορθοδοξία, δεν θα ακούσει ο Θεός τον λυπημένο ; Αλλά δεν μπορεί να του κάνει τίποτε, παρά ΜΟΝΟΝ ΟΤΑΝ ΑΡΝΗΘΕΙ ΤΗΝ ΜΕΛΑΓΧΟΛΙΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΑΣΠΑΣΤΕΙ ΤΗΝ ΧΑΡΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΠΕΙ :

ΚΥΡΙΕ, ΚΥΡΙΕ, ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΜΟΥ ΕΔΩΣΕΣ. ΔΟΞΑ ΣΟΙ ΚΥΡΙΕ!

Τότε είναι δυνατόν να αρχίσει να μιλάει ο Θεός και να μπαίνει στην καρδιά του και να την ανακουφίζει ...

Περί Ζωής, λόγος Ελπίδος, οκτώ κείμενα πνευματικής αγωγής, Εκδόσεις Ίνδικτος, Αθήνα ,

Ψυχή ζώσα