Λυκούργος Νάνης: Δημόσια προβολή και διαφήμιση του επάρατου σοδομισμού

Δυστυχώς, ΔΥΣΤΥΧΕΣΤΑΤΑ, στις γέμουσες πνευματικής συγχύσεως χαλεπές μας μέρες, στις οποίες κυριαρχεί η νέα θεότητα του αιώνα μας, η λεγόμενη "πολιτική ορθότητα", η οργανωμένη, από μεθόδου και εκ συστήματος, δημόσια προβολή και διαφήμιση ως εναλλακτικής μορφής σεξουαλικής συμπεριφοράς και "οικογενειακής" ζωής του επάρατου σοδομισμού, που ευτελίζει, απο-ιεροποιεί και υποβαθμίζει βάναυσα το θεοειδές ανθρώπινο πρόσωπο σε επίπεδο κάτω και απ αυτό του κτήνους, υπονομεύει, αποδομεί και καταλύει τον ιερό θεσμό της οικογένειας και διαφθείρει ανεπανόρθωτα την κοινωνία και, πολύ περισσότερο τη νεολαία, λογίζεται ως "απελευθέρωση" και "πρόοοδος".

Κραυγάζουν στη διαπασών για ΔΗΘΕΝ ελευθερία οι δούλοι των πιο αισχρών παθών και οι υλακτούντες κύνες του "politically correct", υποστηρικτές και "προαγωγοί" της νομιμοποιήσεως, διαφημίσεως και προβολής της διαστροφής τους. "Ελευθερίαν επαγγέλονται, αυτοί δούλοι υπάρχοντες της φθοράς", κατά το θείο Πέτρο. "Ω τις ήττηται τούτω και δεδούλωται", σύμφωνα με τον ίδιο απόστολο.

Όσο για την "πρόοδο" που δήθεν συνεπάγεται η νομιμοποίηση της ανομολόγητης διαστροφής, μάλλον οι λέξεις έχουν χάσει το νόημά τους!

Κατά τον αείμνηστο καθηγητή της Νομικής Αλέξανδρο Τσιριντάνη "πρόοδος είναι η σύμπτωση του χρονικώς νεωτέρου με το αξιολογικώς και ποιοτικώς ανώτερο". Διαθέτει κανένα ίχνος ηθικής και πνευματικής νομιμοποιήσεως η προβολή, διαφήμιση και ουσιαστική επιβράβευση της αναισχυντίας και της ξετσιπωσιάς απ την πλευρά του κράτους και των εκπαιδευτικών φορέων;

Σε τι φταίνε τα παιδιά μας ούτως ώστε να καθίστανται θύματα ανελέητης "πλύσεως εγκεφάλου" απ την πλευρά εκείνων που διαχειρίζονται τις τύχες της πάλαι ποτέ "εθνικής" μας παιδείας αναφορικά με την ομοφυλοφιλία και τη στάση τους απέναντί της;

Αντί να θωρακισθούν, στα πλαίσια της παρεχόμενης εκπαιδεύσεως, με ηθικά και πνευματικά αντισώματα οι νεαροί βλαστοί του Έθνους μας απέναντι στην ανατροπή της ανθρώπινης οντολογίας και φυσιολογίας μάλλον τείνουν προς την κατεύθυνση υιοθετήσεως μιας στρεβλής και αλλοιωμένης θεωρήσεως των πραγμάτων.

Τι είδους αξιολογικά κριτήρια πρόκειται να διαμορφώσουν οι μαθητές των σχολείων μας περί τη στάθμιση της ηθικής και πνευματικής ποιότητας κάποιων μεγεθών όταν "βομβαρδίζονται" στους ναούς της παιδείας με τα κηρύγματα περί "ομοφοβίας", "ρατσισμού" και "μισαλλοδοξίας" που υπηρετούν άριστα και με πιστότητα την προαναφερθείσα δυσώνυμη, περιβόητη και διαβόητη "πολιτική ορθότητα", απαξιώνοντας, εξουθενώνοντας, στιγματίζοντας και περιθωριοποιώντας, την ίδια στιγμή, όσες ηθικά και πνευματικά υγιείς φωνές στηλιτεύουν τη βδελυκτή και προκαλούσα τον αποτροπιασμό κάθε ανθρώπου που δεν έχει υποστεί άμβλυνση του ηθικού του αισθητηρίου σεξουαλική διαστροφή;

Εν ονόματι ποίας παιδαγωγικής αρχής διδάσκονται τα παιδιά μας ότι η συμβίωση μεταξύ ομοφύλων συνιστά "εναλλάκτική μορφή οικογενειακής ζωής" αποδομώντας, κατ αυτόν τον τρόπο τους διακριτούς ρόλους του πατέρα και της μητέρας στο οικογενειακό πλαίσιο και τορπιλλίζοντας, ουσιαστικά, την αληθινή και πραγματική έννοια της οικογένειας;

Τι εκτρωματική μορφή εκπαίδευσης είναι αυτή; Ποιον αγνώριστο, παραμορφωμένο, μεταλλαγμένο ,"νέο τύπο ανθρώπου" προώρισται αυτή να "διαπλάσει";

Οι εκκλησιαστικοί ταγοί έχουν, άραγε, συνειδητοποιήσει το μέγεθος της πνευματικής ζημίας που έχει επέλθει σχετικά ή δεν τους περισσεύει χρόνος απ τα συλλείτουργα και τα πανηγύρια προκειμένου να ασχοληθούν σοβαρά και ουσιαστικά με το όλο ζήτημα;

Οι ακαδημαικοί, πανεπιστημιακοί και λοιποί "πνευματικοί", όπως αρέσκονται να τους αποκαλούν, άνθρωποι πώς ανέχονται να μετατρέπεται βαθμηδόν η ένδοξη αυτή χώρα σε ένα απέραντο διαφθορείο; Γιατί δεν υψώνουν στεντόρεια φωνή αντιδράσεως και αντιστάσεως απέναντι στην καταστροφική λαίλαπα της "πολιτικής ορθότητας";

Τι σόι "πνευματικοί οδηγοί" του λαού είναι οι λεγάμενοι;