Όλη μας τη ζωή, κάθε μας νίκη και
κάθε μας αποτυχία, αλλά και κάθε χαρά ή κάθε λύπη, στην προσοχή μας στηρίζεται
και από αυτή εξαρτάται. Λίγο να σκεφθούμε θα καταλάβουμε τον κορυφαίο, τον
πρώτο ρόλο, που παίζει στη ζωή μας η προσοχή. Γι’ αυτό ας προσέξουμε την
προσοχή μας! Δεν είναι αστείο λεκτικό, αλλά στήριγμα της πορείας μας σ’ αυτόν
τον κόσμο. Είναι ίσως η πιο άμεση, η πιο μεγάλη ενέργεια μας στον πνευματικό
αγώνα και γι’ αυτό πρέπει να την έχουμε συνεχώς ή όσον περισσότερο μπορούμε
στραμμένη προς τον Θεό. Και ακόμα να χρησιμοποιούμε κάθε καλό μέσον, που βοηθά
την προσοχή μας, όπως οι συμβουλές του οσίου Φιλοθέου Σιναιτου, που κάνει λόγο
για τις τρεις πύλες της προσοχής, στο βιβλίο του «Νηπτικά Κεφάλαια».
«Πρώτη πύλη, που μας εισάγει στη
νοητή Ιερουσαλήμ, δηλ. στην προσοχή του νου, είναι η κατά γνώση σιωπή του
στόματος, έστω και αν ο νους δεν ησυχάζει ακόμη. Δεύτερη πύλη είναι η με μέτρο
εγκράτεια από φαγητά και από ποτά. Τρίτη, η αδιάλειπτη μνήμη θανάτου, η οποία
αγνίζει το νου και το σώμα. Αυτής την ωραιότητα όταν αντίκρισα, όχι με τα
μάτια, αλλά με το πνεύμα, πληγώθηκα από αγαλλίαση και θέλησα να την πάρω σύζυγο
για όλη μου τη ζωή, γιατί ερωτεύτηκα την ομορφιά και την σεμνότητα της. Είδα
πόσο ταπεινή είναι, πως είναι γεμάτη χαρμολύπη, σκεπτική, γεμάτη φόβο για τη
μέλλουσα δίκαιη κρίση, πως φοβάται τις φροντίδες του βίου. Και από μεν τα μάτια
του σώματος σταλάζει νερό ζωοπάροχο και ιαματικό. Από δε τα μάτια του νου
αναβρύζει πηγή σοφότατων εννοιών, η οποία, όπως αναβλύζει και αναπηδά,
ευφραίνει τη μνήμη του θανάτου, διψούσα πάντοτε να την πάρω σύζυγο μου και με
αυτή να κοιμούμαι, με αυτή να μιλάω και να συζητώ τι μέλλει να γίνει μετά την
απόθεση του σώματος. Δεν με άφησε όμως πολλές φορές η σιχαμερή λησμοσύνη, η
σκοτεινή θυγατέρα του διαβόλου».
Π. Μ. ΣΩΤΗΡΧΟΣ, « Υπέρ των αμαρτωλών»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου