ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΗ Ευαγγέλιο: Μτθ. 2, 13-23

Η ΠΑΙΔΟΚΤΟΝΙΑ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

          Εν ολίγοις

   Το περιεχόμενο της σημερινής ευαγγελικής διήγησης που  αναφέρεται στη σφαγή από τον Ηρώδη, αλλά και τη φυγή και επιστροφή από την Αίγυπτο, μας προσγειώνει σε μία σκληρή πραγματικότητα. Η γιορτή των Χριστουγέννων δεν είναι μία ρομαντική ιστορία μιας νοσταλγικής παιδικής εποχής, αλλά η φανέρωση μιας αντίφασης στη σχέση ανθρώπου και Θεού.

 Το μυστήριο της θείας ενσαρκώσεως προσκρούει στην τρομακτική αντίδραση των ανθρώπων. Εκεί που ανατέλλει η ελπίδα, πολύ  γρήγορα μετατρέπεται σε απόγνωση και τραγωδία.

  Είναι φοβερό! Κάποτε – κάποτε, και σήμερα πολύ συχνά, η ανθρώπινη παραφροσύνη δεν έχει όρια. Διότι όταν πεισματικά αντιστρατευόμαστε το θέλημα του Θεού, τότε ο Θεός μας παραδίδει «εις αδόκιμον νουν, ποιείν τα μη καθήκοντα». Και αυτή είναι η χειρότερη ώρα του θανάτου, η πιο σκληρή τιμωρία του, δηλ. όταν εγκαταλείπει τον άνθρωπο η χάρη του Θεού.

     Μία τέτοια θλιβερή και αχαρακτήριστη κατάσταση απογυμνωμένη από κάθε ίχνος θεϊκού στοιχείου φαίνεται στη σημερινή περικοπή του ευαγγελίου. Στο σημερινό ευαγγέλιο  δεσπόζει η αποτροπιαστική και θηριώδης μορφή του Ηρώδη, ο οποίος υποκριτικά εξέφρασε την διάθεση στους μάγους να προσκυνήσει κι αυτός το Βρέφος Ιησού, με απώτερο σκοπό να το εξοντώσει.

    Αλλά «ο δρασσόμενος τους σοφούς εν τη πανουργία αυτών» φώτισε τους μάγους να επιστρέψουν στη χώρα τους «δ’ άλλης οδού». Ο Ηρώδης τότε συλλαμβάνει ένα φοβερό σχέδιο γενοκτονίας. Στρέφεται κατά των αθώων νηπίων της Βηθλεέμ και περιχώρων. Εκεί παίχτηκε ένα από τα πιο συγκλονιστικά δράματα της ιστορίας.

      Το στόμα του προφήτου Ιερεμία μας περιγράφει  τη πιο δραματική περιγραφή του δράματος της Βηθλεέμ. « Φωνή εν Ραμά ηκούσθη, θρήνος και κλαυθμός και οδυρμός πολύς. Ραχήλ κλαίουσα τα τέκνα αυτής, και ουκ ήθελε παρακληθήναι, ότι ουκ εισίν».

     Έτσι η χαρά της Γεννήσεως του Σωτήρος Χριστού επισκιάσθηκε από τη βάρβαρη και άδικη σφαγή των αθώων νηπίων. Και τα μεν νήπια της Βηθλεέμ, τα πρώτα ιερά θύματα του ονόματος του Χριστού, βρέθηκαν στη βασιλεία του Θεού, ενώ οι αποτρόπαιοι σφαγείς πήραν την «ανταπόδοση» που τους άρμοζε από τον Θεό. Ο εμπνευστής αυτής της τραγωδίας είχε τον πικρό θάνατο των αμαρτωλών.

     Δυστυχώς η γενοκτονία αθώων υπάρξεων δεν σταμάτησε, αλλά συνεχίζεται  και αυτή η παραφροσύνη δυστυχώς δεν συνέτισε τους μεταγενεστέρους.

       Τι πιο όμορφο πράγμα από το ωραίο και ελκυστικό πρόσωπο ενός αθώου μωρού παιδιού!

      Κι’ όμως υπάρχουν άνθρωποι που στην καρδιά τους έχει λείψει αυτή η ευαισθησία και χωρίς φόβο Θεού μιμούνται την κακουργία του Ηρώδη. Χωρίς αισθήματα αποστρέφονται και κακοποιούν  τα παιδιά. Τα χτυπούν, τα βασανίζουν, τα κακομεταχειρίζονται, τα εκμεταλλεύονται για ανίερους χρηματισμούς. Χιλιάδες παιδιά κακοποιημένα από εργάτες του κακού, ιδιαίτερα στις υπανάπτυκτες χώρες, δεν μπόρεσαν ποτέ  να ζήσουν την παιδική τους ηλικία.

          Οπωσδήποτε είναι θλιβερό το φαινόμενο αυτό, αλλά θλιβερότερο είναι, όταν οι ίδιοι οι γονείς γίνονται βασανιστές των παιδιών τους. Όταν καταστρέφουν τα ανυπεράσπιστα έμβρυα με ελαφρά τη καρδία σαν να μην συμβαίνει τίποτα!

         Οι άγιοι Πατέρες στρέφουν την προσοχή τους από το μερικό στο γενικό αυτό φαινόμενο. Έχοντας κατά νουν, ότι το παιδί δεν είναι μόνο σώμα, αλλά και ψυχή, επεκτείνουν τον έλεγχό τους στην αχαρακτήριστη συμπεριφορά προς την τρυφερή παιδική ψυχή. Κακίζουν και ελέγχουν εκείνους τους γονείς, που, ενώ προσφέρουν το παν για μια άνετη και ευχάριστη ζωή στο παιδί τους, δεν δείχνουν και το ανάλογο ενδιαφέρον για την ψυχική και πνευματική του καλλιέργεια.

      Συγκεκριμένα ο άγιος Ι. Χρυσόστομος λέγει: τούτους εγώ τους πατέρες, που παραμελούν  το έργο της ανατροφής, και «αυτών των παιδοκτόνων χείρους είναι φαίνη αν», δηλ. θα τους χαρακτήριζα ως τους χειροτέρους φονιάδες.

        Μετά απ’ αυτά αντιλαμβανόμαστε, ότι η Εκκλησία απέναντι στην αθώα παιδική ψυχή  είναι σοβαρή. Όπως επίσης κατακριτέα είναι και η σκανδαλώδης ζωή μας γιατί σκανδαλίζει αυτές τις αθώες υπάρξεις, κάτι για το οποίο ο Χριστός μίλησε με αυστηρή γλώσσα για τους σκανδαλοποιούς.

         Επιτέλους ας πάψουμε να είμαστε  παιδοκτόνοι και ας μιμηθούμε τα παιδιά στην αθωότητα, την απλότητα. Ας στραφούμε προς τα παιδιά, γιατί σύμφωνα με τα λόγια του Χριστού κάνεις δεν πρόκειται να γευτεί της βασιλείας του Θεού αν δεν νηπιάζει ως προς την κακία.

          Καλή Κυριακή- χρόνια πολλά και καλά

          π. γ. στ.