Γ. Μαντζαρίδη, ομ. Καθ. Θεολ. Σχ.
Παν. Θεσσαλονίκης
Η συγγένεια του ανθρώπου με τον Θεό
δεν αναιρεί τη θεμελιώδη διαφορά ανάμεσα τους. Ο Θεός είναι άκτιστος, ενώ ο
άνθρωπος κτιστός. Ο Θεός είναι αυτοαγαθός, ενώ ο άνθρωπος γίνεται αγαθός
μετέχοντας στη θεία αγαθότητα. Το μεγαλείο του ανθρώπου δεν βρίσκεται στην
προέλευσή του, αλλά στον σκοπό της δημιουργίας του. Ο άνθρωπος προήλθε από το
μη όν. Η αγάπη όμως του Θεού τον κάλεσε να τελειωθεί ως πρόσωπο «κατ’ εικόνα
και καθ’ ομοίωσιν» του.
Ο άνθρωπος δεν είναι κάποιο
δημιούργημα μέσα στον κόσμο, έστω το τελειότερο. Δεν είναι καν ο «εν μικρώ
κόσμος» ή ο μικρόκοσμος. Είναι ένας δεύτερος κόσμος «εν μικρώ μέγας». Στον
άνθρωπο ανακεφαλαιώνεται ολόκληρος ο κόσμος. Αυτός καλείται να συμπεριλάβει
στην υπόσταση του ολόκληρη την κτίση και να ιερουργήσει την ανύψωση της στον
Θεό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου