ΔΙΟΝΎΣΗΣ ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΣ
( όταν οι καλλιτέχνες θεολογούν)
« Είμαι από τους ανθρώπους που σέβονται πάρα πολύ την πίστη και τις παραδόσεις μας, νοιώθω μεγάλη αγάπη για την πατρίδα, τις επετείους και τα σύμβολα της, και την Ορθοδοξία. Έτσι μεγάλωσα μέχρι τα εφηβικά μου χρόνια . Μετά ήρθε η γνωστή αμφισβήτηση λόγω ηλικίας και εποχής. Και για αρκετά χρόνια δεν μου λέγανε τίποτα όλα αυτά, ώσπου ένα βράδυ Μ .Τρίτης 1979 , επιστρέφοντας στο σπίτι πέρασα έξω από τη Μονή Πετράκη. Εκεί είδα κόσμο πολύ, κεριά αναμμένα και χωρίς να ξέρω γιατί, μπήκα μέσα και έκατσα μέχρι το τέλος της ακολουθίας. Και το ίδιο εκείνο Πάσχα έδωσα εντολή για εορτασμό: στολισμός του σπιτιού, όλη μαζί η οικογένεια στην Εκκλησία την Ανάσταση. Θέλω να πω δηλ. πως όλα αυτά υπάρχουν μέσα μας σαν μια ολόχρυση εικόνα, που έρχεται η ατομική ζωή και η καθημερινότητα να την επικαλύψει. Αυτό όμως υπάρχει. Μία παράσταση, μία μυρωδιά, ένα κάτι ελάχιστο αρκεί για να ξαναφέρει στην επιφάνεια αυτή την εικόνα. Κι’ αυτή η εικόνα δεν ξεριζώνεται από μέσα μας».
( Συνέντευξη με τον Διον. Σαββόπουλο, « ΤΟΛΜΗ» Δεκέμβριος 2008»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου