Πέμπτη 4 Φεβρουαρίου 2010

Μαμά μου, μη ξεχνάς ! (α')

Μη με παραχαϊδεύεις. Ξέρω πολύ καλά πως δεν πρέπει να μου δίνεις πάντα ό,τι σου ζητώ. Σε δοκιμάζω μόνο για να δω.

Μη διστάζεις να είσαι σταθερή μαζί μου. Το προτιμώ. Με κάνεις να νοιώθω περισσότερη σιγουριά.

Μη με κάνεις να νοιώθω μικρότερος από ό,τι είμαι. Αυτό με σπρώχνει να παριστάνω καμιά φορά το σπουδαίο.

Μη μου κάνεις παρατηρήσεις μπροστά στον κόσμο αν μπορείς. Θα προσέξω περισσότερο αυτά που θα μου πεις, αν μου μιλήσεις ήρεμα μια στιγμή που θα είμαστε οι δυο μας.

Μη μου δημιουργείς το αίσθημα πως τα λάθη μου είναι αμαρτήματα. Μπερδεύονται έτσι μέσα μου όλες οι αξίες που έχω μάθει ν’αναγνωρίζω.

Μην αναστατώνεσαι τόσο όταν σου λέω «δε σε χωνεύω». Δεν απευθύνομαι σε σένα αλλά στη δύναμη που έχεις να μου εναντιώνεσαι.

Μη με προστατεύεις πάντα από τις συνέπειες. Χρειάζεται καμιά φορά να πάθω για να μάθω.

Μη δίνεις μεγάλη σημασία στις μικροαδιαθεσίες μου. Καμιά φορά δημιουργούνται ίσα-ίσα για να κερδίσω την προσοχή που ζητούσα.

Μη μου κάνεις συνεχώς παρατηρήσεις. Γιατί τότε θα χρειαστεί να προστατεύσω τον εαυτό μου κάνοντας τον κουφό.


ΡΟΥΝΤΟΛΦ ΝΤΡΑΪΚΟΡΣ


3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Υπέροχο!Αξίζει να διαβάσει κανείς όλο το βιβλίο.

Ανώνυμος είπε...

Σιγά μην το διαβάσω όλο...Εχουμε την Αγ.Βαρβάρα που θα μας τα λέει όλα!!!

Μαγνολίτης είπε...

καλή προσπάθεια να δώσει μια γραμμή αλλά δεν θα πείραζε να συμβουλεύονταν κανείς και κάποιον ειδικό.. δεν είν ανάγκη να φτάσει κάτι στο απροχώρητο για να μιλήσει κάποιος με τον ειδικό..
λέω τώρα εγώ με το φτωχό μυαλό μου...