Η μνήμη του Θεού

            Ο άνθρωπος που ανάγει την ύπαρξη του στο Θεό, διατηρεί την ταυτότητα και το σκοπό της υπάρξεως του με τη μνήμη του Θεού. Εν Χριστώ ο πιστός βρίσκει τη σωτήρια γι’ αυτόν μνήμη. Βρίσκει τη μνήμη που δεν σταματά στην οδύνη της εκπτώσεως του, αλλά περικλείει και το μυστήριο της ανορθώσεως του. Κεφάλαιο της μνήμης του πιστού είναι η παράδοση της Εκκλησίας. Και το κέντρο της παραδόσεως αυτής είναι το μυστήριο της Θ. Ευχαριστίας.

            Το μυστήριο αυτό, που είναι το μυστήριο της αληθινής ζωής του ανθρώπου, είναι και η ουσία της αληθινής μνήμης του. Χωρίς τη μνήμη του Θεού δεν μπορεί ο άνθρωπος να ενωθεί μαζί του. Και χωρίς την ένωση με τον Θεό δεν καταξιώνεται η ύπαρξη του. Τέλος η μνήμη του Θεού συνδέεται λειτουργικά με την προσδοκία του Χριστού, που δημιουργεί και τον εσχατολογικό χαρακτήρα της Εκκλησίας.

           

( Γ. Μαντζαρίδης)