Γράφει ο μοναχός Μωυσής, Αγιορείτης
Πολύς λόγος έχει γίνει και γίνεται για την ελευθερία του ανθρώπου. Πολλοί αγώνες και πολλές θυσίες. Εντούτοις, ο άνθρωπος παραμένει ανελεύθερος. Είναι τόσο ανελεύθερος όσο να μην κλείνει την τηλεόραση, που προσβάλλει τη νοημοσύνη του.
Η μόδα και η διαφήμιση τον κάνουν να κυκλοφορεί με κάτι που δεν του αρέσει. Ελευθερία είναι να κάνει κανείς τον εαυτό του ό,τι θέλει και όχι να τον κάνει ο εαυτός του ό,τι θέλει.
Κατά τη χριστιανική διαδικασία η ελευθερία είναι άνωθεν κι έρχεται κατόπιν μικρού, υπεύθυνου, τίμιου και επιμελούς προσωπικού αγώνος. Η ελευθερία έχει σχέση με το ορθόδοξο ήθος. Είναι ιδιαίτερης σημασίας το γεγονός ότι ο Θεός θέλει τον άνθρωπο ελεύθερο. Στο ευαγγέλιο τονίζεται η ελευθερία με τη γνώση της αλήθειας. Ο Θεός δεν θέλει ανελεύθερους. Η ελευθερία δεν είναι αφηρημένη έννοια, φαντασία, ιδέα, αλλά πράξη, βίωμα, εμπειρία και τρόπος ζωής. Ελεύθερα λοιπόν ακολουθεί και πιστεύει στον Θεό. Ο Θεός δεν είναι δικτάτορας, δεν θέλει πιστούς άβουλους, φοβισμένους και τρομοκρατημένους. Ο νόμος του Θεού μπορεί να τηρείται μόνο ελεύθερα. Όταν ο άνθρωπος τηρεί ευχάριστα τις θείες εντολές, σχετίζεται, επηρεάζεται με την πηγή της ελευθερίας και της αλήθειας.
Ο χριστιανός σήμερα ζει μέσα στον κουραστικό κόσμο, αλλά δεν προσλαμβάνει το κοσμικό φρόνημα. Δεν είναι κοσμόφοβος αλλά θεοσεβούμενος. Με τον χρόνο αποκτά ένα νέο ήθος, που προέρχεται από την ελεύθερη υπακοή στον θεϊκό νόμο. Μέσα στην Εκκλησία οι πιστοί είναι άφοβοι, ελεήμονες, ίσοι, ταπεινοί, ειλικρινείς και χαριτωμένοι. Ο όσιος Μάρκος ο Ασκητής λέγει πως είναι ανάγκη εκούσια να ανεχθούμε την υποδούλωσή μας, αλλά μέσα μας να είμαστε ελεύθεροι, τηρούντες τις θείες εντολές, μέσα στις οποίες ανακαλύπτεται η αλήθεια. Ο δρόμος προς τη θεόσδοτη και θεοδώρητη ελευθερία διά μέσου της τηρήσεως των ευαγγελικών εντολών είναι μία καταπληκτική μυσταγωγία. Η εκούσια αυτή υποδούλωση δεν αλλοιώνει ή καταργεί το κάθε πρόσωπο, αλλά το φωτίζει και λαμπρύνει.
Ακόμη και οι χριστιανοί μένουν αρκετές φορές στον τύπο του γράμματος και όχι στο βάθος της ουσίας. Αρκούνται στα λίγα και δεν θέλουν μεγάλους μπελάδες στο κεφάλι τους. Δυσφορούν, αδιαφορούν, οκνεύουν, μεταθέτουν την ενασχόληση με τον άγνωστο εαυτό τους. Τον μαθαίνουν στο λίγο και όχι στο όλο. Στο βάθος του καθενός υπάρχει μία νοσταλγία, μία αθωότητα, μία ελπίδα, μία άδολη δίψα και μια πείνα. Μερικές φορές αθέλητα ακολουθούνται στερεότυπα κάποιοι κανόνες. Σαν να κλοτσά η καρδιά και να βαρύνεται το πνεύμα. Όμως δίνονται ευκαιρίες βαθύτερης σπουδής, σημαντικής αλλαγής και υπομονετικής καλλιέργειας.
Ο άνθρωπος αγωνιζόμενος να έχει συνεχή τη μνήμη του Θεού, να έχει αγαθούς λογισμούς, φθάνει ανενόχλητα και ευχάριστα να ποιεί το αγαθό και να του γίνεται συνήθεια καλή. Η Παναγία είναι ιερό πρόσωπο και έδωσε την ελευθερία της στο Θεό κι έκανε το θέλημά Του θέλημά της κι έγινε απελεύθερη και ωραία, με τη σεμνότητά της, τη σύνεσή της, τη σιωπή της, την καθαρότητά της και την ακέραιη ταπεινοφροσύνη της.
Ελεύθερος είναι αυτός που κάνει ζάφτι τον εαυτό του. Ένας ταπεινόφρονας είναι ελεύθερος. Ο αληθινά ταπεινός αισθάνεται ότι είναι φτωχός σε αρετές και σε πνευματικά αγαθά. Κόβει το θέλημά του, υπακούει από αγάπη, δεν ταράζεται από προσβολές και διάφορες αντιξοότητες. Δεν θυμώνει, δεν κακιώνει, δεν ζηλεύει, δεν υποπτεύεται, δεν οργίζεται και δεν μελαγχολεί. Η επηρμένη εποχή μας τους ειρωνεύεται, τους χλευάζει, τους περιθωριοποιεί και τους απορρίπτει. Όσοι είναι σε απόγνωση, είναι ανάγκη να ενθαρρυνθούν. Ο όσιος Εφραίμ ο Σύρος λέει πως όταν ο εχθρός σου λέει πως χάθηκες και δεν πρόκειται ποτέ να σωθείς, εσύ πες του πως έχει Θεό μακρόθυμο κι εύσπλαχνο και δεν πρόκειται να σε αφήσει να απελπιστείς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου