Επανευαγγελισμός

 

«Χαῖρε, δι᾽ ἧς ἡ χαρά ἐκλάμψει»

    Κατάθλιψη: Ἡ νόσος τοῦ 21ου αἰώνα. Δέ διακρίνει ἡλικίες καί κοινωνικές τάξεις. Συμπαθεῖ τούς νέους, ἀλλά δέν προσπερνᾶ καί τούς ἐνήλικες οὔτε καταφρονεῖ τούς ὑπερήλικες. Τά παγωμένα καταθλιπτικά βλέμματα καθρεπτίζουν τό κενό τοῦ σύγχρονου κόσμου.

Οἱ ἀνθρωπιστικές ἐπιστῆμες ἀναζητοῦν τά αἴτια, ἀποφεύγοντας κατά κανόνα νά προσεγγίσουν τήν κυρίως αἰτία, τήν τραγική ἀπομάκρυνση τοῦ ἀνθρώπου ἀπό τόν Θεό του. Ἐκεῖ βρίσκεται καί ἡ τραγικότητα τοῦ σύγχρονου ἀνθρώπου, πού πορεύεται αὐτοκαταστροφικά καί παράλογα.

   Ἐκεῖ ἀντιτείνει ἡ Ἐκκλησία μας τήν αἰώνια πρότασή της, στρέφοντας τά μάτια στήν Ὑπεραγία Θεοτόκο: «Χαῖρε, ὁλκάς τῶν θελόντων σωθῆναι, χαῖρε, λιμήν τῶν τοῦ βίου πλωτήρων».

Εὐαγγελισμός: Τό θαυμαστό μήνυμα τῆς ὑπερφυοῦς συλλήψεως τῆς Θεοτόκου καί ἡ ἐνσάρκωση τοῦ Θεοῦ λόγου κάνει πραγματικότητα τήν πολυπόθητη ἐπανασύνδεση τοῦ ἀνθρώπου μέ τόν Θεό: «Χαῖρε, κλῖμαξ ἐπουράνιε, δι᾽ ἧς κατέβη ὁ Θεός...»

Ἐπανευαγγελισμός: Βαθιά ἀνάγκη ἐκ νέου κατανοήσεως καί προσοικειώσεως τοῦ ἱεροῦ μηνύματος τῆς σωτηρίας.: «Χαῖρε, σοφῶν ὑπερβαίνουσα γνῶσιν, χαῖρε, πιστῶν καταγαύζουσα φρένας».

    Ὁ ὀρθολογισμός μᾶς πρόδωσε καί μᾶς ἔμπλεξε στά δίχτυα τῆς πιό παγερῆς εἰδωλολατρίας, τοῦ ὑλισμοῦ καί εὐδαιμονισμοῦ: «Χαῖρε, τῆς ἀπάτης τήν πλάνην πατήσασα, χαῖρε, τῶν εἰδώλων τόν δόλον ἐλέγξασα».

    Ἡ Χάρη τῆς Γλυκύτατης Μητέρας μας μπορεῖ νά μᾶς σωφρονίσει καί οἱ πρεσβεῖες της νά μᾶς χαρίσουν τήν εὐφροσύνη τῆς σωτηρίας: «Χαῖρε, πιστῶν ὁδηγέ σωφροσύνης, χαῖρε, πασῶν γενεῶν εὐφροσύνη. Χαῖρε, Νύμφη ἀνύμφευτε».

                                                                                      Φιλοθέη Χ.Τ.