Ο δρόμος του Θεού για κείνους που
αρχίζουνε να αγαπάνε την ευσέβεια φαίνεται κακοτράχαλος και κατάστεγνος όχι
γιατί ο δρόμος είναι τέτοιος, αλλ’ επειδή η ανθρώπινη φύση από την κοιλιά της
μάνας της είναι μαθημένη στην εύκολη ηδονή.
Και σε κείνους που μπορέσανε να
φτάσουν στη μέση αυτού του δρόμου, τους φαίνεται ευχάριστος κι εύκολος, γιατί
επειδή το κακό μέρος της ψυχής υποτάχθηκε με την αγαθή ενέργεια στην καλή
συνήθεια, χάνεται μαζί με τη θύμηση των ηδονών και γι’αυτό η ψυχή μ’ ευχαρίστηση
πια περπατά όλους τους δρόμους της ευσέβειας. Γι’ αυτό ο Κύριος βάζοντάς μας
στο δρόμο της σωτηρίας λέγει πως είναι στενός ο δρόμος που πηγαίνει στη ζωή,
ενώ σε κείνους που θέλουν με μεγάλο πόθο να τηρήσουν τις εντολές του, λέγει πως «ο ζυγός μου είναι χρηστός και
το φορτίο μου ελαφρύ».
( Διαδόχου Φωτικής)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου