Ι.Ν.Αγίας Βαρβάρας Πατρών κ' Οσίου Σάββα: Γεώργιος Λ. Καφούρος

Τρίτη, 16 Οκτωβρίου 2012

Γεώργιος Λ. Καφούρος

Σε λίγες γραμμές η ζωή ενός ιεραποστόλου!

Αξίζει να διαβάσετε!

Πηγή: Περιοδικό «Σωτήρ», Αριθμ.2052 1 Οκτωβρίου 2012

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...: Ενδιαφέρον.; 16 Οκτωβρίου 2012 - 3:08 μ.μ.

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)

Ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Πατρών κ. Χρυσόστομος (κατά κόσμο Χρήστος Σκλήφας) γεννήθηκε στο χωριό Λουκά της Τριπόλεως το 1958. Είναι πτυχιούχος της Παιδαγωγικής Ακαδημίας Τριπόλεως και της Θεολογικής σχολής Αθηνών. Το 1981 χειροτονήθηκε Διάκονος και το 1983 Ιεροκήρυκας της Ι. Μ Μαντινείας και Κυνουρείας. Από το 1993 υπηρέτησε στην Ι. Σ ως κωδικογράφος και εν συνεχεία ως Γραμματέας των Συνοδικών Επιτροπών Τύπου και Μοναχικού βίου. Από το 2000 υπηρέτησε ως Β΄ Γραμματέας της Ι. Σ και από το 2003 ως Αρχιγραμματέας. Εξελέγη Μητροπολίτης στις 19 Φεβρουαρίου του 2005 .

Ιστορικό του Ενοριακού Ιερού Ναού Αγίας Βαρβάρας Πατρών

Δεν υπάρχουν γραπτές μαρτυρίες και τεκμήρια για την ιστορική παρουσία του Ιερού Ναού. Ό,τι γνωρίζουμε προέρχεται από προφορικές μαρτυρίες παλαιών ενοριτών.

Στα μέσα της δεκαετίας του ’20 σε μια μικρή και απομονωμένη παραλία ζούσε ο Ηλίας Μπαρμπεράκης, του οποίου η πίστη τον οδήγησε στην σκέψη οικοδόμησης μιας εκκλησίας, δίπλα ακριβώς από την παράγκα του, για να μπορεί έτσι να βρίσκεται κοντά αυτός και η οικογένειά του με την λατρεία και την δοξολογία του θεού.

Έκτισε λοιπόν μια εκκλησία, μικρών βέβαια διαστάσεων, που σήμερα δεσπόζει και αποτελεί το κέντρο μιας πολυπληθούς ενορίας, πόλο έλξης πολλών πιστών προσκυνητών, την Αγία Βαρβάρα.

Καμία βέβαια δεν είναι η σχέση του τότε με τον σημερινό Ναό, αφού σύμφωνα με μαρτυρίες παλαιών προσκυνητών και μετέπειτα κατοίκων της σημερινής ενορίας, η έκτασή του δεν ξεπερνούσε τα 60 τετρ.μέτρα.

Πρώτη λοιπόν ενέργεια για την διάσωση του μικρού ναϊδρίου ήταν η ένταξή του, από την Μητρόπολη Πατρών, ως παρεκκλησίου του Παλαιού σήμερα Ι. Ν. Αγ. Ανδρέου.

Την επόμενη πενταετία η ζεστασιά και η απλότητα του ναϊδρίου οδήγησαν πολλούς πιστούς στην ιδέα της δημιουργίας πέριξ του Ναού κατοικιών, μιας και η περιοχή και το κλίμα προεξοφλούσε μια καλή διαβίωση.

Αξίζει να σημειωθεί ότι η εκκλησία της Αγ. Βαρβάρας αποτελεί μια από τις ελάχιστες περιπτώσεις ναών που χτίστηκε σ΄ένα σημείο, το οποίο μπορούσε τότε να χαρακτηριστεί ως σχεδόν ακατοίκητο.

