Πέμπτη 3 Δεκεμβρίου 2015

4 Δεκεμβρίου, Αγίας Μεγαλομάρτυρος Βαρβάρας « Και εχθροί του ανθρώπου οι οικιακοί αυτού» Μητροπολίτου κυρού Νικοδήμου


Φοβερόν και αποτρόπαιον έγκλημα διέπραξεν ο πατέρας της αγίας Βαρβάρας. Την εθανάτωσε με τα χέρια του! διότι ήτο χριστιανή, εκείνος ο φανατικός ειδωλολάτρης. Όταν τον κατάλαβε το πάθος, δεν διστάζει να κακουργήσει κατά της ιδίας του θυγατρός!
 Δεν είναι, δυστυχώς, σπάνιαι αι περιπτώσεις υπερισχύσεως διαφόρων παθών υπέρ την συγγένειαν και άλλους φυσικούς και πνευματικούς και ισχυρούς δεσμούς. Ο φθόνος π. χ. δεν υποχωρεί και μεταξύ των μελών της ιδίας οικογενείας. Το μίσος υπερισχύει και του δεσμού του αίματος (πόσοι εμίσησαν ή εμισήθησαν από τους  φέροντας το ίδιον αίμα εις τας φλέβας των!). Το συμφέρον έφερεν  εις τα δικαστήρια αδελφούς ή ώπλισε χείρας γονέων και τέκνων! Και εξ άλλων λόγων (ακόμη και ηθικής φύσεως) αλληλοϋποβλέπονται και αλληλομισούνται συγγενείς και οικείοι.  Αφύσικον και απαράδεκτον να γίνονται «εχθροί του ανθρώπου οι οικιακοί αυτού», όπως είπεν ο Κύριος. Συνεπλήρωσε δ’ ο Απ. Παύλος ότι πας τοιούτος (Α΄ Τιμ. ε, 8) «την πίστιν ήρνηται και έστιν απίστου χείρων».
 Με αγάπην και εξυπηρετικότατα- και ανοχήν έστω (Εφ. 4, 2)- πρέπει να αντιμετωπίζονται τα, αφεύκτως ίσως, παρεμβαλλόμενα ζητήματα, ίνα μη δημιουργείται διάστασις και διάλυσις και ανατροπή οίκων, και φυγαδεύεται η χάρις του Χριστού, και επιχαίρει ο διάβολος.
«Εις τούτο εφανερώθη ο υιός του Θεού, ίνα λύσει τα έργα του διαβόλου» (Α΄ Ιω. γ, 8). Ήλθεν ο Χριστός (θα εορτάσωμεν και πάλιν τα Χριστούγεννα) και έργον Του είναι να λύσει πάντα δέσμιον και υποχείριον του σατανά. Δεν λείπουν δυστυχώς αι διάφοροι κακίαι και διαστάσεις. Και χωρίζουν ανδρόγυνα και αντιμάχονται άνθρωποι που δεν θα ανεμένετο.
 Πρέπει να πατήσωμεν τον σατανάν. Μας δίδει την δύναμιν ο Χριστός «του πατείν επάνω όφεων και σκορπίων….». Να υψωθεί η αγάπη. Ο Χριστός ηγείσθω.


          Μητροπολίτου Πατρών κυρού ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ο Νικόδημος ήταο ένας σπάνιος άνθρωπος με Ακόμα πιο σπάνια φωνή.

Ανώνυμος είπε...

Θυμάμαι κάθε χρόνο τον Νικόδημο στην Αγία Βαρβάρα και πόσο υπέροχα εκτελούσε τους ύμνους. Απλά μοναδικός.