ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΙΗΣΟΥ
ΧΡΙΣΤΟΥ, ΥΙΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΥ
Εν ολίγοις
Με το σημερινό ευαγγελικό ανάγνωσμα η Εκκλησία προσπαθεί
να μας εισαγάγει στο πνεύμα της γιορτής που ακολουθεί. Μας παρουσιάζει τη ζωή
και τη «φωνή βοώντος εν τη ερήμω», αγίου Ιωάννου του Προδρόμου. Η φωνή αυτή
προαναγγέλλει τον ερχομό του Μεσσία και το ευαγγέλιο Του και κατά συνέπεια η
παρουσία Του συνιστά κατά τον ι. ευαγγελιστή Μάρκο, «την αρχήν του ευαγγελίου
Ιησού Χριστού, υιόν του Θεού».
Τι σημαίνει το «ευαγγέλιο»;
Στον ευαγγελιστή Μάρκο η λέξη «ευαγγέλιο» σημαίνει το
κήρυγμα του Ιησού Χριστού που έφερε το χαρμόσυνο μήνυμα στον κόσμο, ότι
συνετρίβη η δύναμη του κακού και της αμαρτίας με το πάθος και την ανάσταση Του.
Είναι το μήνυμα που κηρύττει αδιάκοπα η Εκκλησία μέσα στον κόσμο μετά την
έλευση του Μεσσία.
Στους ανθρώπους που στέναζαν κάτω από την τυραννία του
κακού και το βάρος της δουλείας, αλλά και κάτω από το ζυγό του Μωσαϊκού Νόμου,
τους προσφέρεται η ευχάριστη αγγελία, ότι το κακό με τις ποικιλόμορφες όψεις
που καταδυνάστευε τον άνθρωπο, τώρα χάνει τη δύναμη του και δίνεται στον
άνθρωπο τώρα μία άλλη δυνατότητα ζωής μέσα στην Εκκλησία. Με την προϋπόθεση
βέβαια ο άνθρωπος να μετανοήσει και να
επιστρέψει με συντριβή στην αγκαλιά του Θεού.
Όταν γεννήθηκε ο
Ιησούς Χριστός ακούγονταν τότε πολλά «ευαγγέλια» τα οποία υπόσχονταν λύτρωση
και σωτηρία της κοινωνίας. Τα διάφορα φιλοσοφικά συστήματα και ιδιαίτερα οι μυστηριακές θρησκείες τα
Ανατολής υπόσχονταν κάποιου είδους λύτρωση. Και εύρισκαν ανταπόκριση αυτού του
είδους τα κηρύγματα. Ακόμη και η γέννηση αυτοκρατόρων προβάλλονταν σκόπιμα ως
Αύγουστοι- θεία πρόσωπα, ως «ευαγγέλια»
λύτρωσης, για να ικανοποιηθεί η αγωνία του κόσμου. Έτσι και η παρουσία
του Καίσαρα Αυγούστου πανηγυρίστηκε ως «ευαγγέλιο».
΄Ολη όμως αυτά αποδείχθηκαν ψευδείς οραματισμοί των
επιδιώξεων των ανθρώπων. Μέχρι που ήλθε το «ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού, που
μπορούσε να χαρίσει τη λύτρωση. Έτσι δικαιώνεται η προσδοκία των ανθρώπων,
γιατί του «ευαγγέλιο» του Χριστού προσφέρει πραγματική λύτρωση.
Το χριστιανικό ευαγγέλιο θεμελίωσε στον κόσμο μία νέα
τάξη πραγμάτων. Ήλθε κάτι το εντελώς νέο. Αυτό που ονομάζουμε «καινή διδαχή»,
«καινή διαθήκη», «καινός άνθρωπος», «καινή κτίσις». Ο Χριστός είναι η ανατολή
του νέου κόσμου, που αν δεν έγινε ακόμα πραγματικότητα, αυτό οφείλεται στην
ολιγωρία του ανθρώπου.
