Τρίτη 14 Ιουνίου 2011

ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ ΔΙΑΚΟΝΙΑ, π.Γ.Στ.



            Η «διακονία» του Χριστού είναι ο οδοδείκτης για τους χριστιανούς ως μέλη της Εκκλησίας, που είναι το διακονούν σώμα του σταυρωθέντος και ανάστατος Χριστού. Ο Χριστός στράφηκε προς τους ανθρώπους και τους διακόνησε εις σωτηρία με την ολοκληρωτική προσφορά Του. Ο σταυρικός Του θάνατος υπήρξε το αποκορύφωμα και η απόδειξη της « διακονίας» Του. Όποιος είναι του Χριστού στην Εκκλησία, αυτός στέκεται δίπλα στον συνάνθρωπο ως αδελφός, έτοιμος για διακονία, για προσφορά αγάπης μέχρις εσχάτων, κατά τον τύπο του Χριστού.
            Τα μέλη της Εκκλησίας ακολουθούν τον Ιησού, είναι « μαθητές» Του αναμένοντες και ελπίζοντες. Η αναμονή και η ελπίδα τους άλλο τρόπο και δρόμο από την με λόγο και έργο αγάπη και τη διακονία προς τον πλησίον δεν έχουν. « Ο Θεός δεν έχει άλλα χέρια εκτός από τα δικά μας». Ο Ιησούς, που έγινε δούλος και διάκονος για όλους, κατέστησε την Εκκλησία Του όργανο της διακονίας  Του για  όλους τους ανθρώπους αδιάκριτα.
            Η διακονία της είναι διακονία προς το όλον και για όλον τον κόσμο, σε όλες τις ανάγκες και τις φροντίδες του. Και το διακονικό αυτό λειτούργημα της δεν είναι ζήτημα πολυτέλειας και θέμα οργανωτικό ή κάποιος ξεχωριστός θεσμός, αλλά παντοτινή, αυτονόητη και αυθόρμητη συνέπεια της αλλαγής, που συντελέσθηκε στον κόσμο με τον θάνατο και την ανάσταση του Χριστού.
            Ο κόσμος από τότε μπορεί και πρέπει ν’ αλλάξει,. Το μήνυμα και η δύναμη της αλλαγής  θα φανούν από τη συνεπή από τη συνεπή διακονία της Εκκλησίας. Από τον Χριστό η Εκκλησία έχει ως όλον, ως Σώμα Του, διακονικό χαρακτήρα. Η ύπαρξη της είναι απόλυτα δεμένη με την εκπλήρωση  της διακονίας της…. Είναι κοινότητα του Θεού, όταν υπάρχει για τους άλλους…. Όταν είναι κοινότητα για τον κόσμο.
            Ασκώντας το λειτούργημα της αυτό στον κόσμο της αμαρτίας και της δυστυχίας, με όλη την ένταση της έμπρακτης αγάπης της μένει εκεί που τάχθηκε. Διαφορετικά ξεπέφτει και προδίδει την αποστολή της. Όχι μόνον ως όλον έχει η Εκκλησία διακονικό χαρακτήρα, αλλά και όλα τα εκκλησιαστικά αξιώματα είναι διακονικά. Το «βασίλειον ιεράτευμα» των πιστών θα πρέπει να το εννοήσουμε ως « διακονούν ιερατεύμα». Ο Ιησούς είναι Κύριος και διάκονος. Η Εκκλησία είναι μόνον διάκονος. Διακονεί, δεν εξουσιάζει. Από τη φιλάνθρωπη διακονία της φαίνεται το αληθινό  κατά Χριστόν πρόσωπο της και η οντότητα της Το γιατί της διακονίας πρέπει να έχει γίνει σαφές νομίζουμε. 

π.Γ.Στ.

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Ναι...Ιδιως οι δεσποταδες ειναι διακονοι...πουτ θελουν 15 διακονους διπλα τους...αλλος να τον ντυνει, αλλος να του φτιαχνει τους σταυρους, αλλος να του φτιαχνει τα γενια, αλλος να του κραταει το βιβλιο!!!
απο διακονους αλλο τιποτα παπα μου!!!