ΚΥΡΙΑΚΗ Ι΄ ΛΟΥΚΑ Ευαγγέλιο: Λκ. 13, 10-17 ( της συγκύπτουσας)

ΤΑ ΣΥΝ ΚΑΙ ΤΑ ΠΛΗΝ ΣΤΟ ΧΩΡΟ ΤΗΣ ΛΑΤΡΕΙΑΣ

          Εν ολίγοις

     Το σημερινό ευαγγέλιο διηγείται ένα θαύμα που έγινε την ήμερα του Σαββάτου στο λατρευτικό χώρο της Ιουδαϊκής Συναγωγής. Εκεί ο Χριστός θεράπευσε μια συγκύπτουσα  γυναίκα, και βάζοντας τα χέρια Του  επάνω της ανορθώθηκε και δόξαζε τον Θεό.

     Ο μόνος που αντέδρασε ήταν ο αρχισυνάγωγος, γιατί κατά την άποψη του ο Χριστός παραβίασε την ημέρα της Σαββατικής αργίας. Βλέπουμε ότι μέσα στον ιερό χώρο του Ναού, όχι μόνο του Ιουδαϊκού, αλλά και του χριστιανικού, μπορούν να συμβούν κάποια αξιοθαύμαστα γεγονότα με θετικά και αρνητικά μηνύματα, οπωσδήποτε ενδιαφέροντα και διδακτικά.

     Ας τα δούμε μέσα από το σημερινό περιστατικό που αναφέρει το ευαγγέλιο.

     Ο Χριστός, ως γνωστό, ξεκίνησε το δημόσιο έργο Του διδάσκοντας το ευαγγέλιο της βασιλείας σχεδόν καθημερινά σε όλους τους χώρους, σε βουνοπλαγιές και ακρογιάλια. Τα Σάββατα κατά την συνήθεια πήγαινε στις Συναγωγές, τους χώρους της Ιουδαϊκής λατρείας, γιατί εκεί συγκεντρώνονταν μεγάλα πλήθη λαού για ν’ ακούσουν τη διδασκαλία Του και συμμετείχε στην κοινή λατρεία και προσευχή.

     Πολλοί άνθρωποι έχουν την συνήθεια να προσεύχονται κατά μόνας, καλλιεργώντας την ατομική προσευχή, για μια προσωπική σχέση και κοινωνία με τον Θεό. Αυτό είναι αναγκαίο και ωφέλιμο γιατί προσφέρει στον προσευχόμενο πολλά πνευματικά οφέλη. Ο ι. Χρυσόστομος λέγει: « μεγάλο είναι το όπλο της προσευχής, μεγάλη ασφάλεια, υπημενο λιμάνι, ιερός και απαράβατος τόπος».

    Αλλά και η κοινή προσευχή, η λατρευτική, που τελείται στο λατρευτικό χώρο, έχει τα δικά της πλεονεκτήματα, γιατί εκεί η Εκκλησία ως σύνολο, ως σώμα Χριστού, απευθύνεται στον Θεό και κατέρχεται η θεία χάρη, η όποια επενεργεί στον άνθρωπο κατά ένα μυστικό και ακατανόητο τρόπο, κατά το « όπου εισίν δύο ή τρεις εις το εμόν όνομα, εκεί είμι εν μέσω αυτών».

     Χριστός χρησιμοποίησε και τους δύο τρόπους προσευχής. Πολλές φορές έφευγε «εις έρημον τόπον» και προσευχόταν μόνος. Αλλά και κάθε Σάββατο επισκέπτονταν τις Συναγωγές για την κοινή λατρεία και το κήρυγμα του λογού του Θεού. Πρόκειται για δύο παραδείγματι που πρέπει να μας  καθοδηγούν σ’ αυτό το σπουδαίο θέμα της προσευχής.

