Φτωχέ αδελφέ μου,
που η έκρηξη
του ηφαιστείου της ψυχής σου
πέταξε τη λάβα του κάποια κακότυχη στιγμή,
και δέσμιο, κατάδικο σ’ οδήγησε στης φυλακής τη μάντρα,
ποιος το'πε πως είσαι ο κάκιστος
απ’ τους ελεύθερους εμάς;
Ηφαιστειογενές το έδαφος κάθε ανθρώπινης καρδιάς.
Είσαι ο αδελφός ο πονεμένος.
Ο Κύριος γνωρίζει, Εκείνος καθορίζει
της συμφοράς τον στόχο.
Την αχρειωμένη εικόνα Του ν’ αναμορφώσει επιζητεί.
Να ξαναβρείς και πάλι το μονοπάτι της ζωής.
Άμποτε, αδελφέ μου, ταχύπους νά'σαι
στον δρόμο της επιστροφής.
Μοναχή Θέκλα, «Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΔΟΣ» , Αριθμ. 599
1 σχόλιο:
Εξαιρετικό, συνεχίστε παιδιά.
Δημοσίευση σχολίου