Σχεδόν όλα τα εκκλησάκια της Πάτρας κτίστηκαν με πρωτοβουλίες κατοίκων στους οποίους ήταν εμφανής η έλλειψη ενός χώρου θρησκευτικής λατρείας. Στην περίπτωση του Ι. Ν. ΑΓ. Βαρβάρας ακολουθήθηκε ο εντελώς αντίθετος δρόμος, μιας και, όπως μαρτυρείται, ο Ναός απετέλεσε την απαρχή για την νότια επέκταση της πόλεως συνεπικουρούμενης φυσικά και της πληθυσμιακής ανάπτυξης που ακολούθησε.

Στις αρχές τη δεκαετίας του ’30 ο Ναός γίνεται «αυτόνομος» και αποτελεί σχεδόν πραγματικότητα η ύπαρξη της Ενορίας της Αγ. Βαρβάρας, με πρώτο εφημέριο τον π. Σοφοκλή Παπαδόπουλο.

Το 1934 πραγματοποιείται η πρώτη προς τα δεξιά επέκταση του Ι. Ναού, της οποίας την εποπτεία είχε η συσταθείσα τότε Εκκλησιαστική Επιτροπή, ενώ νέα επέκταση πραγματοποιείται το 1938. Λείπει η διακόσμηση, η οποία όμως συντελείται και αυτή μερικά χρόνια αργότερα με έξοδα του εργολάβου δημοσίων έργων Κ. Κωστόπουλου, ενώ την όλη επίβλεψη της διακόσμησης είχε ο επίτροπος Δημήτρης Μαρινάκης, πατέρας του σημερινού γνωστού δικηγόρου της πόλης μας κ. Π. Μαρινάκη.

Οι συνδρομές των ενοριτών, υλικές και μη, ήταν ο μόνος τρόπος προστασίας και θωράκισης του Ι. Ν. Αγ. Βαρβάρας.

Τα χρόνια περνούν. Η περιοχή της Αγ. Βαρβάρας επεκτείνεται και απλώνεται με ραγδαίο τρόπο^. είναι φανερή η ανάγκη για οικοδόμηση ενός μεγαλυτέρου Ναού.

Το εγχείρημα αναλαμβάνει ο μακαριστός ιερέας Ευάγγελος Μήτσης. Αγοράζει το οικόπεδο μεταξύ τον οδών Ιεροθέου- Μεσολογγίου-Σμύρνης και Παναχαϊκού. Ο επόμενος προϊστάμενος του Ι. Ναού π. Γεώργιος Παπασταύρου, νυν εφημέριος Παντανάσσης Πατρών, θέτει τα θεμέλια ενός μεγάλου Ναού αφιερωμένου στον Απ. Παύλο. Τις εργασίες συνέχισε ο Αρχ. Νικόδημος Πετρόπουλος που τον διαδέχθηκε και μέχρι σήμερα ο νέος Ι. Ναός προχωρεί στην ολοκλήρωση του, από δε το 1974 αποκόπηκε από τον Ι. Ν. Αγ. Βαρβάρας και απετέλεσε ξεχωριστή ενορία.

Ο Ναός της Αγ. Βαρβάρας, με τις μικρές διαστάσεις δεν μπορούσε να λύσει το πρόβλημα των ενοριτών, γιατί η ενορία εξακολουθούσε να απλώνεται.

Νέος προϊστάμενος και πρόεδρος του Εκκλ. Συμβουλίου ορίστηκε ο ιερέας Γερασιμάγγελος Στανίτσας. Διέβλεψε την ανάγκη του Ναού και το 1982 συνέχισε με το νέο Εκκλ. Συμβούλιο το έργο όχι μόνο της ανακαίνισης αλλά και επέκτασης από την πλευρά της οδού Καποδιστρίου.

Πάνω από είκοσι χρόνια εργάστηκε με επιμονή και με την βοήθεια των πιστών ενοριτών ολοκληρώθηκαν οι εργασίες του Ναού – εξοπλισμός, διακόσμηση εσωτερικά (αγιογραφίες) και εξωτερικά και σήμερα ο Ι .Ν. Αγ. Βαρβάρας είναι ένα λαμπρό εκκλησιαστικό κτίσμα, το οποίο τυγχάνει της ίδιας μέριμνας από τους κατοίκους.

Τρίτη, 16 Οκτωβρίου 2012

Γεώργιος Λ. Καφούρος

1 σχόλιο:

Το «παπαδαριό» και οι αμβλώσεις , ΤΑΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ

Συνολικές προβολές σελίδας