Τους λογισμούς διόρθωσον, Δροσοσταλίδα

Πρώτα- πρώτα πρέπει να θες. Μετά δεν πρέπει ν’ αγαπάς το χασομέρι, την αναβολή, και το κουτσομπολιό. Πάλι λοιπόν θα μιλήσουμε για σπαθί, για μαχαίρι, για τόλμη, για ετοιμότητα. Τότε θα’ λθει ο Θεός. Όταν δει ότι πράγματι θες. Δεν του αρέσει να κάνει το χωροφύλακα. Η σκουριά να φύγει. Δεν είναι οι λογισμοί γατιά να κάθονται στον ήλιο να κοιμούνται ανέμελα. Οι λογισμοί με τη χάρη του Θεού να διορθωθούν. Ναι. Μα όχι επιφανειακά, αλλά ριζικά και με συνέπεια. Δεν μπορεί συνέχεια να παιδιαρίζουμε. Να αυτοαπατώμεθα, να στήνουμε θίασο και να βλέπει ο εαυτός μας τον εαυτόν του με καταστρεπτικά μεγάλη επιείκεια. Δίχως τους εφιάλτες των συμβατικοτήτων οι λογισμοί να βαπτισθούν στη μετάνοια και να φορέσουν χιτώνα αγαλλιάσεως και ευφροσύνης, νηπιοβαπτισμού, αποκαταστάσεως με το αγαθό. Η δειλία δεν είναι των χριστιανών. Οι άγιοι μας θέλουν σε συνεχείς αγώνες. Με κλαδευτήρια, με πλάνες, με σκαλιστήρια, με φάρμακα· να δούμε τον κήπο μας για να χαρούμε την αιθρία της άνοιξης. Με θύματα τους λογισμούς το θαύμα της νέας ζωής στην αρετή και στην ελευθερία.

Μοναχού Μωυσέως

Ας μην αφήνουμε λοιπόν το κεφάλι μας να γίνεται διάδρομος προσγειώσεως των αεροπλάνων των λογισμών. Τότε θα ξαναβρούμε την απλότητα και την αθωότητά μας και θα ξαναγίνουμε όπως τα παιδιά, στα οποία ανήκει η βασιλεία των ουρανών. Καλή Μεγάλη Τεσσαρακοστή.

Δροσοσταλίδα