     Στο χώρο του ναού κατά την ώρα της κοινής λατρείας και προσευχής έχουν σημειωθεί πολλές ευλογίες και θαυμαστές ενέργειες εκ μέρους του Θεού και θαυματουργικά σημεία με την δύναμη του Χριστού. Ένα τέτοιο θαυματουργικό περιστατικό είναι και το σημερινό που αναφέρει ο ευαγγελιστής Λουκάς, τη θεραπεία της συγκύπτουσας γυναίκας.

     Η δυστυχισμένη αυτή γυναίκα δέκα οκτώ χρόνια ήταν συγκύπτουσα και δεν μπορούσε να σηκώσει όρθιο το σώμα της. Η γυναίκα αυτή υπέμενε με καρτερία την περιπέτειά της, έκανε υπομονή στο βάσανό της, και  αψηφώντας τα σχόλια των άλλων δεν ξεχνούσε την υποχρέωση της κοινής λατρείας και προσευχής στην Συναγωγή.  Εκεί τη συνάντησε ο Χριστός και δεν διέφυγε της προσεχής του. Όταν την είδε στη Συναγωγή, την κάλεσε κοντά Του και την βράβευσε με τον λόγο Του. Εκείνη ανορθώθηκε κα δόξαζε τον Θεό

     Αυτές οι δύο όμορφες όμως σκηνές, αυτά τα ωραία περιστατικά, ήρθε να τα αμαυρώσει μια  παραφωνία. Η συμπεριφορά του αρχισυνάγωγου, ο οποίος αντί να  χαρεί για τη θεραπεία της δυστυχισμένης αυτής γυναίκας, αντέδρασε μ’ ένα ανεπίτρεπτο τρόπο. Αγανάκτησε και επιτέθηκε με προσβλητικά λόγια, γιατί δήθεν παραβιάστηκε από τον Χριστό η Σαββατική αργία. Βέβαια δεν επιτέθηκε ευθέως αλλ’ εμμέσως προς το πλήθος και την συγκύπτουσα γυναίκα. Και ως αιτία αυτής της συμπεριφοράς  μπορούμε ν’ αναγνωρίσουμε τον εγωισμό, την εσωτερική διαταραχή της ψυχής του και τις άλλες αδυναμίες, όπως εκείνες της υποκρισίας και του φθόνου.

     Ο Χριστός όμως αποκαλύπτει την υποκρισία του και τον ήλεγξε αυστηρά γι’ αυτή, γιατί πρόκειται για μια φοβερή  ψυχική αρρώστια και αμαρτία. Υπ’ όψιν ότι ο Χριστός έχει στιλητεύσει πολλές φορές το φαινόμενο της υποκρισίας. Διότι η υποκρισία παραθεωρεί την αγάπη για λόγους ευτελείς και εγωιστικούς. Παρουσιάζει μια άσχημη εικόνα ως ωραία. Ο υποκριτής φαίνεται απ’ έξω δίκαιος, ενώ από μέσα είναι γεμάτος υποκρισίας και παρανομία.

      Στο ευαγγέλιο βρίσκουμε τον Χριστό  να καταδικάζει τα ανθρώπινα πάθη και να αποκαλύπτει τις παγίδες που στήνει  ο διάβολος, για ν’ αποκλείσει τον άνθρωπο από κάθε μορφής κοινωνίας με τον Θεό και να δημιουργήσει μια σωστή σχέση μαζί Του. Ο Χριστός τονίζει κάθε καλή ενέργεια και συγχρόνως υποδεικνύει τα λάθη των ανθρώπων για να μην τραυματίσει τους συνομιλητές Του, αλλά ούτε και να τους αφήσει χωρίς να συνειδητοποιήσουν τα θελήματα τους. Αυτό ακριβώς έκανε και σήμερα ο Χριστός απευθυνόμενος προς τον αρχισυνάγωγο λέγοντας,  ότι το Σάββατο έγινε για τον άνθρωπο και όχι ο άνθρωπος για το Σάββατο.

          Καλή Κυριακή

          π. γ. στ.