Η κάρτα του ουρανοπολίτη

 Ναυπάκτου Ιερόθεος

Ὅ­μως, ἐ­κεῖ­νο πού χρει­ά­ζε­ται ἐ­πει­γό­ντως εἶ­ναι νά λά­βου­με «τήν κάρ­τα τοῦ οὐ­ρα­νο­πο­λί­τη». Οἱ ἅ­γι­οι, ὅ­πως ὁ ἅ­γι­ος Ἀν­δρέ­ας, πο­ρεύ­θη­καν τήν ὁ­δό πρός τήν οὐ­ρά­νι­α πό­λη, ὑπερβαίνο­ντας ὅ­λες τίς ἀ­ντί­ξο­ες συν­θῆ­κες στήν ζω­ή τους καί μά­λι­στα ἀ­ντι­με­τώ­πι­σαν, μέ τήν δύ­να­μη τοῦ Ἁ­γί­ου Πνεύ­μα­τος, μι­ά σι­δη­ρό­φρα­κτη ρω­μα­ϊ­κή αὐ­το­κρα­το­ρί­α πού εἶ­χε σύμ­βο­λα εἰ­δω­λο­λα­τρι­κά καί λά­τρευ­ε τόν αὐ­το­κρά­το­ρα ὡς θε­ό. Οἱ ἅ­γι­οι ἔ­λα­βαν τήν κάρ­τα τοῦ οὐ­ρα­νο­πο­λί­τη, ἔ­γι­ναν οὐ­ρα­νο­πο­λί­τες. Καί ἐ­μεῖς πρέ­πει νά τούς μι­μη­θοῦ­με. Αὐ­τό ση­μαί­νει ὅ­τι πρέ­πει νά συν­δε­ό­μα­στε μέ τόν Χρι­στό, νά χα­ρα­χθῆ τό ὄ­νο­μα τοῦ Χρι­στοῦ στήν καρ­δι­ά μας, σύμ­φω­να μέ τόν λό­γο τῆς Ἀ­πο­κα­λύ­ψε­ως «καὶ εἶ­δον, καὶ ἰ­δοὺ τό ἀρ­νί­ον ἑ­στη­κός ἐ­πὶ τό ὄ­ρος Σι­ών, καὶ μετ᾿ αὐ­τοῦ ἑ­κα­τόν τεσ­σα­ρά­κο­ντα τέσ­σα­ρες χι­λι­ά­δες, ἔ­χου­σαι τό ὄ­νο­μα αὐ­τοῦ καὶ τό ὄ­νο­μα τοῦ πα­τρός αὐ­τοῦ γε­γραμ­μέ­νον ἐ­πὶ τῶν με­τώ­πων αὐ­τῶν» . Αὐ­τό δέ τό ὄ­νο­μα τοῦ Ἀρ­νί­ου καί τοῦ Πα­τρός του στό μέ­τω­πο τοῦ πι­στοῦ Χρι­στι­α­νοῦ δη­λώ­νει, κα­τά τόν Ἀ­ρέ­θα Και­σα­ρεί­ας, «ὡς τῷ θεί­ῳ φω­τί τοῦ προ­σώ­που αὐ­τοῦ τοῦ θεί­ου σφρα­γί­ζο­νται, δι' οὗ τοῖς ἀ­ντι­τί­μοις ἐ­πί τού­του καί ὀ­λε­θρί­οις δαί­μο­σι φο­βε­ροί γί­νο­νται». Τότε θά ἰ­σχύ­η ὁ λό­γος τοῦ Εὐ­αγ­γε­λι­στοῦ Ἰ­ω­άν­νου: «Ὑ­μεῖς ἐκ τοῦ Θε­οῦ ἐ­στε, τε­κνί­α, καὶ νε­νι­κή­κα­τε αὐ­το­ύς, ὅ­τι με­ί­ζων ἐ­στὶν ὁ ἐν ὑ­μῖν ἢ ὁ ἐν τῷ κό­σμῳ».

(από το κήρυγμα στον Ι.Ν.Αγ.Ανδρέου Πατρών, 30.11.10)