ΣΙΩΠΗ

 Γεροντικόν

             Ο ΑΜΜΟΥΝ, νέος κι’ αρχάριος ακόμη μοναχός, πήγε να συμβουλευτεί τον όσιο Ποιμένα:

            - Όταν έρχεται κανένας από τους αδελφούς στο κελί μου ή εγώ πηγαίνω στο δικό του για δουλειά, αποφεύγουμε τις συζητήσεις από φόβο μη πέσουμε σ’ αργολογία, του είπε:

            - Καλά κάνετε, αποκρίθηκε ο Γέροντας. Η νεότης έχει ανάγκη από πολλή προσοχή.

            _ Τι έκαναν οι πατέρες σε τέτοια περίπτωση; Ζήτησε να μάθει ο Αμμούν.

            -Εκείνοι, παιδί μου, ούτε στο στόμα ούτε στην καρδιά είχαν τίποτε περιττό, για να συζητήσουν. Έτσι δεν είχαν φόβο να πέσουν σε αργολογία.

            -Όταν βρεθώ στην ανάγκη να κουβεντιάσω με κάποιον, ρώτησε πάλι ο νέος, τι είναι καλλίτερα να πω; Λόγια της Γραφής ή των Πατέρων;

            -Αν δεν μπορείς να σιωπήσεις, πράγμα ορθότερο για τους νέους, προτίμησε τους λόγους των Πατέρων, που είναι πρακτικότεροι, αποκρίθηκε ο Όσιος. Τα λόγια της Γραφής, ούτε εύκολα ούτε αντιληπτά είναι από τους πολλούς.