Ο πατριωτισμός ως πολιτικός ρεαλισμός

Γράφει ο Δημήτρης Βερδελής.

Ο πατριωτισμός, είπε ο Σάμιουελ Τζόνσον, είναι το καταφύγιο των απατεώνων έχοντας προφανώς στο πίσω μέρος του μυαλού του διαφόρους πολιτικούς καπηλευτές του αγνού αυτού αισθήματος που είναι θεμελιωμένο σε όλους τους εχέφρονες ανθρώπους.

Είναι πράγματι αληθές ότι όσοι επιθυμούν να δικαιολογήσουν τις εσφαλμένες πολιτικές τους αποφάσεις επικαλούνται τον πατριωτισμό και την αγάπη τους για το έθνος. Και όμως δεν έκαναν τον κόπο να σκεφτούν πατριωτικές και ρεαλιστικές λύσεις, λύσεις που δεν θα διασπούν τους συνεκτικούς δεσμούς της κοινωνίας, λύσεις παρμένες από την κοινοτική μας παράδοσή, λύσεις που να απελευθερώνουν το επιχειρηματικό δαιμόνιο του Έλληνα.

 Σε έναν πολύ-διασπασμένο κόσμο τόσο πολιτικά όσο και οικονομικά οι πολιτικοί μας σκέφτονται με όρους 20ού αιώνα ενώ είμαστε στον 21ο. Η ρήση τον Κων/νου Καραμανλή ανήκουμε εις την Δύσιν ειπώθηκε κατά την περίοδο του Ψυχρού πολέμου τότε η πολιτική της ένταξης μας στο στρατόπεδο της Δύσης ήταν ρεαλιστική αλλά δεν μπορούμε να την εφαρμόζουμε πάντα και παντού λες και οι συνθήκες παγκοσμίως να είναι αμετάβλητες. Το ίδιο συμβαίνει και με την διόγκωση του κρατικού τομέα εξ’ υπαρχής του Ελλαδικού κράτους και με την φορολογία, την αυτοδιοίκηση, την υγεία, την παιδεία. Η μεγέθυνση ενός έθνους επέρχεται μόνο όταν είσαι σε θέση να αναγνωρίζεις τις υπάρχουσες συνθήκες και να μην μένεις σε ιδεολογικά ευαγγέλια περασμένων δεκαετιών και οι συνθήκες τώρα απαιτούν επιστροφή των πολιτών στις περιφέρειές τους, φορολογικά κίνητρα σε όσες επιχειρήσεις εγκατασταθούν στην περιφέρεια προσλαμβάνοντας Έλληνες εργαζομένους, προώθηση των εξαγωγών, λύση του μεταναστευτικού-προσφυγικού με το σύστημα της επαναπροώθησης, αναθεώρηση του συντάγματος, μέτρα για την λύση του δημογραφικού.

Υπάρχει ένας κόσμος εκεί έξω που παλεύει να τα βγάλει πέρα και ζητά ένα όραμα να τον κάνει να φτιάξει το μέλλον του μόνος του. Οι πολιτικοί που ανέφερα στην αρχή έτσι πρέπει να σκεφτούν προκειμένου  το έθνος να επιβιώσει και η χώρα να σταθεί κυρίαρχη στο νέο πλανητικό σύστημα.

Ένας, λοιπόν, στοιχειώδης πολιτικός ρεαλισμός μακριά από ιδεοληψίες με πίστη στο έθνος και στην ελευθερία είναι ο πιο ανόθευτος πατριωτισμός.