Γιατί οι άνθρωποι τότε δέχθηκαν με ενθουσιασμό το
«ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού;»
Η Εκκλησία παρουσιάστηκε σαν ένα καινούργιο μέγεθος που
ενσάρκωνε το νέο που περίμενε ο κόσμος. Ήταν η υπέρβαση της πλάνης και του
κατεστημένου. Η Εκκλησία κήρυττε μία διδασκαλία που δεν βρίσκονταν στις
φιλοσοφίες ή τις άλλες θρησκείες της εποχής. Ήταν ο ζωοποιός λόγος του Θεού που
μπορούσε να μεταποιηθεί σε ζωή.
Τα ευαγγέλιο του Χριστού
μέσα στη ζοφερή ατμόσφαιρα της εξαθλίωσης του κόσμου, έφερνε την αγάπη
και την αδελφοσύνη μεταξύ των ανθρώπων προσφέροντας συγχρόνως τη συγχώρηση μέσα
από τη συμμετοχή των αγίων μυστηρίων.
Βέβαια δεν άλλαξε ριζικά ο κόσμος, όμως άρχισαν να
φαίνονται τα πρώτα σημάδια της κατάργησης της αδικίας, του ψυχοκτόνου μίσους,
της έχθρας, της εκμετάλλευσης. Οι άρχοντες τώρα δεν είναι σκληροί δυνάστες –
κυβερνήτες αλλά καθίστανται διάκονοι του
λαού του Θεού.
Ο Ορθόδοξος χριστιανικός λαός που δέχθηκε το «ευαγγέλιο» του Χριστού
περισσότερο από κάθε άλλο λαό του κόσμου, στερέωσε τη ζωή του στο καθεστώς της
πρώτης Εκκλησίας. Και η συνέπεια αυτή φάνηκε την περίοδο των διωγμών και της
τουρκοκρατίας. Το ευαγγέλιο του Χριστού γίνεται πραγματικότητα, όταν η Εκκλησία
δεν συμβιβάζεται με τις δυνάμεις του κόσμου τούτου. Το λυπηρό είναι ότι χάσαμε
αυτή τη γνήσια εκκλησιαστική μας δομή,
γιατί πέσαμε θύματα ξένων επιρροών.
Το ευαγγέλιο του Χριστού όμως δεν έπαψε να αποτελεί κρίση
για τον άνθρωπο και τον κόσμο, μία κρίση που οδηγεί στην μετάνοια ως ένα
γεγονός αναγέννησης και σωτηρίας. Και για μας σήμερα το χριστιανικό ευαγγέλιο
πρέπει να γίνει αφετηρία για την εν Χριστώ ζωή, η οποία δεν θα περιορίζεται
μόνο στην προσωπική μας σωτηρία, αλλά θα πρέπει να επεκτείνεται και «έξω των
τειχών» και ν’ αγκαλιάζει και την κοινωνική μας
ζωή, που αποτελεί το σώμα του Χριστού , την καθολική Εκκλησία.
Τα σύγχρονα «ευαγγέλια» του σημερινού κόσμου- τα
κοινωνικά συστήματα, οι κοσμοθεωρίες, ο τεχνολογικός πολιτισμός κ. α. –
προσπαθούν να αιχμαλωτίσουν τον σύγχρονο άνθρωπο, και μεταξύ αυτών και τους
πιστούς, που ως ακατήχητοι που είναι οι περισσότεροι πέφτουν εύκολα θύματα,
γιατί δυστυχώς χάσαμε την επαφή μας με τις ρίζες μας και την ορθόδοξη παράδοση μας. Γιατί κάναμε
το ευαγγέλιο πρόχειρο ανάγνωσμα και όχι οδό, αλήθεια και ζωή. Είναι πλέον
καιρός το ευαγγέλιο να λειτουργεί μέσα στον κόσμο σαν κρίση και σωτηρία, σαν
κρίση που οδηγεί στη μετάνοια και στη
βίωση του χαρούμενου μηνύματος της λύτρωσης που επαγγέλλεται η Εκκλησία.
Είναι παράλογο να σχολιάζουμε και ν’ ανεχόμαστε τα ψυχικά ερείπια που αντικρίζουμε καθημερινά δίπλα μας, ενώ η
Εκκλησία μας προσφέρει το ευχάριστο και ελπιδοφόρο μήνυμα της σωτηρίας, το
«ευαγγέλιον του Ιησού Χριστού, υιού του Θεού».
Καλή Κυριακή
π. γ. στ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου